توطئه «بن زاید» علیه حاکمان امارت‌های «شارجه» و دبی

به گزارش بولتن نیوز، در سایه تغییرات قریب‌الوقوع در هرم قدرت در امارات به منظور تقویت سیطره «محمد بن زاید» ولی‌عهد ابوظبی در تمامی بخش‌های حکومتی امارات، برخی منابع اماراتی نیز از وجود توطئه بن زاید برای رهایی از «سلطان القاسمی» حاکم امارت شارجه خبر می‌دهند.

«بوغانم» از فعالان مشهور امارات در شبکه‌های اجتماعی به نقل از این منابع نوشت که ولی‌عهد امارت ابوظبی با هدف بررسی راهکار رهایی از حاکم شارجه، اخیرا در مغرب با «حمد النعیمی» حاکم عجمان دیدار کرد.

وی در صفحه توییتر خود نوشت: «خبرهایی از امارات به من رسیده است که البته ضد و نقیض است اما من آن را برای شما نقل می‌کنم و آن اینکه محمد بن زاید با «حمید النعیمی» حاکم عجمان در مغرب دیدار و موضوع کنار گذاشتن «سلطان القاسمی» حاکم شارجه را بررسی کرده است اما «محمد بن راشد المکتوم» و «حمید النعیمی» با آن مخالفت کردند».

وی در توئیت دیگری نوشت: «خبر دیگه اینکه قصد کنار گذاشتن خلیفه بن زاید از قدرت را دارند در حالیکه حاکمان دبی، عجمان و شارجه با آن مخالف هستند اما مشکل اساسی در معادله کنونی حاکم شارجه است که علت آن را من نمی‌دانم».

بوغانم با اشاره به اینکه خبرهای رسیده به دلیل شرایط طرف مقابل هنوز ابهام دارد، افزود: «اما آنچه هست حاکم شارجه یا از منصبش عزل می‌شود یا به دستور محمد بن زاید کشته می‌شود».

وبگاه خبری «وطن» با اعلام این خبر نوشت که پیش از این نیز «مجتهد» فعال اجتماعی مشهور سعودی از ایجاد تغییرات بزرگ در امارات و عزل «خلیفه بن زاید» برادر ولی‌عهد ابوظبی از قدرت، خبر داده و نوشته بود که «قدرت به طور رسمی به محمد بن زاید ولی‌عهد ابوظبی منتقل خواهد شد».

«محمد بن راشد» حاکم دبی نیز اخیرا در صفحه توئیتر خود به سیاستمداران عرب حمله کرده بود (+) که برخی تحلیلگران معتقند این سخنان وی پیامی به بن زاید و مخالفت با سیاست‌های مداخله‌جویانه وی در امور دیگر کشورها بود.

پیش از این نیز، برخی کارشناسان از اختلافات سیاسی میان برخی امارت‌های «امارات عربی متحده» بخصوص امارت ابوظبی و دبی خبر داده و اعلام کرده بودند که ابوظبی در حال نابود کردن دبی است (جزئیات بیشتر).

برخی ناظران می‌گویند، «دبی به تجارت و سیاست‌های اقتصادی بدون دخالت دولت اعتقاد دارد و در مقابل، ابوظبی به دلیل ماهیت رانتی و تکیه بر درآمدهای انرژی تمایل به دخالت در امور مختلف و تبع آن به دنبال سیطره بر کل اتحادیه از طریق توزیع سوبسید و وابسته کردن دیگر امارت ها دنبال تسلط کامل بر اتحادیه است که همین رویه منجر به این شد تا سال ۱۹۹۶ امارت ها حاضر به پذیرش قوانین اتحادیه نباشند و حتی دبی حاضر به ادغام نیروهای نظامی خود در نیروهای فدرال نبود.

دو امارات ابوظبی و دبی قدرتمندترین امارت‌ها از هفت امارتِ کشور «امارات عربی متحده» هستند که رقابت و اختلاف عنصر پایدار رابطه آنها بوده است. هرچند این دو امارت در ۱۹۷۱ از حامیان اصلی تشکیل دولت اتحادی با پنج امارت (شارجه، عجمان، راس الخیمه، ام القوین و فجیره) دیگر بودند اما به مرور تضاد میان این دو امارت آغاز شد.

سید کاظم صادقی در تحلیلی از این موضوع که ششم خرداد گذشته در «بین‌الملل فارس» منتشر کرد، نوشته است که «طی سال‌های اخیر با بیماری "خلیفه بن زاید آل نهیان" حاکم ابوظبی، برادر وی محمد بن زاید زمام امور را به دست گرفته که وی رقابتی نانوشته با محمد بن راشد دارد و با وجود شوآف‌ها برای پنهان کردن این دشمنی و حسادت، آثار و نمودهای آن به ویژه در سال های اخیر پدیدار شده است".

او می‌افزاید که «بخش مهمی از این اختلاف به دلیل ماهوی است چراکه دبی از زمان‌های گذشته براساس رویکرد تجارت محور در اداره امور به دنبال حفظ رابطه خوب با همسایگان و پرهیز از ماجراجویی های امنیتی-سیاسی در راستای جذب سرمایه‌ها، سیاست خود را بنا نموده است در حالی که ابوظبی به دلیل رانتی بودن منابع درآمدی، نوعا به سیاست خارجی و داخلی مبتنی بر قدرت‌نمائی و پرستیژی علاقه دارد. همین تفاوت در سیاست های کلان زمینه سرریز اختلافات در داخل فضای سیاسی امارات را فراهم آورده است