چه کردیم که فضا برای تولیدات لازم، تنگ و برای گناه، باز است؟

گروه اجتماعی: بعضی اخبار که در روزانه به گوش انسان می رسد، بسیار جای تامل دارد. دیشب خبری منتشر شد مبنی بر اینکه ماموران کلانتری شهرک قدس موفق شدند اعضای یک باند تهیه و توزیع مشروبات الکلی را شناسایی کنند که پس از تولید این مشروبات، آن‌ها را در قالب «دلستر» به دست مشتریان خود می‌رساندند.

به گزارش بولتن نیوز، بعد از شنیدن این خبر، یکی از اولین چیزهایی که به ذهن می رسد این است که چرا باید حجم تولیدات چنین موادی تا این اندازه گسترده باشد و چرا باید نحوه توزیع آنها تا این حد سهل و ممکن باشد که شاهد چنین اتفاقانی باشیم؟ چرا با تولیدکنندگان و توزیع کنندگان مشوربات الکلی برخورد قاطع نمی شود که اینگونه فضا برای آنها باز است و مثل آب خوردن، آنرا تولید کرده و پخش می کنند؟

و جالب تر اینجاست که وقتی این آزادی عمل را با شرایط تولید و صنعت در کشور مقایسه می کنیم، به نتیجه جالبی می رسیم. اینکه به اعتراف بسیاری از کارشناسان حوزه اقتصاد و به قول بسیاری از تولیدگران، شرایط تولید در کشور ما بسیار سخت است. اما از این سختی در حوزه تولید و توزیع مواد افیونی و مشروبات الکلی چندان خبری نیست. به قول شعرای قدیم، سنگ ها را بسته و سگ ها را آزاد گذاشته اند.

به نظر می رسد آزادی عمل تولید و توزیع افیون ها و سختی کار در حوزه صنعت و اشتغال، دو روی یک سکه باشند. به این معنا که تا وقتی آن آزدی عمل هست، در این طرف، هم چنان تنگی و سختی وجود دارد. یعنی تا وقتی جوانان ما مشغول کار و زندگی و امرار معاش حلال نشوند، همچنان شیشه دلسترها پر از مشروبات الکلی خواهند شد و از این جبر، گریزی نیست.