نمایشی به نام دموکراسی انگلیسی

گروه بین الملل: در سال 2016 و طی یک همه پرسی بیش از 17 میلیون بریتانیایی رای به خروج این کشور از اتحادیه اروپا دادند. طبق این نتیجه  مقرر شد که دولت انگلیس حداکثر تا 31 مارس 2019 از اتحادیه اروپا خارج شود که در اصطلاح به طرح برکسیت معروف شد.

به گزارش بولتن نیوز، اما مشکل از آن جایی شروع شد که احزاب مخالف خروج بدون قید و شرط بریتانیا از اتحادیه اروپا در مجلس عوام به دنبال تصویب طرحی رفتند تا بر اساس آن دولت انگلستان بدون توافق مناسبی که بتواند منافع این کشور را همچنان در ارتباط با اتحادیه اروپا حفظ کند، خارج نشوند. همین اتفاق موجب شد که شاهد درگیری های فراوانی میان مجلس عوام و ترزا می، نخست وزیر پیشین این کشور باشیم که نهایتا با کنار رفتن می و بر سر کار آمدن بوریس جانسون این درگیری ها وارد فاز جدیدی شد.

در حالی که فرصت بسیار کمی تا خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا باقی مانده است، احزاب مخالف خروج بی قید و شرط به دنبال خروج با توافق هستند و سعی دارند که با این کار دولت انگلستان را تحت فشار قرار دهند. در مقابل بوریس جانسون که از طرفداران خروج بدون هرگونه توافقی است برای بی اثر کردن فعالیت های مخالفان، یک راهکار عجیب را اجرایی کرد.

 

وی به عنوان نخست وزیر از ملکه تقاضای تعلیق مجلس عوام را کرد و این خواسته نیز با موافقت ملکه همراه شد تا در اتفاقی عجیب و در دل تمدن غرب و قرن 21 شاهد ذبح دموکراسی باشیم. با اجرایی شدن تعلیق مجلس عوام عملا ملکه و دولت انگلستان نشان دادند که شعار دموکراسی چیزی جز یک اسباب بازی دم دستی برای کشورهای جهان سومی و غرب پرستان ساده لوح نیست و هر زمان که منافع خودشان اقتضا کند، بر اساس آن چه که دوست دارند رفتار خواهند کرد و در این راه از تعطیل کردن مجلسی که نمایندگان مردم در آن حضور دارند، هیچ گونه ابایی نخواهند داشت.

عجیب است که اتفاقا برخی از غرب پرستان نسبت به این اتفاق هم واکنشی متناسب با شخصیتشان نشان دادند و این عمل ملکه بریتانیا را توجیه کردند. توجیه این علما این بود که چون 17 میلیون نفر به خروج از اتحادیه اروپا رای داده اند، این عمل ملکه در حمایت از آن افراد بوده است اما ایشان یادشان می رود بگویند که 16 میلیون نفر نیز با خروج از اتحادیه اروپا مخالفت کرده اند و حداقل حقشان این است که اگر قرار است خروجی اتفاق بیافتد، یک توافق مناسب انجام شود تا منافع کشورشان تامین شود.

خروج یا عدم خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا آن چنان برای ما نمی تواند اهمیتی داشته باشد زیرا بیشتر یک موضوع داخلی برای خود آن کشور است. اما آن جایی که این کشور از دموکراسی در ایران صحبت می کند و جمهوری اسلامی را متهم به دیکتاتوری و نادیده گرفتن خواسته های مردم می کند به ما مربوط می شود.

یادمان نرفته است که همین کشور در فتنه سال 88 چه نقش پررنگی ایفا می کرد و همچنان با داشتن شبکه ای همچون بی بی سی فارسی و حمایت از مخالفان جمهوری اسلامی، به قول خودش به دنبال ایجاد دموکراسی به نفع مردم در ایران است. اتفاقا وقوع این اتفاق در بریتانیا حسن بزرگش اینجا بود که برای آن دسته از افرادی که خیال می کردند کشور پادشاهی ملکه حقیقتا به دنبال منافع آن هاست و برای دموکراسی مورد نظر خودش ارزش قائل است، روشن شد که از این خبرها نیست و آن چه که برای این کشور اهمیت دارد، تنها منافع خود است و در این راه حاضر است حتی نماد دموکراسی در این کشور پادشاهی را نیز تعطیل کند تا ثابت شود دیکتاتوری آن چیزی نیست که آن ها به سایرین نسبت می دهند، بلکه خود این کشور و سایر حامیان و دوستانش نمادهای حقیقی دیکتاتوری هستند.