اختلاف بعد خانوار روستایی و شهری به کمترین میزان رسید

گروه اجتماعی:  بررسی‌ها نشان می‌دهد در حالی بعد خانوار به حدود 3.3 نفر در مناطق شهری رسیده است که مناطق روستایی نیز با تأثیرپذیری از فرهنگ حاکم بر کشور در خصوص فرزند آوری با بعد خانوار 3.4 نفری مواجه هستند.

به گزارش بولتن نیوز، این نکته نشان می‌دهد مناطق روستایی نیز از تغییر و تحولات فرهنگی و اقتصادی حاکم بر کشور تأثیر پذیرفته‌اند. این در حالی است که پیش‌ازاین بعد خانوار در مناطق روستایی همواره بالاتر از مناطق شهری بود و روستاییان بیش از دو فرزند را در خانه‌های خود پرورش می‌دادند.

بر این اساس تغییر و تحولات مذکور در مسائل اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و به‌تبع آن کاهش بعد خانوار واجد اثراتی بر بخش‌های مختلف اقتصادی خواهد بود. از یک‌سو کاهش نیروی کار در سال‌های آتی از تبعات وضعیت کنونی حاکم بر خانوارهاست و از سوی دیگر حلقه‌های ارتباطی میان خانوارها که به‌واسطه حضور اقوام درجه اول در ایران همواره مسئله‌ای مهم است، از میان می‌رود.

کاهش بعد خانوار در روستاها از منظر بسیاری از کارشناسان هشداری برای سیاست‌گذاران ایرانی است چراکه نشان از کاهش جمعیت مولد حتی در سال‌های آتی دارد.

 بعد خانوار روستایی در ایران در حال حاضر نشان می‌دهد بسیاری از روستاییان نیز درصدد اجرای سیاست تک‌فرزندی در خانواده‌های خود هستند.

بررسی‌های آماری نشان می‌دهد بیش از 74 درصد جمعیت ایران را شهرنشینان و تنها نزدیک به 25.9 درصد جمعیت ایران را روستاییان تشکیل می‌دهند. مهاجرت یکی از مهم‌ترین دلایل خالی شدن روستاها از سکنه است. به‌عبارت‌دیگر رشد شتابان شهرنشینی در سال‌های گذشته نشان از آن دارد که روستاها به‌عنوان بستر تولید در کشور، جایگاه اصلی خود را در اقتصاد و اجتماع ایران ازدست‌داده‌اند.

 از دست رفتن این بسترها خود سبب شده است مهم‌ترین اقلام وارداتی به ایران را کالاهای کشاورزی تشکیل دهند، اقلامی که طبیعی است به دلیل کاهش تولید تحت تأثیر خالی شدن روستاها و کم‌آبی عمومی در کشور رخ‌داده است.

 روستاییان در جستجوی کار بهتر و درآمد مکفی راهی شهرها می‌شوند این در حالی است که شهرها نیز قدرت جذب این حجم نیروی کار را در خود ندارند ازاین‌رو نرخ بیکاری در حالی رو به افزایش می‌گذارد که تبعات اجتماعی ناشی از این مهاجرت‌ها آزاری جدی را متوجه اقتصاد و جامعه و فرهنگ ایرانی می‌کند.

 از سوی دیگر بررسی‌های کارشناسی نشان می‌دهد با کاهش بعد خانوار در ایران، نیاز به واحدهای مسکونی بزرگ نیز کاهش می‌یابد به‌طوری‌که تولید واحدهایی با متراژهای کوچک ضرورت اقتصادی تلقی می‌شود.