حمله وحشیانه حزب منحله دمکرات به مردم پاوه+ پاسدارها را سر بریدند

گروه بین الملل _ گروه دفاعی: حوادثی که در سال 1358 در کردستان ایران و شمالغرب کشورمان رخ داد، یکی از تلخ ترین و دردناک ترین صفحات تاریخ پرفرازونشیب انقلاب نوپای جمهوری اسلامی ایران بود.

به گزارش بولتن نیوز،40 سال پیش در چنین روزی بود که مردم قهرمان و شهیدپرور پاوه توسط گروهکهای دست نشانده کومله و دمکرات محاصره شده و شهر به اشغال تروریستها در آمد.

جنایت تمام عیار گروهک‌های مزدور و وطن فروش، در شهر پاوه را مردم این منطقه هنوز هم فراموش نکرده اند.

شاید تنها چیزی که بتواند مرهمی بر زخم مردم این دیار باشد، جشن سالروز آزادسازی شهر قهرمان پاوه است، جشن روزی که با دستور امام خمینی(ره) مردم شهر پاوه از چنگال ضد انقلاب رهایی یافتند.

مردم پاوه فراموش نکرده اند، روزی که بچه‌های رزمنده ای که در محاصره بودند، هرگز از محاصره کومله نجات پیدا نکردند، یک سری اندک‌ از آنها زنده ماندند و تعداد زیادی هم شهید شدند.

اما اوج جنایت ضد انقلاب در بیمارستان پاوه رقم خورد، جایی که مجروحان را برای مداوا به این مکان انتقال داده بودند.

کومله‌ها تا شب تمام بیمارستان را به تصرف خود درآوردند و همه بچه‌هایی که آنجا بودند، چه زخمی و چه سالم‌ را اسیر کردند.

تا آخر شب نیروهای ضدانقلاب همه ارتفاعات را گرفتند و دور تا دور شهر مستقر شدند و کم کم به داخل شهر آمدند، محاصره تنگ‌تر شد و ...

یکی از رزمندگان نجات یافته در بیان خاطرات خود از آن دوران می گوید؛

من از بالای پشت بام ساختمان با دوربین بیمارستان را می‌دیدیم. با چشم خودم دیدم که کومله‌ها خدمه زن بیمارستان را روی کولشان انداختند و با خود بردند. کم کم داشتم به این نتیجه می‎رسیدم که نیروهای ما در بیمارستان را به شهادت خواهند رساند. دیگر از آن‌ها خبردار نشدیم تا اینکه شب شد. نیروهای سپاه در همان ساختمان مرکز شهر و شهید چمران هم در پاسگاه ژاندارمری مستقر بود.

نیروهایی که حفاظت از پاوه را در دست داشتند، متشکل بودند از شش یا هفت نفر از پاسداران غیرمحلی به همراه فرمانده خود (اصغر وصالی)، حدود 25 نفر از پاسداران کرد محلی و 3 نفر از پاسداران نخست‌وزیری.

متاسفانه از بدو پیروزی انقلاب بلافاصله توطئه‌ها شروع شد و آتش آشوب در گنبد کاووس، کردستان و خوزستان شعله‌ور گشت.

گروه‌های ضدانقلاب سنندج، مهاباد و نقده را میدان تاخت و تاز خویش کردند.

ضد انقلاب از فقر و محرومیت مردم کرد سوءاستفاده کردند، آنها را تحریک و به نفع استعمار و علیه انقلاب اسلامی از آن بهره گرفتند.

با شعارهای زیبا و فریبنده، نوید و وعده‌های دروغ دادند، تا مردم ساده را تحریک کرده و علیه حکومت اسلامی ایران وارد جنگ کنند.

آنان شهرها را به آتش کشیده و تخریب کردند و مردم بی‌گناه و بی‌پناه را از بین بردند و مانع ورود ارتش شدند و کردستان را به خاک و خون کشیدند. بدین ترتیب، جنایتی بزرگ علیه مردم بی‌دفاع این منطقه به ثبت رساندند.

احزاب چپ مسلح هم طی شش ماه مردم بی‌گناه کردستان را به خاک و خون کشیدند.

ضد انقلاب از ضعف دولت و ارتش سوءاستفاده کرده و سلطه نظامی، سیاسی و ایدئولوژیک خود را بر مردم تحمیل کردند.

توطئه کردستان، توطئه‌ای طراحی شده توسط قدرت‌های امپریالیستی بود، توطئه ای که با وجود گذشت 40 سال از آن زمان، هنوز هم ادامه دارد و این نوکران هنوز هم دست از شرارت های خود برنداشته اند اما این بار دیگر نتوانستند مردم را فریب دهند و به عضویت خود در بیاورند این بار از قاتلان، سارقان مسلح، مجرمان فراری و تحت تعقیب و تروریستها برای رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند.

یاد و خاطره شهدای شهر قهرمان پاوه را گرامی می داریم.