مأموریت جدید بسیجی‌ها

به گزارش بولتن نیوز به نقل از خط حزب الله، بعد از شکست حصر آبادان در مهرماه ۶۰ توسط نیروهای ایران، تصمیم گرفته شد که در عملیات بعدی، شهر بستان و روستاهای تابعه‌ی آن نیز آزاد شود. برای این کار، عملیات "طریق القدس" در هشتم آذرماه سال ۶۰، با رمز "یا حسین(ع)" در غرب سوسنگر و منطقه‌ی عمومی بستان انجام شد و نیروهای جبهه‌ی ایران، توانستند در جنگی نابرابر به لحاظ تجهیزات و امکانات، بعد از ۱۴ روز، ارتش بعثی را شکست داده و آنان را مجبور به عقب‌نشینی کنند. به این ترتیب، بستان و تنگه‌ی مهم چزابه، بعد از ۴۲۰ روز اشغال، آزاد شد.
واکنش امام به پیروزی عملیات طریق‌القدسخبر آزادسازی که به امام خمینی(ره) رسید، امام دست به قلم برده و پیامی در این‌باره صادر کردند و در بخشی از آن، چنین نگاشتند: "آنچه برای اینجانب غرورانگیز و افتخارآفرین است روحیه‌ی‌ بزرگ و قلوب سرشار از ایمان و اخلاص و روح شهادت‌طلبی این عزیزان- که سربازان حقیقی ولی الله الاعظم ارواحنا فداه - هستند، و این است فتح الفتوح. من به ملت بزرگ ایران و به فرماندهان شجاع، قبل از آنکه پیروزی شرافتمندانه و بزرگ خوزستان را تبریک بگویم، وجود چنین رزمندگانی را که در دو جبهه‌ی معنوی و صوری و ظاهر و باطن از امتحان، سرافراز بیرون آمده‌اند، تبریک می‌گویم.»(۱۳۶۰/۰۹/۰۸) در این پیام امام، نکته‌ی مهمی نهفته بود، و آن اینکه «همه توقع داشتند که امام بگوید این پیروزی‌ای که شما به دست آوردید، فتح‌الفتوح است؛ از آن پیروزی ستایش کند؛ امام نه، از رزمندگان تشکر کردند اما گفتند فتح‌الفتوح انقلاب ما تربیت این جوان‌هاست؛ که در آن شرائط دشواری که همه‌ی دنیا در مقابل ما با چهره‌ی دژم و سلاحِ آماده‌ی شلیک ایستاده بودند، اینها توانستند یک چنین پیروزی بزرگی را به دست آورند.»(۱۳۹۱/۰۷/۱۲)
علت اصلی دشمنی آمریکا با ایرانسال گذشته، اندیشکده‌ی آمریکایی بروکینگز، طرحی برای چگونگی مقابله‌ی دولت ترامپ با نفوذ منطقه‌ای ایران ارائه داد که در بخشی از آن چنین آمده بود: "هیچ حکومتی طی دوران معاصر به اندازه‌ی ایران نتوانسته به ما در خاورمیانه ضربه بزند... هم اوباما و هم ترامپ در پی شکاندن شاخ ایران در عراق و سوریه هستند. اکنون، ایران از خلاء امنیتی منطقه نهایت بهره را می‌برد... ائتلاف سعودی نیز اکنون در مرداب گیر کرده است؛ و این وضعیت، کاملا به نفع ایران است..."
پیش از آن، نشریه‌ی هافینگتون‌پست نیز در گزارشی نوشته بود: "قدرت ایران تنها در قدرت سخت این کشور نیست؛ آن چیزی‌که باعث رشد حضور ایران در منطقه شده است همان قدرت نرم این کشور است. جمهوری اسلامی در حالی تشکیل شد که تقریباً هیچ متحدی در منطقه نداشت؛ اما ایران توانست با کمترین هزینه‌ای در کشورهای عراق، سوریه، لبنان و دیگر مناطق منطقه نفوذ پیدا کند و با این روند، بدون شک نفوذ ایران طی ۱۰ تا ۲۰ سال آینده در منطقه افزایش خواهد یافت." بر همین اساس هم بود که جرج فریدمن، تحلیلگر برجسته‌ی آمریکایی معتقد است که "مشکل ما با ایران بر سر فعالیت هسته‌ای این کشور نیست، بلکه مشکل آن است که ایران نشان داده است نه فقط بدون حمایت آمریکا، بلکه در حال درگیری با آمریکا نیز می‌توان بزرگ‌ترین قدرت تکنولوژیک و نظامی منطقه بود. این پدیده ایران را به یک الگو برای کشورهای اسلامی تبدیل کرده است و بهار عربی (انقلاب‌های اسلامی منطقه) را در پی داشته است."
