گروه بین الملل: مصطفی مطهری* در یادداشت پیش رو که پیرامون برنامه موشکی ایران نگاشته شده، نویسنده معتقد است: فرانسه با روی کار آمدن امانوئل مکرون همواره با مواضعی متناقض در سطح جهانی عمل کرده است. شاید عده ای از صاحب نظران در حوزه یورو، اقدامات و تصمیمات اتخاذ شده از سوی ریاست جمهور فرانسه را نوعی ذکاوت و تهور وی در برخورد با مسائل جهانی و ... قلمداد کنند و از آن با عناوینی چون ارتقا منافع ملی و افزایش پرستیژ و یا فعال بودن در عرصه کنشگری و بازیگری جهانی و ... یاد کنند و حتی این نوع رفتار و منش اعلانی از سوی الیزه را نیز مورد تحسین و تمجید قرار دهند اما باید در این باره این مهم را مورد توجه ویژه قرار داد که رویکرد موجود از سوی فرانسه در عرصه مبادلات جهانی موجبات قرارگیری این کشور اروپایی در مابین اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا در ارتباط با نحوه برخورد و مواجهه آنها با مسائل جهانی شده است.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته به شرح زیر می باشد:
از جمله مواردی که تناقض موضع گیری ها در دو سوی آتلانتیک را موجب شده است مسائل مربوط به موضوع توانایی و قابلیت های برنامه موشکی ایران است. بطوریکه دریافت ها ونگرش های دو گانه اروپایی و آمریکایی به برنامه موشکی ایران دوگانگی تلاش ها از برخورد با این برنامه ها را از سوی آمریکا و استیصال در برخورد یا عدم برخورد با ایران از سوی اروپا را فراهم کرده است. از این رو در میان فرانسه علیرغم تعهد به جامعه اروپایی و با توجه به نقش مهم و تاثیرگذار آن در این نهاد، در ذیل چگونگی برخورد با برنامه موشکی ایران با ایالات متحده آمریکا همسو شده است.
در واقع فرانسه با مکرون در تلاش است با ارائه چهره ای تازه از خود در گستره جهانی و منطقه ای به ایفای نقش جهانی هم در قالب سیاست های اروپایی در اتحادیه اروپا بپردازد و هم بصورت انفرادی به عرصه عمل و کنشگری جهانی ورود کند. بطوریکه در مورد دوم در عرصه معادلات جهانی الیزه درصدد است که با باز تعریف نقش های جهانی فرانسه، خود را به عنوان یک بازیگر مهم، مستقل و تاثیر گذار در کنار و دوشادوش ایالات متحده آمریکا تعریف کند.
هر چند این گونه تلاش ها به نوعی خواهد توانست از میزان تاثیرگذاری نقش جهانی و احیا شده اتحادیه اروپا بکاهد اما نباید این نکته را از یاد برد که با خروج انگلیس از اتحادیه اروپا در داستان برگزیت، بسترهای اروپایی برای تشکیک به قابلیت های این نهاد اروپایی فراهم شد. نمونه این تشکیک ها موازی کاری های فرانسه در عرصه مسائل جهانی است. در واقع در حالیکه «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با بیان اینکه برنامه موشکی ایران موضوع توافق هستهای نیست، گفته است که این اتحادیه بحثی در مورد اعمال تحریم علیه ایران نداشته و پیشبینی نمیشود که فعلا چنین بحثی داشته باشد، فرانسه به تلاش علیه برنامه موشکی ایران ادامه میدهد. به عبارتی با وجود آنکه اتحادیه اروپا اعلام کرده تحریمی علیه برنامه موشکی ایران در دستور کار ندارد، فرانسه همچنان به تلاش علیه ایران برنامه ادامه میدهد. بطوریکه در همین راستا در تلاش است تا در مورد مسئله موشکی و فعالیتهای منطقهای ایران هم با شرکای اروپایی خود گفت وگو کند.
با توجه به مطالب بیان شده در این باره در سطور بالا نباید این نکته را از یاد برد که فرانسه با زعامت مکرون در عرصه های مختلفی از روابط با دیگر کشورها گام برداشته است که نه می توان آنها را اتحاد و ائتلاف از جنس راهبردی آن دانست و نه می توان آن را تقابل از نوع شناخته شده آن تلقی کرد؛ در واقع مکرون با باز اندیشی در موقعیت فرانسه به هر وسیله، ابزار و سیاستی متوسل خواهد شد تا به بازیگری و کنش گری جهانی در قامت فرانسه مستقل و همراه با اتحادیه اروپا و یا دیگر کشورها از جمله ایالات متحده آمریکا بپردازد. تلاش هایی که تاکنون در مواردی از حوادث جهانی همانند آنچه درباره سعد الحریری نخست وزیر لبنان در سعودی اتفاق افتاده بود ومنجر به آزادی وی با سفر به پاریس شد، با موفقیت همراه بوده است.
*دکتری علوم سیاسی
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com