گروه اقتصادی: دستاورد اجلاس اوپک در وین معلوم نیست. سقوط بهای نفت برنت به زیر ۶۰ دلار برای کشورهایی که درآمدشان متکی به فروش نفت است، نامطلوب بود؛ اما هنوز معلوم نیست کدام کشور و به چه میزان باید از تولید خود بکاهد. عامل کلیدی ناشناخته در بین تمام عوامل تأثیرگذار بر بازار نفت، شدت یافتن تحریمهای آمریکا علیه ایران است. آیا این تحریمها درنهایت موفق میشوند فروش نفت ایران را به صفر برسانند و این کشور را مجبور به مذاکره مجدد با آمریکا کنند؟
به گزارش بولتن نیوز، عامل اصلی در پس پردهی رشد بهای نفت در اوایل اکتبر تا سقف ۸۵ دلار، این بود که در بازار تصور میشد برنامه ترامپ برای قطع صادرات نفت ایران عملی میشود. این اتفاق میتوانست به میزان ۲.۵ میلیون بشکه از عرضه روزانه در بازار بکاهد و برای نخستین بار در طول دهه گذشته، یک کمبود واقعی در بازار به وجود بیاورد. از آن موقع تاکنون از شدت پیشبینیهای نگرانکننده کاسته شده است. نخستین دلیلش اعطای معافیت ششماهه توسط آمریکا به هشت کشور خریدار عمده نفت ایران بود. بهاینترتیب، دستکم نیمی از صادرات نفت ایران دستنخورده باقی ماند.
دلیل دوم این است که دونالد ترامپ با زیرکی، دست و پای ولیعهد سعودی بن سلمان را بسته است. پرونده قتل خاشقجی، این فرصت را برای کاخ سفید فراهم کرد تا بهعنوان مدافع ولیعهد سعودی وارد میدان شود. بهای این دفاع نیز افزایش عرضه سعودیها در بازار نفت بود که باعث سقوط بهای آن شد که البته با توییت تشکرآمیز ترامپ همراه بود.
اما این اقدام موجب نگرانی از افزایش عرضه در بازار شد و به همین دلیل اوپک تصمیم به برگزاری این جلسه گرفت؛ اما اکنون باقی ماندن این شرایط در بازار به اقدامات ایران بستگی دارد. آیا آنها همچنان به مقاومت در برابر تحریمهای آمریکا ادامه میدهند؟
پاسخ این پرسش به ارزیابی مطلوبی از توازن قدرت نیاز دارد. با نزدیک شدن به انتخابات سال ۲۰۲۰ ترامپ تمایل دارد شاهد کوتاه آمدن ایرانیها باشد اما کشاندن آمریکا به یک منازعه غیرقابلپیشبینی در خاورمیانه، بهای بالایی خواهد بود که ممکن است بر واشنگتن تحمیل شود. دولت ایران نیز میخواهد تسلط خود را بر اوضاع داخلی حفظ کند.
اگر ایران همچنان با خواست اصلاح توافق هستهای مخالفت کند، این آمریکاست که باید نشان دهد برای تشدید فشارهای اقتصادی و لغو معافیتهای خرید نفت تا کجا مایل است که پیش برود؛ اما پیشبینی من این است که تهران با برخورداری از حمایت فعالانه اروپا که از استراتژی تعامل پشتیبانی میکند، رویکردی محتاطانهتری در پیش گیرد. اروپایی در این راستا امتیازات کوچکی به امریکا میدهند تا واشنگتن را پای میز مذاکره بکشانند تا ترامپ را مجبور به توقف تحریمهای بیشتر کند. اتحادیه اروپا ممکن است در این میان نقشی میانجی گرانه بر اساس تصوراتی ازجمله آسیبپذیری و احتمال شکست ترامپ در 2020، بکند تا از این طریق تهران بتواند فعلاً «بازی» کند.
اگر این فرضیه درست باشد، معنایش بازگشت بخش قابلتوجهی از صادرات ایران به بازار در چند ماه آتی خواهد بود. طبق آخرین اطلاعات صادرات نفت ایران در ماه نوامبر به ۸۰۰۰۰۰ بشکه در روز رسید که ۱.۵ میلیون بشکه کمتر از میانگین شش ماه گذشته بوده است. بازگشت این میزان نفت به بازار باعث عرضه مازاد بر نیاز در بازار شده و قیمت را پایینتر خواهد برد. بخشی از این صنعت که نگاه بلندمدتتری نسبت به دلالان بازار نفت دارد، این شرایط را بهخوبی درک کرده است. آنها با هشدار درباره نوسانات قیمتی، برنامهریزی خود را بر اساس بهای ۵۰ تا ۶۵ دلار در آینده ترتیب دادهاند. با کاهش هزینهها، شرایط بقای این صنعت فراهم خواهد شد.
بااینحال نوسانات قیمتی ناشی از تصمیمات سیاسی در بازار اجتنابناپذیر خواهد بود. پیشبینیهای دیگری نیز مطرح است مانند تشدید فشار تحریمها که باعث حذف نفت ایران از بازار برای مدت طولانیتری خواهد شد. نوسان صادرات ایران بین کف ۵۰۰۰۰۰ بشکه در روز تا سقف ۲.۵ میلیون بشکه طی ماههای پیش رو، نیازمند اعصاب قوی متصدیان این صنعت در این بازه زمانی است!
یادداشت از نیک باتلر
ترجمه از اسفندیار خدایی
انتهای پیام/#
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com