عامل مهم در پیروزی انقلاب‌هاهر انقلابی برای آنکه ابعاد جهانی به خود بگیرد، در کنار عامل مهم "رهبری"، حداقل به دو عامل دیگر هم احتیاج دارد: یکی "ایدئولوژی الهام‌بخش و جذاب" برای همه‌ی ملت‌ها، و دوم، "نیروهای کنشگر" که ایدئولوژی و پیام انقلاب را به افکار عمومی جهان برسانند. رمز گسترش و عمق نفوذ انقلاب اسلامی نیز در همین نهفته است که هر سه‌ی این عوامل را توانسته است با خود همراه داشته باشد. اما تفاوت انقلاب اسلامی با سایر انقلاب‌ها در این نکته است که نیروهای کنشگر آن، صرفا از یک طبقه‌ی اجتماعی یا اقتصادی خاص نیستند، بلکه "عموم مردم"‌اند. درواقع، انقلاب اسلامی توانسته است در این چهل سال، با بسیج "نیروهای مردمی"، از همه‌ی گردنه‌های صعب‌العبور، طی طریق کند. گرچه «بعضی‌ها می‌ترسیدند. بعضی‌ها از پیش قضاوت می‌کردند که نمی‌شود... هرجا هم حضور بسیجی بود، مخالفت می‌کردند... در تهران یک عده‌ای نشسته بودند، نق می‌زدند که آقا چرا اینها وارد شدند؟ چرا بدون اجازه رفتند؟ چرا فلان اقدام را کردند؟ از حضور بسیجی ناراحت بودند. چون امید نداشتند، مأیوس بودند، می‌گفتند نمی‌شود کاری کرد؛ اما وقتی که وارد شدند، دیدند این ورود، امیدآفرین است؛ همه‌ی این استعدادها را جوشش می‌دهد.»(۱۳۹۱/۰۷/۲۴)
بسیج و نیروهای بسیجی، آن عنصر «امیدآفرین» اند که تجربه‌ی انقلاب و دفاع مقدس نشان داده است، هرجا که ورود کرده‌اند، کار انقلاب پیش رفته است. عده‌ای از جریان‌های سیاسی اما دوست دارند که بسیج را صرفا محدود به فعالیت‌های نظامی کنند، درحالی‌که کار بسیج، محدود به حوزه‌ی صرفا نظامی و سخت نیست. بسیج در حقیقت، آن نیروی کنشگر فعال است که هرجا انقلاب به آن احتیاج داشته است، وارد میدان شده است. مثلا «آن روزى که درها را به روى ملّت ایران خواستند ببندند... که محصول این رادیوداروها به دست مردم نرسد و جمهورى اسلامى دچار مشکل بشود و گفتند «نمی‌فروشیم» که این مرکز تهران تعطیل بشود، اینها - مرحوم شهید شهریارى - هم مشغول کار شدند، تلاش کردند، که بعد آمدند به ما گفتند که توانستیم بیست درصد را تولید کنیم، بعد هم آمدند به ما اطّلاع دادند که ما لوله‌ى سوخت و صفحه‌ى سوخت را هم ساختیم؛ دشمن [متحیر] ماند. این کار کار بسیجى بود.»(۱۳۹۳/۰۹/۰۶) حالا هم که کارزار جنگ اقتصادی و روانی است، بر نیروهای بسیجی و مردمی واجب است که وارد این جبهه شده و مانند گذشته، دشمن را وادار به شکست کنند. دشمن درصدد است با بزرگنمایی مشکلات اقتصادی، روح ناامیدی در جامعه را تزریق کند. نیروهای بسیجی اما وظیفه‌ی عکس آن را بر عهده دارند. شاید یکی از علت‌هایی که رهبر انقلاب تصمیم گرفته‌اند در میانه‌ی این جنگ، فردا در اجتماع صد هزار نفری بسیجیان در ورزشگاه آزادی حضور بهم رسانند، تبیین وظایف جدید نیروهای بسیجی با توجه به شرایط اخیر کشور باشد. بی‌شک فردا روز مهمی برای بسیج و بسیجیان است.