تا کی جوش می­زنیم

گروه اجتماعی: جوش غرور جوانی که اصطلاح علمی آن آکنه ولگاریس است. به قدری در نوجوانان شایع است که بعضی­ها به خصوص آقایان نه تنها آن را بیماری تلقی نمی­کنند بلکه یک نشانه­ی کاملا طبیعی و فیزیولوژیک بدن می­دانند. غالباً جوش غرور از شروع بلوغ حکایت می­کند که در دخترها یکی دو سال قبل از شروع عادت ماهانه ظاهر می­شوند، البته سن شروع جوش متغیر است. ممکن است خیلی زود مثلاً در شش سالگی و یا خیلی دیرمثلاً بعد ۲۰ سالگی باشد.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از مجله همشهری تندرستی، گاهی در برخی افراد علاوه بر صورت یا گردنشان، هم زمان در نقاط دیگر بدن­شان نیز تعدادی جوش دیده می­شود. جوش­های تنه روی شانه­ها و یا خط وسط کمر متمرکز می­شوند و خیلی مواقع در اثر خاراندن دچار خونریزی و کثیف شدن لباس زیر می­شوند. نکته جالب اینجاست که در برخی از افراد فقط ناحیه تنه جوش می­زند و در صورت بیمار هیچ اثری از جوش دیده نمی­شود. علت بروز جوش چه در بدن و چه در صورت هورمونی بوده و مکانیسم ایجاد جوش هایکسان است. اصولا برای ایجاد آکنه لازم است چهار عامل کلیدی دست به دست هم دهند که در ادامه به آنها اشاره می­کنیم.

چهار عامل بروز جوش

مهم­ترین عامل ایجاد کننده جوش، بسته شدن منافذ پوستی یا دهانه فولیکول هاست. تکثیر سلول­های سطحی پوست یا کراتینوسیت­ها در قسمت فوقانی فولیکول مو موجب ضخیم شدن مجازی فولیکول­ها و بسته شدن دهانه فولیکول­ها می­شود. علت تکثیر سلول­ها افزایش هورمون هیدرو تستوسترون است. ایجادکننده جوش افزایش ترشح غدد چربی پوست است معمولاً بیمارانی که جوش دارند پوست­شان چرب­تر است و افرادی که جوش می­زنند، نسبت به افرادی سالم هورمون مردانه بیشتری دارند. عامل سوم تکثیر یک نوع باکتری بی هوازی بنام پروپیونیوم است این باکتری­ها زیاد می­شود باعث تحریک سیستم ایمنی و تولید آنتی بادی و در نتیجه التهاب پوستی می­شود، عامل چهارم فرایند التهاب پوستی است. پس از بسته­شدن دهانه فولیکول­ها تعداد زیادی سلول پوست، چربی و باکتری به شکل فشرده در داخل فولیکول­ها جمع می­شود. در اثر فشار ناشی از این مواد فولیکول پاره شده و محتویات آن به داخل پوست آزاد می­شود و این مساله یا التهاب شدید همراه است که نتیجه آن جوش­های قرمز است. جوش­هایی که در سطح پوست ایجاد می­شوند اشکال مختلفی دارند. جوش غرور از سن بلوغ شروع شده و کم کم بر تعداد و التهاب جوش­ها اضافه می­شود. معمولا اشکال مختلف جوش هم زمان در سطح پوست دیده می­شود و ممکن است برخی از آنها ضایعات التهابی یا غیر­التهابی باشند.

انواع جوش

اما به غیر از اینکه جوش­ها اشکال گوناگون دارند متخصصان انواع مختلفی از آن­ها را نیز بر می­شمارند. دو نوع جوش بسیار شدید وجود دارد که معمولا در پسرها در سنین نوجوانی دیده می­شود. آکنه کونگاویانا که یکی از انواع شدید آکنه محسوب می­شود. در این حالت جوش­های قرمز و چرکی به صورت آبسه در پشت باسن و جلوی بدن دیده می­شود. این جوش­ها ملتهب و دردناک هستند. در نهایت جوش­ها با اسکار فرو رفته (هرگونه آثار بر جای مانده از آسیب­های پوستی یا زخم­ها را اسکار می­گویند) یا بر جسته بر طرف می­شوند. درمان این نوع جوش بسیار مشکل است و معمولا از دارویی بنام ابزوترتینویین استفاده می­شود. اگه فولمینانس هم از انواع شدید و حاد آکنه است و به طور ناگهانی آبسه­های دردناک همراه با تب و درد مفاصل و ماهیچه­ها ایجاد می­کند. این جوش­ها در پشت و قفسه سینه تبدیل به ضایعات زخم می­شوندو بیشتر ترشحات خونی به همراه دارند. به غیر از این دو نوع، انواع دیگری از جوش­ها نیز وجود دارد. مثل آکنه اکسکوریه که در خانم­های جوانی که از افسردگی یا اضطراب رنج می­برند به وجود می­آید. این جوش­های خفیف همراه با خراشیدگی­های متعدد دیده می­شود. ممکن است رد این خراش­ها برای همیشه باقی  بماند و برای درمان این بیماران از داروهای اعصاب هم استفاده می­شود. آکنه مکانیکی نیز نوع دیگری است که در این حالت پوست بدن در نواحی ساییدگی و اصطکاک جوش می­زند. مثلا زیر هدبند یا لبه کلاه ورزشکاران یا در گردن نوازندگان ویولون یا هر جایی که افراد نوار چسب زده باشند. این مناطق ممکن است به خاطر بسته شدن منافذ پوست جوش بزند. آکنه شغلی هم نوع دیگری از جوش­هاست، انواع ترکیبات صنعتی مانند روغن­ها یا هیدروکربن­های حاوی کلر که افراد در محیط کار با آن در تماس هستند باعث آکنه می­شوند. آکنه تروپیکال که در گرمای شدید مناطق استوایی یا در محیط­های کار گرم مانند مجاورت تنور یا کوره عامل نوع دیگری از جوش­هاست. در این نوع معمولا جوش­های ملتهب بزرگ بر روی تنه و باسن ایجاد می­شود. آکنه معمولا در حوالی ۲۵سالگی خود به خود ناپدید می­شود ولی در بعضی افراد خصوصاً خانم­ها با این که سال­ها از بلوغ­شان می­گذرد بیماری ادامه می­یابد. درمان آکنه حتما باید زیر نظر متخصصین پوست انجام شود. کامل کردن دوره درمان بسیار مهم است. زیرا جوش­ها در یکی دو ماه اول پاسخ درمانی مهمی نشان نمی­دهند و طول می­کشد تا کاملاً خوب شوند. و پس از بهبود هم لازم است از کرم­های حاوی ترتینویین استفاده تا جوش­ها عود نکنند.