اظهارات مداحی انقلابی درباره اشک بر امام حسین و فضای هیئت‌ها

گروه دین و اندیشه: امام حسین را که نباید منفعل نشان داد، چون اگر خدای‌ناکرده اباعبدالله این‌طور شناسانده شود، تکلیف قیام برای حق چه می‌شود؟ از روضه‌های اباعبدالله باید از اقامه عزا به اقامه حق رسید اگرنه همه‌چیز روی هواست.

به گزارش بولتن نیوز، اینکه گفته می‌شود گریه برای امام حسین اگر به‌اندازه بال مگسی باشد گناهان را محو می‌کند و بهشت را واجب، این کدام گریه است؟ من می‌گویم همه گریه‌ها. گریه بر مصیبتشان، گریه بر شوقشان، گریه بر فراقشان، گریه بر اسارتشان. همه این گریه‌ها هست اما یک گریه هست که اگر باقی عزاداری‌ها و اشک‌ها به آن وصل شوند، مقبول این حدیث می‌افتند؛ گریه‌ای که شما را در صف سیدالشهدا نگه دارد. گریه‌ای که مصداق «یا لیتنا کنا معک» باشد اگرنه داریم در روایات که ملعونین هم برخی برای اباعبدالله گریه کردند. لذا روی گریه‌ای که شمارا در این محور نگه ندارد، نمی‌شود زیاد حساب باز کرد.

سیدالشهدای تابلوی سیاست انقلابی است. برخی فهم از سیدالشهدا را در اقامه عزا نگه داشتند به‌طوری‌که به اقامه حق نرسد. مگر در این مکتب من می‌توانم اقامه حق نکنم؟ می‌فرماید: «کونوا للظالم خصما و للمظلوم عونا» یعنی بر ظالم خصم کن. نه‌تنها از ظالم بدت بیاید بلکه از ظالم مطالبه کن، بگو غلط می‌کنی ظلم می‌کنی. من می‌توانم در جلسه‌ام مظلوم و ظالم را معرفی نکنم؟ ظالم زمان کیست؟

یک شعرهایی وجود دارد که شاید زیاد به نظر من جالب نباشد؛ مثلاً اینکه خطاب به داعشی‌ها گفته شود «ما از سرهای شما کوه می‌سازیم» خب! اینکه کار تکفیری‌هاست! ما باید در ادبیات توجه داشته باشیم به چیزی که مطرح می‌کنیم. من با رجز مخالف نیستم. اتفاقاً شعرهای حماسی را هم خیلی استفاده می‌کنیم؛ اما دقت لازم است.

این‌ها قسمتی از مصاحبه حاج مهدی رسولی مداح انقلابی است. امثال مهدی رسولی‌ها از رویش‌های انقلاب اسلامی هستند آن‌هم در برهه‌ای که شیعه انگلیسی در بعضی هیئات مانور می‌دهد، استحاله می‌کند، تبدیل به پوستین وارونه می‌کند و تکثیر می‌شود. این‌ها دُر گران‌بهایی هستند که باید قدر نعمت دانست و در کنار کارهای سلبی در نفی و طرد وجوه مختلف شیعه انگلیسی، اقدام به معرفی، ترویج و تکثیر این مدل‌های انقلابی پرداخت.

انتهای پیام/#

منبع: وطن امروز