گروه اجتماعی: نماینده ولی فقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز پس از خطبههای نماز جمعه با مردم ملاقات و گفتگو کرد و مشکلات آنها را شنید تا زودتر چاره اندیشی شود.
به گزارش بولتن نیوز، همانطور که در ویدئوی زیر مشاهده می کنید، آیت الله دژکام، امام جمعه شیراز پس از خطبه های نماز جمعه با مردم ملاقات و گفتگو کرد. این اقدام کوچک اما تحسین برانگیز در رسانه اجتماعی اینستاگرام با واکنش های مثبت بسیاری روبرو شد.
یکی از کاربران بولتن نیوز، با ابراز رضایت از اینگونه اقدامات مسئولین، خواست که عزیزان مسئول و مدیران، ساعاتی را در روز به شنیدن مشکلات و دردل های مردم اختصاص دهند تا شاید برای این مشکلات زودتر چاره اندیشی شود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
امام جمعه محترم شیراز ونماینده ولی فقیه در استان فارس
باسلام
احتراما" به استحضار میرسانداینجانب مرضیه نیری(کد ملی۲۴۰۰۰۲۵۲۸۲)فرزند جانبازمرحوم علیقلی نیری(کد ایثارگری ۰۷۰۱۰۰۷۸۰۱که در جنگ تحمیلی شیمیایی شد و دو سال قبل به رحمت خدا رفت)می باشم. من نیز مثل او جهت خدمت به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، راه پدر را ادامه داده و در رشته تحصیلی کارشناسی بهداشت محیط، در آزمون استخدامی موسسه كارآفرینان آوا سلامت وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز شرکت کرده و قبول شدم.
زمان آزمون ، همسر بنده در قید حیات بودند و بر همین اساس در رابطه با محل خدمت هیچ مشکلی نبود. متاسفانه همسر اینجانب در یک سانحه تصادف در تاریخ31/4/98دار فانی را وداع گفت.در ادامه بخشی از شرح زندگی را خدمتتان عرض می کنم.
گاهی دردهای آدم آنقدر زیاد می شود که گفتنش بسیار سخت می شود. قبل از بهار بود که دست تقدیر پدرم را از من گرفت پدری که در زمان جنگ مثل همه ی مردم این سرزمین برای دفاع از مرز و بوم کشور بر حسب وظیفه به جبهه های حق علیه باطل شتافت و در یکی از عملیات ها ترکش خورده و روانه بیمارستان خلیلی شیراز (بنا به گفته و شواهد) شده و در آنجا بستری شد. و پس از بهبودی نسبی و ترخیص از بیمارستان روانه جبهه های جنگ شد تا این که بعد از حدود ۲۵ سال، عوارض ناشی از جنگ و شیمیایی شدن و ترکشها، خود را بصورت بیماریِ سرطان نشاد داد (بنا به نظر پزشکان)
نکته مهم آنکه ایشان هیچگاه از ترکش ها و شیمیایی شدنش سخن نگفته بود حتی به نزدیک ترین فرد که همسر او بود، تا اینکه پس از تحمل شرایط سخت بیماری(چهار سال) بر اثر جراحات وارده و ترکشها، دار فانی را وداع گفت. آن زمان بود که بنیاد محترم شهدا و ایثارگران برای ایشان سهمیه 25% را در نظر گرفت.
پس از فوت پدر مرحومم، تنها تکیه گاه امنی که برایم باقی مانده بود همسرم بود که متاسفانه در سانحه تصادف در حین ماموریت کاری از دنیا رفت. حالا من مانده ام با یک فرزند پنج ماهه و شرایط اجتماعی و اقتصادی بسیار دشوار. برای زنی که خودش سرپرست خانواده است و ساکن شیراز است و در حال حاضر با توجه به شرایط سخت در شیراز، در کنار مادر و سایر بستگانم زندگی می کنم.
با توجه به اعلام نتایج آزمون و مشخص شدن محل خدمت (شهرستان آباده) و شرایط مذکور زندگی یک زن تنها در شهری غیر از شیراز(که محل سکونت کل خانواده اعم از مادر ، برادر وخانواده شوهرم .. ) بسیار سخت و تقریبا غیر ممکن است. براساس توضیحات مطروحه و به استناد اسناد پیوستی با توجه به عدم امکان کار در آن شهرستان که بسیار خلاصه خدمتتان اعلام شدخواهشمند است جهت انتقال محل خدمت اینجانب ازشهرستان آباده به شیراز،حداکثرهمکاری وهمراهی راداشته باشید.
بدیهی است در صورتی که شوهرم در قید حیات بود هیچ مشکلی برای خدمت در آن محل ویا محل دیگری را نداشتم.
امید است با بذل محبت و همکاری آن مقام محترم بتوانم برای فرزند دلبندم هم مادر باشم و هم پدر.
با احترام و امتنان
مرضیه نیری