ساخت ایران

به گزارش بولتن نیوز، در این میان یکی از مواردی که از تأثیرگذاری بالایی برخوردار است و گروه‌های مختلفی را هم درگیر خود کرده، تبلیغات و سوق دادن ذهن مردم به سمت فضایی است که امسال به نام آن لقب گرفته است، شیوه‌ای که نوع پرداخت به آن مثل خیلی از پیام‌هایی که در ذهن ما می‌ماند، می‌تواند باعث فرهنگسازی و یا گونه‌ای یادآوری شود.

«مدرسه سینمایی عمار» یکی از این گروه‌هاست که تیزرهای تولیدی‌شان با وجود توجهی که گاه آن طور که باید نیست، پای ثابت تبلیغات حمایت از کالای ایرانی در رسانه ملی شده است. «نان مردم را آجر نکنیم»، «صداها»، «یاشاسین ایران» و... از نمونه‌های این آثار هستند.

محمد بزرگی، که تهیه‌کنندگی تعدادی از این تیزرها را به‌عهده دارد شروع فعالیتشان در این حوزه را از دوماه پایانی سال 95 اعلام می‌کند. او در گفت‌وگویی که با جام‌جم داشت، از شکل‌گیری مجموعه‌ای با چهار اثر دیگر در سال 96 گفت، کارهایی که برخی از آنها هنوز پخش نشده و در این بین اثر دیگری تحت عنوان «گیت ویژه» هم به‌دلیل حساسیت‌هایی که درباره آن وجود داشت، تنها در فضای مجازی منتشر شد.

داستان‌هایی برگرفته از واقعیت

کیفیت این تیزرها از وجوه مختلف مثل تصویر، فضاسازی و... که اغلب سبک مشخص و تا حدی مطلوبی را دارند، موضوع دیگری بود که بزرگی درباره آن می‌گوید: ما از ابتدا بررسی‌ها و جلسات مختلفی را داشتیم تا به این نتیجه برسیم که در چه حوزه‌ای کار کنیم. برای این دست تبلیغات موارد مختلفی مثل مستند یا انیمیشن و... وجود دارد، با این حال برای آن که این تیزرها بتوانند با تلنگر به مردم و جامعه، اهمیت خرید کالای ایرانی را مطرح کنند، ما حوزه داستانی و واقع‌گرا را انتخاب کردیم. در این مرحله هم گفتیم برای این که اثر نهایی قابلیت پخش مکرر داشته باشد و نسبت به یک کار بلند با توجه به مناسبات تولیدی، تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد، تصمیم گرفتیم که به سمت تولید تیزر و کارهای کوتاه برویم.

به گفته او در این میان با چهار اثر ابتدایی تا حدی پیش رفتیم و ضعف‌هایمان را پیدا کردیم، در ادامه هم برای آثار جدید خیز برداشتیم.

در کنار این موارد، محتوا و داستان‌هایی که در این تیزرها وجود دارند، به‌طور حتم تأثیر بسزایی روی آنها می‌گذارند. مساله‌ای که بزرگی با اشاره به آن می‌گوید: مهم‌ترین اتفاقی که در یک کار کوتاه به‌دلیل زمان کمی که باید در طول آن سریع و کامل منظورش را به مخاطب برساند، وجود دارد، بحث فیلمنامه و داستان آن است. ما روی این موضوع متمرکز شدیم و برای جذب ایده فراخوان‌هایی را در بین دوستان و حتی عموم منتشر کردیم، اتفاقی که همچنان برای کارهای جدیدمان هم با نتایج خوبی در حال انجام است. در این میان تلاش ما این بود که هم اثری خوش قیمت تولید کنیم و هم کاری که از نظر ساختار و محتوا نمونه باشد، به همین دلیل سعی کردیم در حوزه تجهیزات و امکاناتی که لازم است، بهترین موارد را با توجه به بودجه‌ای که داشتیم، استفاده کنیم.

