با بی اعتنای به مفهوم خانواده،جامعه را پر از بزهکاری می کنیم

گروه اجتماعی: هفته پیش در یکی از پارک های شهر رشت، یک مامور نیروی انتظامی حین تذکر و کنترل دو جوان مست، مورد ضربه چاقو قرار گرفت و به فیض شهادت نائل آمد. البته قاتل و جوان دیگر همراه او تنها چند ساعت بعد از ارتکاب به قتل بازداشت شدند. قبل از اربعین حسینی هم مراسم تشییع باشکوهی برای این مامور وظشیه شناس در استان گیلان برگزار شد. اما موضوع این نوشته چیز دیگری ست ...

به گزارش بولتن نیوز، موضوع این نوشته، سرگذشت عجیب و پر از درسی است که جوان قاتل داشته. یکی از افرادی که او را کامل میشناخته و به قول خودش، هم محلی وی بوده در خصوص او عنوان داشت:

قاتل در خانواده ای زندگی می کرد که در همان دوران کودکی وی دچار از هم پاشیدگی می شود. پدر و مادر از هم طلاق گرفته. مادر با وجود داشتن پنج فرزند، آنها را رها کرده و با مردی دیگر ازدواج می کند. پدر او هم که به اعتیاد مبتلا بوده، ایشان را ترک کرده و به خود وا نهاده. عملا این پنج فرزند که قاتل هم یکی از اینهاست، بدون هیچ سرپرستی بزرگ شدند و غذا و لباس آنها توسط همسایگان تهیه می شد.

به عبارت دیگر، کسی که مرتکب چنین جنایتی شده است، اولا در یک خانواده متزلزل زندگی کرده که پدر و مادرش کمترین تعهدی به مفهوم خانواده نداشته و با وجود پنج فرزند، همه آنها را رها کرده و دنبال زندگی خودشان می روند. ثانیا از آنجا که هیچ فامیل دیگری هم وجود نداشته که آنها را تحت سرپرستی خود قرار دهد، بدون هیچ بزرگتری بزرگ شده اند. و چقدر این دو خطر، آینده فرزندان ما را تهدید می کند: عدم تعهد به خانواده و خانواده های خلوت و اندک.

ما متاسفانه در روزگاری زندگی می کنیم که انواع مدل های ازدواج که فاقد عنصر تعهد هستند در حال رشد است. مثل همین ازدواج سفید. یا حتی ازدواج های رسمی که فقط روی کاغذ رسمی و تعهد آور است و درون عروس و داماد، کمترین تعهدی نسبت به آن ایجاد نشده است. حال تصور کنید در چنین خانواده ای، فرزندی متولد شود. چقدر آینده این فرزند با حضور مدام پدر و مادر محتمل است؟ آیا امکان جدایی پدر و مادر با کوچکترین اختلافی وجود ندارد؟ و در این صورت، تکلیف این بچه چه می شود؟

از طرف دیگر، ما این روزها با خانواده هایی مواجهیم که عموما تک فرزندی هستند. اینکه تک فرزندی چه آسیبی به خود آن فرزند می زند یکسو، اینکه در آینده و نبود خواهر و برادر دیگر، بسیاری از امور مربوط به معاشرت و تربیت افراد، تعطیل شده یا ناقص اجرا می شود هم سوی دیگر.

آیا با این شرایط ما در آینده با وضعی روبه رو هستیم که تعداد تک فرزندان خانواده های طلاق افزایش پیدا کرده است؟ که اگر این است آینده، باید ترسید از آن. و باید برای نیامدنش کاری کرد.

انتهای پیام /#