نتیجه برخورد نکردن با مصاحبه تحریک آمیز چیزی جز این می شود؟!

گروه ورزشی _ سید محسن عبدالهی: شب گذشته بازی حساسی در چهارچوب رقابت های جام حذفی و در مرحله نیمه نهایی برگزار شد. در این دیدار دو تیم پرسپولیس و سپاهان که همواره مسابقات پر حاشیه ای را برگزار کرده اند، به میزبانی سپاهان و در ورزشگاه نقش جهان به مصاف یکدیگر رفتند.

 

به گزارش بولتن نیوز، همانطور که گفته شد رقابت دو تیم همواره از حساسیت بالایی برخوردار است، علی الخصوص در فصل جاری که هم در لیگ برتر و هم در جام حذفی رقابت اصلی برای کسب عنوان قهرمانی بین این دو تیم بود. در دو دیدار قبلی حواشی فراوانی پیش آمد و بازی برگشت دو تیم در تهران بسیار پر حادثه شد و افراد بسیاری زخمی شدند و کار به جایی رسید که سیاوش یزدانی بازیکن تیم سپاهان در سخنانی تحریک آمیز به طرفداران پرسپولیس توصیه کرد به اصفهان نیایند چون قطعا خونریزی خواهد شد. البته این بازیکن با جریمه و اعمال یک جلسه محرومیت از طرف کمیته اخلاق هم رو به رو شد.

 

همین حواشی و مصاحبه های تحریک آمیز بازیکنان و مربیان و کادر مدیریتی دو تیم باعث شد تا شب گذشته شاهد جوی ملتهب در اصفهان باشیم. قبل از شروع بازی هواداران سپاهانی چندین طرفدار پرسپولیس را مورد ضرب و شتم شدید قرار دادند و خود باشگاه سپاهان نیز با اعمال تبعیض در بلیت فروشی این جو را تشدید نمود.

 

 

در زمان بازی نیز بازیکنان و نیمکت نشینان دو تیم با کوچک ترین سوت داور به گونه ای رفتار کردند که گویا کل دنیا قصد دارند تا آن ها پیروز این دیدار نشوند. همین رفتارها و تشویش اذهان هواداران باعث شد که بدترین اتفاقات پس از اتمام بازی رخ بدهند. شروع حوادث، حمله طرفدار سپاهانی به نشست خبری برانکو ایوانکوویچ بود و در ادامه نیز حمله ای به اتوبوس پرسپولیس صورت گرفت و متاسفانه در کمال تعجب ماشین خبرنگاران تهرانی در پارکینگ ورزشگاه نقش جهان مورد سرقت و آتش سوزی قرار گرفت.

 

 

بدترین قسمت ماجرا اما خبری بود که از مجروح شدن 150 نفر در درگیری های پس از بازی در خروجی خبرگزاری ها قرار گرفت. قطعا پس از این ماجراها عده ای مصاحبه می کنند و می گویند تعدادی تماشاگرنما که هوادار ما نیز نبودند این کارها را کردند و هواداران ما بسیار شریف و خوب هستند. این اتفاقات را نه تماشاگران و نه تماشاگرنمایان رقم زده اند بلکه مصاحبه های تحریک آمیز باعث می شود که طرفداران عصبانی شوند و در عصبانیت رفتارهایی آن چنانی از خود بروز بدهند.

 

 

وقتی امیر قلعه نویی با سال ها تجربه به جای اینکه بیاید و از روی آمارهایی که همه جا منتشر شده است بپذیرد که تیمش ضعیف تر بوده و با دو رفتار بچگانه دو اخراجی داشته است، از مهندسی بازی می گوید، چه توقعی از هواداری می رود که ثابت کرده است چشمش به دهان سلبریتی ها و افراد معروف است تا کاری انجام دهد!

 

و نکته ترسناک نیز همین است که جامعه ایران چرا به جایی رسیده است که مردمش با دو مصاحبه و یک پست که توسط فرد معروف و اصطلاحا یک سلبریتی انجام می شود، بلافاصله و بدون تعقل واکنش نشان می دهند و حرف های این جماعت را تبدیل به حجت قطعی خود می کند. در چنین شرایطی ابتدایی ترین کار برخورد سفت و سخت کمیته انضباطی با این اتفاق است. متاسفانه در فوتبال ما به هر بهانه ای با باشگاه ها مماشات بیش از اندازه ای می شود و همین دلیلی بر جریج تر شدن تیم ها و طرفدارانشان می شود.

 

قطعا اگر امروز برخوردی نشود و همه مسائل با کدخدامنشی حل شود، کورسوی امیدی هم برای اصلاح این اوضاع وجود نخواهد داشت. مربیان و بازیکنان هر چیزی بخواهند، می توانند بگویند و هرکاری هم که بکنند کسی به آن ها تو هم نخواهد گفت و طرفداران نیز با مشاهده چنین فضایی به سمت رفتارهای شدیدتر میل پیدا می کنند و در همچنان بر همان پاشنه خواهد چرخید.