اختلافات کابینه ترزا می را متزلزل کرد

به گزارش بولتن نیوز، صبح امروز (سه‌شنبه) و در ادامه استعفای دو عضو کلیدی دولت، کابینه انگلیس یک جلسه فوری برگزار کرد. در این جلسه «مِی» به اعضای حزب محافظه‌کار هشدار داده است که اتحاد خود در برابر حزب کارگر و جرمی کوربین را حفظ کنند. اکنون پس از استعفای «دیوید دیویس» وزیر برگزیت و «بوریس جانسون» وزیر امور خارجه انگلیس، دولت مِی در وضعیت بی‌ثباتی قرار دارد.
برخی منابع انگلیسی می‌گویند که تا عصر دوشنبه تعداد 48 رأی لازم در داخل حزب محافظه‌کار برای به چالش کشیدن رهبری «می» ثبت‌شده است. بر اساس رویه سیاسی 48 نماینده حزب محافظه‌کار بایستی درخواست برگزاری انتخابات درون‌حزبی را مطرح کنند. به‌این‌ترتیب ممکن است در روزهای آینده شاهد عدم رأی اعتماد برای رهبری حزب و حتی سقوط نخست‌وزیر باشیم.
جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر، دولت فعلی را به یک کشتی در حال غرق تشبیه کرد که بوریس جانسون و دیوید دیویس از آن بیرون پریده‌اند.
درحالی‌که با نزدیک شدن به مهلت 29 مارس 2019 (10 فروردین) برای خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، مذاکرات به بن‌بست رسیده بود، کابینه انگلیس در ملاقات روز جمعه خود در محل اقامتگاه خارج از شهر نخست‌وزیر انگلیس در مورد یک بسته پیشنهادی به توافق رسید.
انگلیس برای حفظ روابط تجاری خود با اتحادیه اروپا و رسیدن به آنچه «برگزیت نرم» خوانده می‌شود مجبور به دادن امتیازاتی شده است. ازجمله این امتیازات دادن آزادی بیشتر به شهروندان اروپایی برای جابجایی بین اروپا و انگلیس، پذیرش احکام دادگاه اروپا و کوتاه آمدن در اتخاذ قوانین مستقل تجاری با سایر کشورهای جهان را می‌توان نام برد.
این سه موضعی که دولت انگلیس در آن‌ها کوتاه آمده، ازجمله مهم‌ترین وعده‌های ارائه‌شده در زمان همه‌پرسی برگزیت هستند. ازجمله اینکه اعمال محدودیت بر سر آزادی رفت‌وآمد شهروندان اروپایی یکی از پرطرفدارترین وعده‌های انتخاباتی بوده است.
از سوی دیگر سیاستمداران طرفدار برگزیت برای رونق اقتصادی پس از خروج از اتحادیه اروپا بسیار روی وضع مقررات تجاری مستقل از اتحادیه اروپا حساب کرده بودند. به‌عنوان‌مثال پس از خروج از اتحادیه اروپا، انگلیس می‌توانست مالیات شرکت‌های چندملیتی در خاک انگلیس را چنان کاهش دهد که آن‌ها انگلیس را به‌جای اتحادیه اروپا به‌عنوان مقر خود انتخاب کنند. حال نکته اینجاست که بسته پیشنهادی روز جمعه این آرزوها را به باد می‌دهد.
در این بسته گفته‌شده که انگلیس در مورد تجارت همه کالاها به مقررات اتحادیه اروپا پایبند خواهد بود. از سوی دیگر این مستلزم آن است که انگلیس رأی دادگاه‌های اروپایی درزمینهٔ اختلافات تجاری را نیز بپذیرد. این همان مساله ای است که دیویس آن را موضعی ضعیف در برابر اروپا توصیف کرد و جانسون از آن به‌عنوان «مرگ تدریجی رویای برگزیت» در نامه استعفای خود نام برد.
به‌این‌ترتیب اختلاف در داخل حزب محافظه‌کار بر سر امتیاز دادن از کیسه وعده‌های همه‌پرسی اکنون به موضوعی جدی تبدیل‌شده و به استعفای دو عضو کلیدی کابینه منتهی شده است.
بااین‌حال استعفای این دو عضو کابینه را نمی‌توان به‌عنوان ضعف حزب قلمداد کرد چراکه این دو با اصرار بر موضع خود استعفا داده و ازنظر افکار عمومی همچنان دو سیاستمدار وفادار به آرمان برگزیت محسوب می‌شوند.
بنابراین حزب محافظه‌کار هنوز این فرصت را دارد که در موقع مقتضی و در پاسخ به افکار عمومی، تغییر جهت داده و این دو نفر را باز به کابینه دعوت کند. درواقع این دو نفر باوجود استعفا، هنوز جزو دارایی‌های حزب محسوب می‌شوند که می‌توانند رأی‌دهندگان برگزیتی را برای حزب حفظ کنند.
بااین‌حال باید پذیرفت که اختلافات داخل کابینه و داخل حزب حاکم واقعی بوده و طولانی شدن روند مذاکرات با اتحادیه اروپا نه‌تنها به دلیل اختلاف با اروپایی‌ها بلکه بیشتر به دلیل اختلافات داخلی در بدنه سیاسی انگلیس است. این اختلافات منحصر به دولت نبوده و حزب کارگر نیز در داخل خود موضع واحدی در این زمینه ندارد.
جرمی هانت، وزیر خارجه جدید انگلیس که درگذشته یک فعال طرفدار عضویت در اتحادیه اروپا بود، اگرچه اصرار دارد که تغییر موضع داده و موافق برگزیت سخت است، اما هر چه باشد آن شور و هیجان جانسون را نخواهد داشت و به نسبت وزیر خارجه ضعیف‌تری درزمینهٔ برگزیت خواهد بود. به‌این‌ترتیب بعید است که اتحادیه اروپا تغییرات اخیر در کابینه انگلیس و استعفای یک طرفدار دو آتشه برگزیت را به‌عنوان چیزی غیر از ضعف در مواضع انگلیس ارزیابی کنند.
اکنون همه نگاه‌ها به اروپا است. اگر اروپا در ادامه تحولات اخیر، رویکرد ملایم‌تری نسبت به «مِی» و بسته پیشنهادی او داشته باشد، می‌توان به ادامه آینده سیاسی وی خوش‌بین بود. ولی اگر مذاکرات در بن‌بست فعلی باقی بماند یا اروپا خواسته‌های بیشتری مطرح کند، آینده «مِی» و حتی دولت فعلی تاریک است.