از مصرف‌کنندگان تا مسئولان

در این آثار علاوه بر مصرف‌کنندگان، گاه تولیدکنندگان و مسئولان هم به صورت خاص‌تری مورد توجه قرار گرفته‌اند. این تهیه‌کننده در پاسخ به شیوه شکل‌گیری خط داستانی در این تیزرها، به جام‌جم می‌گوید: در دو سری اول ما بیشتر روی دو موضوع کار کردیم، یکی بحث مصرف‌کنندگان و تشویق آنها به خرید کالای ایرانی بود و دیگری هم فروشندگان و تولیدکنندگان حتی جزء را شامل می‌شد. این روند با تولید بخش سوم آثار ما که با «گیت ویژه» شروع شد، مقداری تغییر کرد و سراغ مسئولان رفت، همان‌طور که در این تیزر می‌بینید، مخاطب اصلی ما کسانی هستند که خیلی از مردم درباره اقدامات خود آنها برای بحث حمایت از داخلی‌ها سوال دارند.

این تهیه‌کننده از کارهای دیگری که در پیش دارند گفت و درباره تغییرات آنها هم بیان کرد: در کارهای جدیدمان با توجه به اهمیت بخش نگاه مصرف‌کنندگان، موارد دیگری مثل مسئولان و تولیدکنندگان کلان را هم در نظر قرار داده‌ایم. در واقع در چند کاری که در مرحله پیش تولید هستند، حوزه‌های متفاوتی وجود دارند که ما در آنها سعی کرده‌ایم تا تولیدات پرحجم‌تری را نه از نظر زمانی بلکه به جهت مواردی مثل لوکیشن‌ها و ساختار ارائه دهیم. جای شکر دارد که در این‌باره کارهای زیادی در حال ساخت است که البته ایده و موضوع آن شاید در نگاه اول تکراری باشد اما تلاشمان این است که با پالایش و بازبینی به اجرای متفاوتی برسیم.

حرفمان را می‌زنیم، حتی اگر...

اما تلنگر به مسئولان همیشه جزو حوزه‌های پر دردسری است که کمتر اجازه پرداخت به آن داده می‌شود، موضوعی که باعث شد تا تیزری مثل گیت ویژه تنها در فضای مجازی منتشر شود. بزرگی هم در پاسخ به چگونگی ادامه این مسیر با توجه به نگاهی که وجود دارد، بیان کرد: همیشه در این‌باره حساسیت‌هایی وجود دارد، با این حال زمانی که ما به حرف‌هایی که باید گفته شوند می‌رسیم، آنها را حتی اگر مخاطبشان مسئولان باشند هم بیان می‌کنیم حتی اگر بدانیم که پخش نمی‌شود. اما کارهایی جدیدی که می‌سازیم همانطور که گفتم جدا از میل مسئولان، بیشتر به تولیدکنندگان کلان و مدیریت آنها برمی‌گردد، با این وجود هر جایی که به انتقاد و صحبت لازم باشد، آن را مطرح می‌کنیم.

چهره بودن به تنهایی کافی نیست

این تهیه‌کننده درباره انتخاب کاراکترهای این تیزرها که اغلب خالی از چهره هستند هم گفت: به‌طور کلی هدف مدرسه عمار تنها تولید یک محتوا نیست و ما در اینجا سعی می‌کنیم به این هدف جزئیاتی هم اضافه کنیم، به‌عنوان مثال می‌گوییم که این‌کارها باید توسط جوان‌ترها تولید شوند، مثل چند تیزری که در این مجموعه توسط کاراولی‌ها با قرار دادن امکاناتی که لازم است، شکل گرفت. درباره کاراکترها نیز به همین ترتیب سعی می‌کنیم تا از استعدادهای جدیدی که کمتر به آنها پرداخته می‌شود استفاده کنیم. اما در برخی موارد هم لازم است تا یک چهره داشته باشیم و در مورد آنها هم این انتخاب به‌گونه‌ای صورت می‌گیرد که آن فرد به ماجرا چندان بی‌ارتباط نباشد، به همین دلیل به سراغ هر چهره‌ای نمی‌رویم.

بزرگی در پایان از زنده کردن حق پخشی گفت که در صورت ادامه تعامل با صداوسیما از آنها دریافت خواهند کرد.

او همچنین به انیمیشن‌هایی اشاره کرد که فیلمنامه آنها هم تا حدی آماده شده و به‌دلیل هزینه سنگینی که در سایه نبود حمایت‌ها وجود دارد، دچار توقف شده‌اند.

نان را آجر نکنیم

یکی از این تیزرها که بارها از شبکه‌های مختلف پخش شده، فیلم کوتاه «نان مردم را آجر نکنیم» است. این کار با نمایش صحنه‌هایی مثل یخچالی که از آجر پر شده یا نانی که دیگر نان نیست و به دلیل بیکاری آن کارگر به آجر تبدیل شده، شکل گرفته؛ فضایی فکر شده که دیدن آن برای حدود 2 دقیقه و نیم، باعث می‌شود تا روایتی نمادین از خرید اجناس چینی و غیر ایرانی را شاهد باشیم.

