وعده های محقق نشده و اعتماد از دست رفته مردم

گروه سیاسی _ سید محسن عبدالهی: دو روز پیش مطلبی توسط نگارنده مرقوم شد درباره توئیت حسن یونسی و وعده جدید اصلاح طلبان برای شرکت در انتخابات و به دست آوردن رای مردم. در همان مطلب نیز به صحبت های لعیا جنیدی معاون حقوقی رئیس جمهور که وعده دادن را جزو اصول انتخابات می دانست، اشاره شد.

 

به گزارش بولتن نیوز، در همان راستا در سایت روحانی سنج آماری از وعده های جناب حسن روحانی منتشر شده است که ثابت می کند آن چه در آن مطلب گفته شد، صحیح بوده است و اساسا وعده برای دادن است و چه کسی داده و چه کسی گرفته و از این داستان ها!! طبق این آمار از مرداد 96 تا مرداد 98 سیر تحقق وعده های جناب رئیس جمهور نزولی بوده است و در مرداد 98 تعداد وعده های محقق شده توسط ایشان از بین 100 وعده، تنها 14 وعده بوده است.

 

طبق همان آمار و بر اساس 100 وعده ای که ایشان و دولتشان به مردم داده اند، 8 وعده به صورت ناقص محقق شده اند، 11 وعده در حال پیگیری هستند، 45 وعده محقق نشده اند، 12 وعده در جریان رسیدگی متوقف شده اند و اساسا 10 وعده پیگیری هم نشده اند. حال اینکه آن وعده هایی که در جریان رسیدگی بوده اند و متوقف شده اند یا در حال پیگیری هستند، در چه مرحله ای به سر می برند هم خود جای سوال است.

حال طبق آن چه خدمتتان عرضه شد ایمان نیاورده اید که وعده دادن نقل و نبات انتخابات است و چند روز بعد از تمام شدن ماجرا و گذشتن خر از پل، پل را هم خراب می کنند تا کسی نتواند بپرسد که وعده هایتان چه شد؟! البته هستند کسانی که با تجربه این مقدار از دروغ و بی تقوایی، باز هم با شنیدن یک وعده بیجا و دروغین، مجددا دل می بندند به آن قول و قرارها و باز هم اعتماد می کنند به این حضرات راست گو!!!

راه حل رهایی از چنین بلایایی این است که مردم خودشان به این باور برسند هر وعده ای را با قانون تطبیق بدهند و ببینند که اساسا آن وعده در صلاحیت حضرات است یا نه و اگر نبود با رای ندادن به آن فرد، او و جریان سیاسی ای که آن وعده ها را تبلیغ کرده است را توبیخ کنند. اهل سیاست و هر کسی که قصد ورود به عرصه انتخابات را دارد باید بدانند که احساسات و شعور مردم بازیچه آن ها نیست که هر سال 100 وعده به مردم بدهند و در نهایت حداکثر 20 وعده را محقق کنند و بگویند که نگذاشتند تا ما کار کنیم.

به این آقایان باید گفت که اگر توانایی کار کردن ندارید از زمین کج ایراد نگیرید. برای مثال همین جناب روحانی روز اول قسم خوردند اگر اعتقاد نداشتند که در چارچوب همین قانون اساسی نمی توانند کار کنند، اصلا به انتخابات ورود نمی کردند ولی بعد که طبل ناکارآمدی به صدا درآمد، رفتند به سراغ اختیارات محدود و تغییر قانون اساسی و رفراندوم!!

امروز مردم باید درس کافی را از گذشته بگیرند و ببینند که هر کسی و از هر جناح سیاسی، چه وعده هایی می دهد و آیا آن وعده ها با وظایف و اختیارات وی همخوانی دارند یا خیر. اگر همخوانی داشت  و آن فرد نیز از صلاحیت کافی برخوردار بود، او شایسته رای مردم است. در غیر این صورت و تطبیق نداشتن وعده ها و توانایی و اختیارات آن جایگاه، آن فرد باید توسط مردم از صحنه سیاسی کشور حذف گردد.