گروه اجتماعی: اسماعیل نجار در مراسم افتتاحیه چهارمین همایش ملی و اولین همایش بینالمللی آتش نشانی و ایمنی شهری که پیش از ظهر امروز در سالن همایشهای هتل المپیک برگزار شد، اظهار کرد: ما باید به سمت ارتقای فرهنگ ایمنی و افزایش ایمنی خود شهروندان نیز حرکت کنیم. طبق آمارهایی که داریم سالانه حدود ۱۷۵ هزار حریق بزرگ در سطح کشور رخ میدهد که این نشان دهنده عملیاتهای سنگین آتش نشانی و بار سنگین عملیاتهایی است که بر دوش آنها قرار دارد. ضمن اینکه این تنها تعداد حریقهاست و شمار حوادث دیگر نیز متفاوت است.
به گزارش بولتن نیوز، وی با اشاره به حوادثی که در سالهای اخیر در کشور رخ داده و برد رسانهای و عاطفی بالایی داشته است، خاطرنشان کرد: حادثه پلاسکو یک حادثه در سطح محلی بود اما متأسفانه به حادثهای بینالمللی تبدیل شد. اگر خاطرتان باشد چند روز پس از پلاسکو در انگلیس حادثهای مشابه داشتیم که خیلی زود جمع شد و آنطور که ما به پلاسکو پرداختیم به آن پرداخته نشد. ما ۱۶ دوربین در محل پلاسکو قرار داده بودیم و حتی جابجایی یک آهن را به عنوان خبر منتشر میکردیم که همینها سبب شد تا سطح یک حادثه محلی به سطح ملی و حتی بینالمللی برسد و سوال اینجاست که آیا توجه کردیم که این اقدام چه بار روانی منفی برای خانواده شهدای آتش نشان، خانواده دیگر آتش نشانان و مردم ایجاد کرد.
نجار با بیان اینکه باید فرهنگ ایمنی در شهروندان افزایش یابد ، گفت: در حادثه پلاسکو موجی در مظلومیت آتش نشانان ایجاد شد اما یکی دو سال قبل از این حادثه در ماجرای حادثه حریق در خیابان جمهوری و دو خانمی که خود را به پایین پرتاب کرده و جان خود را از دست دادند چه هجمهها که به آتش نشانان نشد اما دو سال بعد همین آتش نشانها به فرشته نجات تبدیل شدند. اینها همه نشان میدهد که مردم صرفاً همه چیز را از آتش نشانی انتظار داشته و به وظایف و نقش خود آگاه نیستند و به همین دلیل است که میگویم باید ایمنی خود مردم را افزایش دهیم.
نجار اضافه کرد: متأسفانه اغلب مردم تمایلی ندارند که برای ایمنی خود هزینه کنند. ساختمان پلاسکو بیش از ۵۰ سال قدمت داشت و ۶۷۰ واحد تولیدی در آن حضور داشت. این واحدها ۵۰ سال برای مالکانشان درآمدزایی کرده بودند اما آنها هیچ هزینهای برای ایمنی نکردند در حالیکه اگر تنها نیم درصد از درآمد خود را صرف ایمنی ساختمان میکردند شاید پلاسکو دچار ریزش نمیشد. آیا واحدهای فعال در پلاسکو اطلاع نداشتند که نباید آن حجم از بار قابل اشتعال را داخل ساختمان انبار کنند؟ ما باید به این مسائل توجه کنیم و وقتی صحبت از افزایش ایمنی شهروندان میشود منظور رعایت چنین نکاتی است.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با تاکید بر اینکه آیا وقت آن نرسیده که به فرهنگ ایمنی و وظایف خودمان نیز توجه کنیم اظهار کرد: پس از حادثه پلاسکو در مراسمی که بیش از ۱۲۰۰ نفر حضور داشتند از حاضران پرسیدیم که چند نفرشان در خانه کپسول آتش نشانی دارند. جالب است که کمتر از ۱۰ نفر پاسخشان مثبت بود. و از این تعداد نیز تنها سه نفر نحوه کار با کپسول آتش نشانی را میدانستند. خب چرا از خودمان شروع نمیکنیم. چرا که حریقهای بسیاری بودهاند که میشد با یادگیری مهارتهای بسیار ساده در مورد اطفای حریق از آن جلوگیری کرد.
وی به دو حادثه حریق مدرسه در شین آباد و سیستان و بلوچستان اشاره کرد و گفت: پس از این دو حادثه حریق ، چه بار روانی و عاطفی بالایی را در جامعه شاهد بودیم اما نتیجه آن چه شد؟ آن دانش آموزان که همچنان زخمهایشان پابرجاست اما باید پرسید که چه اقدامی برای پیشگیری انجام شد. چقدر به افراد آموزشهای لازم داده شد تا اگر بار دیگر حریقی در یک فضای بسته مانند کلاس درس رخ داد بلافاصله شیشهها را نشکنیم تا اکسیژن بیشتری به حریق رسیده و زودتر شعله ور شود به ویژه آنکه شیشهها برای خروج از اتاق شکسته شد اما روبروی آن نردههای فلزی نصب شده بود و امکان خوج نداشت.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با بیان اینکه ما باید از خودمان شروع کرده و آمار ۱۷۵ هزار حریق بزرگ در کشور را کاهش دهیم گفت: باید جامعه را به سمت ایمن شدن هدایت کنیم.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با اشاره به برخی از حوادثی که در آن شانس با شهروندان و مسئولان یار بوده است، گفت: مثلاً در انفجاری که در محله شهران رخ داد اگر این انفجار نیم ساعت زودتر و در زمانی که بستنی فروشی فعال بود رخ میداد یا یک ساعت بعدتر و هنگامی که چراغ در تقاطع قرمز بود و خودروها توقف کرده بودند آن وقت معلوم نبود که خسارات و تلفات ما چقدر میشد و متأسفانه طبق گزارشهایی که ما داریم ۴۰۰ نقطه از نظر خطر گاز مشابه شهران در تهران وجود دارد.
نجار افزود: در بازار تهران و بسیاری از نقاط دیگر در کشور نیز وضعیت همین طور است و هیچ توجهی به ایمنی و اصول ایمنی نمیشود. آتش نشانی مسئول این نیست تا زبالههای قابل اشتعالی را که هر روز بعد از ظهر تمام بازار تهران را پر میکند جمعآوری کند. چرا خود ما این زبالهها را در کف خیابان رها میکنیم.
نجار با انتقاد از ساخت و سازها بر روی گسل نیز اظهار کرد: وقت آن رسیده که شهرمان را ایمن کنیم و در این راستا باید خودمان را نیز ایمن کنیم ، درست است که جلوی زلزله را نمیتوان گرفت اما آیا نمیتوان جلوی ساخت و ساز روی گسل را گرفت. آیا نمیتوان خانهها را ایمنتر ساخت. در همین زمین لرزه سر پل ذهاب در کنار خانهای که در محله فولادی کاملاً ویران شده بود خانه دیگری قرار داشت که تنها شیشههای پنجرهاش ترک خورده بود. این نشان میدهد که مقاوم سازی امر مهمی است و همه ما باید به آن توجه کنیم.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com