عراقی زائر را تیغ نمی زند؛ برخلاف ایران

گروه اجتماعی: این چهارمین سالی است که به اربعین مشرف شدم. ‌در طول این چهار سال ندیدم حادثه رانندگی دل‌خراشی یا تصادف سهمگینی در عراق.

به گزارش بولتن نیوز، باوجود سرعت‌های بالای رانندگان در جاده‌های غیراستانداردی که وجود دارد (دو عامل اصلی میزان بالای تصادفات در ایران) و‌عدم ‌وجود پلیس راهنمایی و‌ رانندگی به معنایی که در ایران هست. پس چرا سوانح رانندگی عراق (حداقل این‌قدری که ما می‌بینیم) کم است در قیاس ایران؟

میزبانی که به زبان ‌بی‌زبانی پلیسِ ‌راهنمایی و رانندگی ایران را در تلاشش برای کاهش سوانح به سخره‌ می‌گیرد. به مزاح با دوستان صحبت می‌کردیم که عامل سوانح پایین، بوق است. بوق‌های ممتد عراقی‌ها... شنیده‌اید حتماً.

اما جدی‌تر که نگاه می‌کنم عاملش خود مردم‌اند. چون عاملیت و مدیریت در یک بستر اجتماعی و طبیعی در دست مردم است. در کشوری که بودجه لازم برای اصلاح زیرساخت‌های جاده‌ای را ندارد، دولت خواسته یا ناخواسته، مدیریت صحنه را به خود مردم واگذار کرده و مردم خود در توافقی نانوشته، نهاد (هنجارهای) راهنمایی‌ و رانندگی را سروشکل داده‌اند که یکی از دم‌دستی‌ترین ابزارهای آن بوق است!

حال بیاییم‌ به سراغ هزینه تردد بین‌شهری. در این وانفسای تفاوت قیمت دینار عراقی- ریال ایرانی که هر دقیقه در حال تغییر و بحران است، قیمت‌های تردد مهران به شهرهای زیارتی ثبات دارد؛ بالا هست ولی ثبات دارد. عراقی نه صرفاً به خاطر حرمت زائر بلکه به خاطر محاسبات عقلایی خودش، زائر را تیغ نمی‌زند‌‌، اگرچه هیچ‌گونه نظارت دولتی روی او نیست. برخلاف ایران که ادعا می‌کنیم ۱۰-۱۲ تا نهاد نظارتی داریم...

چرا این‌طور است؟ قیمت بلیت نانوشته مهران- تهران به ۳۰۰ تومان هم می‌رسد (چهار برابر قیمت واقعی) و حدی هم برای آن وجود ندارد. البته حدش انصاف نداشته راننده اتوبوس است!

خود را جای راننده عراقی بگذارید که نمی‌داند ارزش پول ایران تا چند ماه دیگر چقدر کاهش خواهد یافت، ولی روی ضرب عددی در دینار خودش، ریال ایرانی می‌گیرد.

در سیستم راهنمایی رانندگی و بهای بلیت عراق انارشی داریم، دولت ناظری وجود ندارد ولی هنجارهای رانندگی و قیمت‌گذاری باثباتی داریم؛ در ایران هم همه‌چیز داریم ولی دچار بی‌هنجاری هستیم...

فکر می‌کنم علت این گرفتاری ما، وجود یک دولت ضعیف (به معنای اعم آن) است.‌دولتی که ادعای پاسخگویی دارد ولی نه‌تنها پاسخگو و‌ مسئول نیست بلکه سازوکارهای نظارت را از مردم ‌نیز سلب می‌کند.

مردم گرفتار شب دهم آبان ماه در پارکینگ مرزی مهران، راحت‌تر با رانندگان بی‌انصاف به توافق قیمتی می‌رسیدند اگر دولت (نیروی انتظامی، اداره راه، سازمان ‌پایانه‌ها، ستاد اربعین و... ضعیف و‌ مستأصل) دراین‌بین نبود.

خدا به خیر کند حال مادران و‌ نوزادانی که‌ امشب وارد مهران می‌شوند.

محسن جعفری