تمام تلاش‌مان را کردیم اما صلاح است در قزاقستان کشتی نگیرم

به گزارش بولتن نیوز، پرویز هادی در مورد مصدومیتش که منجر به ترک اردوی تیم ملی شد، اظهار داشت: همه چیز از انتخابی تیم ملی شروع شد. من و مصطفی حسین‌خانی خیلی خوب تمرین می‌کردیم تا در انتخابی کشتی بگیریم که مصطفی پایش ضرب خورد. او پایش قفل کرده بود و تجویز بعد از MRI این بود که جراحی شود. مصطفی بعد تماس گرفت و گفت می‌گویند در محله شما یک دکتر سنتی کار می‌کند که تعریفش را می‌کنند. بگذار تیر آخرم را هم بزنم و او هم پایم را معاینه کند. من تمرین بعدازظهرم را انجام دادم و بعد از طریق دوستم این دکتر سنتی را پیدا کردم و ساعت 10 شب، حسین‌خانی را پیش او بردم. آن دکتر پای مصطفی را که بررسی کرد، گفت رباطت پاره است و فقط باید جراحی کنی.

وی ادامه داد: بعد من یک اشتباهی کردم و گفتم بدنم انگار کوفتگی دارد و بعضی وقت‌ها وزنه سنگین می‌زنم اذیت می‌شوم. دکتر گفت دراز بکش و بعد با آرنج افتاد روی کمر من، آنقدر کمرم درد گرفت که پنج دقیقه داد می‌زدم. به خانه که برگشتم دیدم از تخت نمی‌توانم بلند شوم. این همان هفته‌ای بود که جمعه‌اش انتخابی داشتیم و بعد به فیزیوتراپی رفتم. در تبریز زیر نظر دکتر رحیمی که متخصص حاذقی است کارم را ادامه دادم و در انتخابی کشتی گرفتم و هر دو حریفم را هم شکست دادم. بعد از این کشتی‌ها دردم بیشتر شد، چون به کمرم فشار آمد. وقتی به اردو رفتم دوباره با مُسکن و دیکلوفناک تمرین می‌کردم، چون می‌خواستم هر جور که شده به جهانی برسم، اما دکتر می‌گفت لازم است هم فیزیوتراپی کنی و هم استراحت تا درد رفع شود. حتی در تبریز زیر نظر دکتر رحیمی طب سوزنی هم انجام دادم و دردم کمتر شد.

هادی که جمعه شب برای ادامه درمان اردوی تیم ملی را ترک کرد، با اشاره به اینکه در جهانی قزاقستان کشتی نخواهد گرفت، خاطرنشان کرد: از یک طرف دیدم نمی‌توانم فشار آنچنانی به کمرم بیاورم، چون انجام یک تمرین معمولی هم باعث می‌شد درد داشته باشم، به همین دلیل قرار شد به فدراسیون پزشکی برویم تا مورد معاینه دقیق قرار بگیرم. کمیسیون پزشکی هم تشکیل شد و باید از دکتر ملک‌محمدی هم تشکر کنم که چندین پزشک فوق‌تخصص ستون فقرات موضوع مرا بررسی کردند، چون نگران موضوع المپیک بودند. پزشکان گفتند با توجه به بررسی MRI مهره‌های کمرم مشکلی ندارد، فقط ظاهراً عصب‌های کمرم تحریک شده است. چند روز فیزیوتراپی تجویز کردند و من هم رفتم، اما حالا مشکل اصلی‌ام آمادگی بدنم است. خیلی تلاش کردم و همراه کادرفنی دست به دست هم دادیم که بتوانم به جهانی قزاقستان برسم، اما موضوع المپیک هم وجود داشت.

دارنده مدال برنز کشتی آزاد جهان در سال 2018 افزود: وقتی به تبریز برگشتم، تیم پزشکی متخصصی وضعیتم را بررسی کردند. آنها هم صلاح ندانستند که من در جهانی 2019 کشتی بگیرم، چون هدف اصلی من المپیک است. من دو المپیک را از دست داده‌ام و نمی‌خواهم توکیو را هم از دست بدهم. تمام هم و غم من این است که در المپیک 2020 بهترین مدال را بگیرم. انصافاً کادرفنی تیم ملی، فدراسیون کشتی و حتی وزارت ورزش هم تأکید دارند که پرویز هادی باید در المپیک کشتی بگیرد. تیم پزشکی گفته است که دو تا سه هفته حتماً استراحت و فیزیوتراپی کنم. پزشکان گفته‌اند مشکل کمرم با آب درمانی و فیزیوتراپی حل می‌شود. دوست دارم که حتماً با قدرت و صلابت برگردم، چون مردم همیشه به من لطف داشته‌اند و انتظار دارند در المپیک مدال بگیرم. خدا شاهد است که بعد از انتخابی خیلی تلاش کردم که به مسابقات جهانی برسم و به خودم اجازه ندادم که یک لحظه کوتاهی کنم، اما قسمت این‌طور بود و آمادگی بدنم کم شده است.

هادی با تأکید بر اینکه حتماً باید خودش را برای المپیک آماده کند، تصریح کرد: درست است که جهانی از دستم رفته، اما تمام تلاشم را خواهم کرد که با قدرت بعد از طی این دوره به میدان برگردم و تمام تلاشم را به کار می‌بندم که ملی‌پوش المپیک شده و به آرزوی خودم و مردم در توکیو جامه عمل بپوشانم. دست تک تک مردم را می‌بوسم. از یک ماه پیش دیگر فعالیتی در فضای مجازی نداشتم که همه فکر و ذکرم مسابقات پیش رو باشد و به حاشیه نروم، اما شنیده‌ام که مردم از اینکه آسیب‌دیده‌ام ناراحت شده‌اند. از تمام آنها می‌خواهم که دعایم کنند زودتر به تمریناتم برگردم و دوباره با قدرت استارت بزنم. زمانی هم تا المپیک نمانده است.

پرویز هادی گفت: بعد از اینکه کمرم آسیب دید، هشت روز تمرین نکردم و با این وجود بدنم آنقدر آماده بود که در انتخابی اول شدم. آن زمان با چهار نفر همزمان تمرین می‌کردم. می‌توانید از مصطفی حسین‌خانی بپرسید که چقدر آماده بودم. دردم از 100 به 20 رسیده، اما بدنم فرم مطلوبش را از دست داده است. متأسفم که نمی‌توانم در قزاقستان کشتی بگیرم. در وهله اول دعا می‌کنم نماینده ایران در سنگین وزن موفق باشد و در وهله دوم نیز قول می‌دهم که تمریناتم را دوباره از سر بگیرم و یک مدال خوش‌رنگ از المپیک به مردم کشورم هدیه کنم. تمام اتفاقاتی هم که رخ داد، حکمت خدا بود. من همیشه هر چیزی که پیش می‌آید را به فال نیک می‌گیرم و می‌دانم خداوند بهترین‌ها را پیش رویم قرار می‌دهد. این همه سال زحمت کشیده‌ام. درست است که کشتی نان و نوایی برای کسی ندارد، اما آدم دوست دارد نتیجه زحماتش را با مدال بگیرد. من هم برای رسیدن به مدال المپیک دوباره با قدرت به میدان برمی‌گردم.