روزنامه ها در لبنان با بحران تمام عیار مالی روبرو هستند

به گزارش بولتن نیوز ، «ادمون صعب» بیش از 60 سال از زندگی خود را به روزنامه نگاری پرداخته و 45 سال از این سالها را در روزنامه پرسابقه «النهار» مسئولیت های مختلفی را عهده دار بوده است.
وی همچنین به دعوت «طلال سلمان» صاحب امتیاز روزنامه مشهور السفیر برای آن روزنامه نیز مقالات هفتگی را قلم می زد.
این روزنامه نگار لبنانی روز چهارشنبه در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا به مناسبت روز خبرنگار در ایران به تشریح وضعیت روزنامه های لبنانی پرداخت .

**بحران مالی و ریزش مخاطب
صعب، رسانه های کاغذی در لبنان را به دو دسته تقسیم می کند؛ دسته ای برای کسب درآمد که به دنبال منابع پولی در خارج هستند و دسته دوم نیز وابسته به یک خط سیاسی مشخص هستند که کمک هایی را از منابع این خط دریافت می کنند اما در عین حال حرفه ای گری خود را حفظ کرده اند و این امر به ادامه راه شان کمک می کند.
این روزنامه نگار لبنانی، اصلی ترین پولی را که به روزنامه های دسته اول می رسد از طرف عربستان می داند و معتقد است: به ویژه در زمان ملک عبدالله عربستانی ها، پول هایی را به صاحبان روزنامه و روزنامه نگاران اختصاص می دادند و همچنین اشتراک برخی روزنامه ها را به شکل انبوه خریداری می کردند.
وی در عین حال می گوید: پرداخت این پول ها طی مدت اخیر قطع شده است و همین امر سبب شده تا بحران بزرگ در رسانه های کاغذی خود را نشان دهد و می توان این بحران را مالی و سیاسی توصیف کرد.
این روزنامه نگار لبنانی معتقد است که بحران رسانه های کاغذی در این کشور از دهه 1990 آغاز شد؛ زمانی که هزینه ها و خرج تولید بر دخل روزنامه ها پیشی گرفت.
به گفته وی شبکه های اجتماعی و اینترنت نیز از آن رو که به منبع کسب سریع اطلاعات تبدیل شد، باعث کاهش خوانندگان روزنامه ها شده است.
صعب درباره روزنامه النهار که خود مسئولیت های زیادی در آن داشته است ، می گوید: النهار نیز امروز با کسری بودجه و وضع وخیمی روبروست و این باعث شده تا 100 نفر را از کار کنار بگذارد و همان هایی هم که در کار مانده اند، از 15 ماه پیش حقوق شان را دریافت نکرده اند.
صعب خبر داد که روزنامه النهار برای حل برخی مشکلات مجبور شده است تا ساختمان قدیم خود در خیابان «الحمراء» و بخشی از ساختمان جدیدش در «مرکز بیروت» را به فروش برساند.
وی درباره هزینه یک نسخه روزنامه در لبنان می گوید: یک نسخه از روزنامه النهار 7 هزار لیره لبنانی (مبلغی بیش از 4 دلار) هزینه در بر دارد، ولی درآمد حاصله از آن از 4 هزار لیره (حدود 3 و نیم دلار) تجاوز نمی کند. این یعنی که روزنامه ها در لبنان هر صبح به همراه هر نسخه، یکی دو دلار به مشتریان و خوانندگان خود هدیه می دهند.
وی اضافه کرد: در لبنان، روزنامه هایی هستند که در هنگام توزیع شمارگان آنها از 3 هزار نسخه هم تجاوز نمی کند. همچنین دولت هم توان کمک ندارد. راه حل این است که تعداد روزنامه ها و امتیازات را با توجه به تعداد خوانندگان در لبنان کاهش دهیم.
صعب با اشاره به پژوهشی درباره تعداد خوانندگان روزنامه در لبنان می گوید، در دهه 1960 میلادی از هر هزار شهروند لبنانی، 45 نفر روزنامه می خواندند، اما امروز این تعداد به 25 نفر کاهش یافته است.

**پرداخت پول نقض آزادی بیان است
صعب در بخش دیگری از گفت و گو با خبرنگار ایرنا، تاکید می کند که کاهش خوانندگان و کاهش درآمد، یک حقیقت اجتناب ناپذیر است و ادامه این تفکر که روزنامه نگاری راهی بر کسب درآمد است، آزادی بیان و آزادی اندیشه را ویران می کند.
به گفته وی بحران مالی در بخش رسانه های کاغذی باعث شده تا برخی از روزنامه ها با پول خارجی و برخی دیگر با کمک همسویان، خوانندگان و طرفداران خط سیاسی خود آنها را جبران کنند اما این مساله به آزادی عمل آنها آسیب وارد کرده است.
وی یادآور می شود که پیش از این، روزنامه های لبنانی از آزادی بیشتری در طرح نظرات خود برخوردار بودند.

**لزوم تلفیق رسانه های آنلاین و کاغذی
صعب معتقد است گرچه رسانه های کاغذی با بحران مواجه شده اند اما این پایان راه نیست. به گفته وی آنها می توانند در چارچوبی فعالیت کنند که تلفیقی از فعالیت رسانه های کاغذی و الکترونیک با تقسیم کار مشخص باشد.
وی می گوید: باید میان رسانه های آنلاین که خبر را به سرعت و در لحظه مخابره می کنند با رسانه های کاغذی که بیشتر به تحلیل خبر و مستندسازی وقایع می پردازند، تجمیع صورت گیرد و با انتخاب برنامه ها و مفاهیم جدید، این راه ادامه یابد. این موضوعی است که در کشورهای بزرگ می بینیم که آنها رسانه های کاغذی را کاملا کنار نگذاشته اند و روزنامه ها همچنان برای خود، خوانندگان پر و پا قرص و وفاداری دارند.
17 مرداد ماه در تقویم رسمی و مناسبتی کشور به خاطر شهادت محمود صارمی به عنوان روز خبرنگار نامگذاری شده است.
صارمی خبرنگار و رئیس نمایندگی خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) در افغانستان به همراه هشت نفر از اعضای کنسولگری ایران، 17 مرداد سال 1377 در مزار شریف به دست گروهک تروریستی طالبان به شهادت رسید.