بحران آب یا بحران مدیریت آب، کدام بحران دامن گیر کشور شده است؟!

گروه اقتصادی: اگر به اخبار توجه کرده باشید، گزارش های ضد و نقیض عجیبی از سیستان و بلوچستان مخابره می شود. از طرفی مردم از خشکسالی گله دارند و با بحران کمبود آب برای کشاورزی و آشامیدن و مصارف بهداشتی رو در رو هستند. از طرف دیگر خبر می آید که سد پیشین در جنوب این استان سرریز کرده است! جالب تر اینکه به علت طغیان رود کاجو نیز 40 روستا راه ارتباطیشان مسدود گشته است.

به گزارش بولتن نیوز، اکنون ما سکوت می کنیم و منتظر می مانیم یک مسلمان پیدا شود و این تناقض را برایمان توضیح بدهد که مگر می شود هم سیل بیاید و آب سد سرریز شود و هم مردم از کمبود آب و بی آبی بحران زده؟! آن حضراتی که گوش ملت را کر کردند ایران دچار خشکسالی است و کمبود منابع داریم و از این دست آمارها که به این دلیل کشاورزی باید تعطیل شود و مردم هم کم مصرف کنند، امروز را توضیح بدهند که چگونه این دو اتفاق پیش آمده را می خواهند با یکدیگر جمع کنند؟!

 

بالاخره امروز در سیستان و بلوچستان آب داریم یا دچار بی آبی هستیم؟! آقایان توجه کنید که مردم می بینند و حواسشان هست به اظهار نظرهایشان. اینکه در بالادست سد سرریز شود اما در پایین دست روستاییان دچار مشکل باشند، مقصرش نه آسمان است، نه زمین و نه مردم. مقصر این اتفاق آن حضراتی هستند که فیش های حقوقی سنگین را خوب می شناسند و تازه بعد از وقوع اتفاقات و با تاخیر چند مصاحبه می کنند که فلان اتفاق افتاد و ما به دنبال رفع مشکل هستیم و بعد از آرام شدن اوضاع هم، دیگر فراموش می کنند که چه گفته بودند و چه کار باید می کردند!

عزیزان، مردم بازیچه بی کفایتی و کارنابلدی شما نیستند. مدیریت آب قطعا کار آسانی نیست، اما دیگر به آن پیچیدگی هم نیست که ما امروز از شمال کشور تا جنوب آن و از غرب تا شرق، دچار کمبود آب هستیم. در شمال کشور با آن حجم از بارندگی، مردم به جای آب خوردن، آب معدنی مصرف می کنند و صرف چنین هزینه ای را به مصرف آب آشامیدنی بی کیفیت ترجیح می دهند. در جنوب کشور هم به جای آب، مردم باید گل مایع استفاده کنند.

همین مثال ها نشان می دهد بیش از کمبود آب و تبلیغات انحرافی که آب هست ولی کم است و کمپین هایی همچون قطره قطره، می بایست زیرساخت های کهنه را ترمیم کرد و از روش های مدرن برای بهره برداری استاندارد از منابع آبی استفاده کرد. اگر آقایان اندکی از علم روز حیطه کاری خودشان بهره داشتند و می دانستند که در دنیا با چه روش هایی از پس کم آبی بر می آیند و یا منابع طبیعی آبی خودشان را کنترل می کنند و از آن  بهره می برند، امروز به جای دعوت مردم به کم مصرف کردن و مصاحبه های پی در پی که ما مشکل کم آبی داریم، مشغول انجام وظایفشان بودند و موجب تحمیل خسارت های جانی و مالی و روانی بر مردم نمی شدند.