در بخشی از این تیزر، زندگی یک خانواده مرفه که با خرید هر یک از اجناس با آرم ساخت چین، بخشی از نان و مایحتاج خانواده کارگر را که در سمت دیگر داستان هستند را به آجر تبدیل می‌کنند، نشان داده می‌شود. «نان مردم را آجر نکنیم» به نویسندگی محمدنیکدل به روی آنتن رفته است.

خوب گوش کن

در کنار فرهنگسازی برای بزرگ‌ترها، باید به کودکان هم به‌عنوان نسل آینده کشور به‌صورت ویژه‌ای پرداخته شود. جلب توجه کودکان به اجناس داخلی و هدایت آنها به این سمت، موضوعی است که در تیزر «خوب گوش کن» با داستانی کوتاه و البته جالب برای این قشر، در نظر گرفته شده است. در این تیزر به کارگردانی محمدحسین امانی، داستان در یک فروشگاه لوازم‌التحریری شکل می‌گیرد که در جریان آن با صدای متفاوتی که بچه‌ها از اشیا می‌شنوند و هر یک نشان‌دهنده کشور تولیدکننده آن هستند، خواستار جنس ایرانی می‌شوند.حضور کودکان در این تیزر و پیشبرد داستان در حدود 3 دقیقه و نیم با حضور و صدای آنها، باعث شده تا این تبلیغ هر چند با نمادهای تخیلی، به یکی از تبلیغات شبکه پویا تبدیل شود.

یاشاسین ایران

«یاشاسین ایران» عنوان یکی دیگر از این تیزرهاست که البته این بار نه در فضای پر غم، بلکه با مقداری طنز بسراغ حمایت از کالای ایرانی رفته است. توجه به پوشاک ایرانی و یادآوری کیفیتی که آنها می‌توانند داشته باشند، پیامی است که در این کار مطرح می‌شود. البته ادامه کار این کارگاه‌ها به‌واسطه خرید مردم از آنها، موضوعی بود که در این فضا هم به آن پرداخته می‌شود.

در این اثر پسر نوجوانی حضور دارد که برای خرید شلوار، بین جنس ترک و ایرانی دو دل می‌شود. اما در ادامه با امتحان کردن کار ایرانی از اتاق پرو باز هم به صورت نمادین دری به یک تولیدی داخلی باز می‌شود، در این میان بعد از گپ و گفت کوتاهی با کارگران آنجا درباره کیفیت این تولیدات، او با اطمینان بسراغ جنس ایرانی می‌رود.

این تیزر هم در حدود 3 دقیقه و 35 ثانیه، توسط محمدحسین بزرگی به عنوان تهیه‌کننده و محمد نیکدل در مقام نویسنده و کارگردان شکل گرفته است.

قابلمه

در فضای تبلیغاتی که فیلم‌ها و تیزرها همگی شبیه به هم دیگر شده‌اند یک فیلم کوتاه چند دقیقه‌ای که روایت ساده و آشنایی دارد خوب به دل مخاطبان نشسته است. فیلم کوتاه «قابلمه» ساخته حسین دارابی در زمان سه دقیقه لزوم حمایت از کالای ایران و حمایت از کارگران ایرانی را خیلی خوب گوشزد می‌کند. فیلمی که اتفاقا یکی از آثار پرطرفدار جشنواره سینمایی عمار هم بود. قصه فیلم ساده و صریح است؛ مردی که در فروشگاهی به‌دنبال یک قابلمه است و همزمان با تلفن با همسرش در حال گفت‌وگوست. وقتی به قسمت لوازم خانگی می‌رسد با تعداد زیادی از قابلمه‌هایی روبه‌رو می‌شود که خارجی است. با انتخاب هر یک صداهایی عجیبی به گوشش می‌رسد اما با انتخاب قابلمه ایرانی صدای کارگرانی را می‌شنود که او را ترغیب به خرید آن می‌کنند. با انتخاب قابلمه ایرانی صدای صلوات کارگران ایرانی به گوش می‌رسد. ایده ساده فیلم البته در کنار اجرای بدون ادعایش توانسته تاثیرگذاری این فیلم کوتاه را چند برابر کند.