فردا هفتاد و هشتمین سالروز تولد کریستوف کیشلوفسکی، کارگردان نامدار سینمای لهستان و جهان و خالق سهگانه جاودانه "قرمز"، "آبی" و "سفید" است.
گروه فرهنگ و هنر: فردا هفتاد و هشتمین سالروز تولد کریستوف کیشلوفسکی، کارگردان نامدار سینمای لهستان و جهان و خالق سهگانه جاودانه "قرمز"، "آبی" و "سفید" است.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایسنا، کریستوف کیشلوفسکی روز ۲۷ ژوئن ۱۹۴۱ در شهر ورشو لهستان از خانوادهای تحصیلکرده متولد شد. وی در ۱۶ سالگی به مدرسه آموزش تئاتر که زیر نظر یکی از اقوامش بود، رفت. کیشلوفسکی جوان که تصمیم داشت، کارگردان تئاتر شود؛ بهخاطر عدم برنامهریزیهای لازم، مجبور شد به سمت فیلم و سینما تغییر مسیر بدهد.
وی سپس وارد مدرسه فیلم معروف "لودز" شد که دو کارگردان بزرگ لهستانی "آندره وایدا" و "رومن پولانسکی" فارغالتحصیل آنجا بودند. علاقه کیشلوفسکی به فیلمسازی او را بهسوی ساخت آثار مستند برد تا زندگی روزانه شهروندان ورشو را در فیلمهای ابتداییاش بهتصویر بکشد. اما وی دنیای فیلمهای مستند را به دو دلیل کنار گذاشت؛ نخست سانسور شدن فیلم سیاسی "کارگران۷۱" که او را نسبت به بیان واقعیت در یک رژیم خودکامه به تردید انداخت. دلیل دوم در رابطه با فیلم "ایستگاه" (1981) بود که قسمتهایی از دیالوگ آن، بعدها در یک پرونده جنایی بهعنوان مدرک مورد استفاده قرار گرفت.
کیشلوفسکی پس از رها کردن دنیای مستند، به ساخت فیلمهای بلند رو آورد که اولین آنها "کارکنان" محصول سال ۱۹۵۷ بود که اولین جایزه سینمایی را از جشنواره فیلم مانهاین برای او بههمراه آورد. این فیلم و اثر بعدی او با نام "اثر زخم" هر دو رئالیسم اجتماعی بودند که همانند آثار مستند قبلی، زندگی روزانه مردم در یک رژیم مستبد را بهتصویر میکشیدند.
کیشلوفسکی به شکل جدی با فیلمهای "آماتور" (1979) -برنده جایزه بزرگ جشنواره مسکو و "بخت کور" نامی برای خود دستوپا کرد.
در این سالها وی بههمراه جمعی از کارگردانان کشورش چون آندره وایدا جنبش "رهایی" را بنیان نهادند که موجب سانسور بیشتر آثار او شد، بهطوریکه فیلم "بخت کور" تا شش سال اجازه نمایش در لهستان را نداشت.
فیلم "بیسرانجام" محصول ۱۹۸۴ را شاید بتوان سیاسیترین فیلم کیشلوفسکی دانست که دادگاههای سیاسی لهستان در زمان حکومت نظامی را نشان میدهد. کیشلوفسکی در سال ۱۹۸۸ مجموعهی ۱۰ قسمتی فیلم کوتاه براساس" 10 فرمان" برای تلویزیون لهستانی ساخت که امروزه یکی از تحسینبرانگیزترین مجموعههای تلویزیونی از نگاه منتقدان فیلم است.
چهار فیلم آخر کیشلوفسکی را تهیهکنندگان خارجی برعهده گرفتند که اکثرا فرانسوی بودند و بیشتر بر مضامین اخلاق و متافیزیک استوار بودند.
این چهار فیلم که از پرفروشترین آثار کیشلوفسکی بودند، کشور لهستان را از نگاه شهروندان اروپایی نشان میدهند.
اولین این فیلمها "زندگی دوگانه ورونیک" محصول ۱۹۹۰ است. موفقیت این فیلم در گیشه سینماها، این امکان را به وی داد تا هزینه فیلمهای بعدیاش را که در قالب سهگانه "سهرنگ" ساخت، تأمین کند.
این سه فیلم با نامهای "قرمز"، "آبی" و "سفید" که نماد پرچم فرانسه هستند، انبوهی از جوایز سینمایی را از جشنوارههای جهان برای کیشلوفسکی بههمراه آوردند؛ از نامزدی اسکار تا شیر طلای ونیز و خرس نقرهای برلین.
کریستف کیشلوفسکی روز ۱۳ مارس ۱۹۹۶ در سن ۵۴ سالگی حین عمل قلب باز درگذشت و در ورشو به خاک سپرده شد.
از افتخارات سینمایی این فیلمساز بزرگ میتوان اشاره کرد به: نامزدی بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه اسکار (۱۹۹۴)، خرس نقرهای بهترین کارگردانی جشنواره برلین (۱۹۹۴)، جایزه بزرگ، جایزه فیپرشی و جایزه بهترین فیلم معنوی از جشنواره کن (۱۹۹۱ و ۱۹۸۸)، جایزه اول جشنواره مسکو (۱۹۷۹)، جایزه ویژه هیأتداوران سنسباستین (۱۹۸۸)، شیر طلای جشنواره ونیز.