وظیفه سینمای ملی ایران در روزگار بلوغ جمهوری اسلامی چیست؟

گروه فرهنگی: ما در چهل سالگی انقلاب اسلامی قرار داریم. چهل سال پر از فراز و نشیب. پر از شادی ها و تلخی ها. بالا و پایین ها. با همه نقدهایی که به عملکرد جمهوری اسلامی وارد است و با همه نقاط افتخار آمیز آن، ما در چهل سالگی انقلاب اسلامی قرار داریم. در سنی که خیلی ها آنرا سن بلوغ می دانند.

به گزارش بولتن نیوز، این نکته خیلی واضح است که برای عبور از آینده به مرور گذشته نیاز داریم. اینکه مرور کنیم جامعه ایرانی، در این چهل سال چه ها دید و چه ها کشید و چه ها کرد تا به این نقطه رسید. مرور کنیم نکرده ها. مرور کنیم آروزها را، و اینکه چرا بعضی از آنها هنوز آروزست.

اما این مرور کار کیست؟ چه کسی و کدام مدیوم باید چهل سالگی انقلاب اسلامی را مرور کند؟ طبیعی است که بنده نویسنده تا فلان شاعر و بهمان نقاش و ووو هر کدام مان سهمی مخصوص به خود در این مرورگری داریم. اما توقع عموم جامعه این است که این موضوعات، در مدیوم هایی بررسی شود که بیشتر با بطن جامعه ارتباط دارد.

و حتما سینما یکی از اینهاست. سینما، مدیومی است که مخاطبان انبوهی دارد و قدرت تاثیرگذاری آن چنان بدیهی ست که نیاز به شرح مجدد آن نداریم. اما سوالی که اینجا مطرح است این است که سینمای ملی ما و مسئولین و متولیان سینمای ایران، چه تمهیدی برای چهل سالگی انقلاب اسلامی اندیشیده اند؟ سینمای ایران در دوران بلوغ جمهوری اسلامی، چگونه می خواهد این واقعه را روایت کند؟

سخن این نیست که منتظر جشنواره فجر باشیم، نه. حرف این است که روند فیلم های به نمایش درآمده و در حال تولید سینمای ایران – خصوصا این بخش یعنی فیلم هایی که در چهل سالگی انقلاب اسلامی در حال ساختند و در تاریخ، به این بهانه ماندگار می شوند – چگونه است؟ در چهل سالگی انقلاب اسلامی، قرار است چه اتفاقی برای سینمای ایران بیفتد تا طعم این بلوغ به مخاطب منتقل شود؟

بگذارید با یک سوال، موضوع را واضح تر کنم. تصور کنید پنجاه سال بعد کسی آمد و خواست ببیند جمهوری اسلامی، در چهل سالگی و زمان بلوغ خود، چه خروجی سینمایی داشته است؟ ما برای این تاریخ سازی چه فکری کرده ایم؟ مدیریت فرهنگی و هنری کشور و مدیریت سینمایی کشور، برای ماندگاری و افتخارآمیز بودن این مقطع زمانی تکرار نشدنی، چه فکری کرده است؟

هدف، صرفا یک طرح بحث بود و نواختن تلنگری بر ذهن های آنهایی که مسئول این امر هستند. آنهایی که تاریخ، کم و کاستی ایشان یا توانمندی آنها را در این مقوله، به یاد خواهد داشت. برای نام خوش در تاریخ هم که شده، کمی به این موضوع فکر کنید.

انتهای پیام/#