گروه دین و اندیشه ـ علیرضا تنکمان فرد: محرم در فرهنگ اسلامی یک تاریخ زنده، یک انقلاب خونین، یک مظلومیت آشکار و مجموعهی از حماسه های بی نظیر است. محرم ماه خداست. ماهی است که خون خدا بر زمین ریخت و بهترین بندگان خدا در دست بدترین موجودات زمینی به شهادت رسید. از این رو در بسیاری از کشورهای دنیا برای امام حسین (ع) دسته های سینه زنی به راه می افتد و غذاهای نذری پخش می شود؛ البته در هر کشوری به رنگی دیگر و شکلی متفاوت برگزار می شود.
به گزارش بولتن نیوز، در ایران در روزهای عزاداری محرم چهره شهرهای بزرگ و کوچک و به صورت چشمگیری تغییر میکند و سیاهپوش میشود. بیرقها و علمهای سیاه و گاه سبزرنگ بر در و بام تکایا، مساجد، خانهها، مؤسسات، ادارات و معابر افراشته میشود. زن و مرد و پیر و جوان سیاه میپوشند و خصوصاً در ظهر عاشورا برخی چهرهها و موهایشان را گِلآلود میکنند. در این ایام زنان و مردان و به خصوص جوانان در مساجد و معابر و تکایا جمع میشوند به سر و سینه خود میکوبند تا عزا برپا دارند.
مراسم عزاداری امام حسین (ع) در سراسر شمال هندوستان به ویژه در شهر لکهنو که در آن جمعیت مسلمانان قابل توجه است، از قرن شانزدهم برگزار می شود، گرچه برخی از متخصصان باور دارند که این سنت ها پیشینه طولانی تری دارند.
صدها نفر در حالی که بنرها و ماکت هایی از حرم امام حسین (ع) را حمل می کنند، در این حرکت دسته جمعی شرکت می کنند. بسیاری لباس سیاه بر تن می کنند. در واقع در این ایام سیاه رنگ معمول پوشش شهروندان- حتی افرادی که در مراسم شرکت نمی کنند- است چرا که رنگ سیاه رنگ عزاداری است.
اکثر مسلمانان شیعه در طی ساعات ظهر عاشورا و ده روز اول محرم لب به آب نمی زنند. در اماکن بسیاری از جمله در امام باره ها مجلس عزاداری برگزار می شود و علمای شیعه به روایت حوادث گذشته بر امام حسین (ع) و یاران ایشان می پردازند.
در میان مسلمانان هندوستان مرسوم است که در ایام محرم توجه بیشتری به خرید غذا و لباس عزاداری برای خانواده خود و افراد نیازمند دارند. جامعه شیعیان اغلب در دهه نخست محرم از افراط در خرید لباس نو یا ازدواج کردن اجتناب می کنند.
مردم پاکستان در محرم مسلمانانش، گذشته از اختلافات جزیی، از آغاز ماه محرم تا روز عاشورا از گوش دادن به موسیقی و غنا پرهیز می کنند. خصوصاً در هتل ها، اتوبوس ها و مراکز تجاری این امر را با جدیت بیشتری رعایت می نمایند.
نحوه برگزاری مراسم عزاداری محرم در روستاها و شهرهای بزرگ متفاوت است. در روستاها و قریه ها مردم بیشتر به روضه خوانی تمایل نشان می دهند. اما در شهرهای بزرگ مانند کراچی، لاهور، ملتان، حیدرآباد و غیره سخنرانیهای علمی برگزار می گردد.
لبنان در محرم در بخش شیعه نشین این كشور در جنوب، شیعیان به تشكیل دستههای عزاداری حسینی میپردازند و از كوچهها و خیابانها به سوی میادین اصلی مناطق به راه افتاده، سینهزنی و زنجیر زنی میكنند. همچنین مساجد مناطق آزاد شدهی این كشور، با پخش نوحههای حسینی، برای مسلمانان مبارز این منطقه، الهام بخش مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم و ستم رژیم صهیونیستی هستند.
ترکیه در محرم شیعیان از اول تا دهم محرم لباس سیاه بر تن نموده و در هیات های عزاداری با لباسهای سیاه مقابل همدیگر میایستند و شروع به سینهزنی و زنجیرزنی میكنند. همچنین در برخی مناطق این کشور بسیاری از شیعیان پیراهن سفیدی به روی لباس مشكی خود میپوشند كه به معنی كفن است و نیز نوارهای پارچهای سبز و قرمز رنگی بر پیشانی میبندند.
انگلستان در محرم مسلمانان مقیم لندن و برخی شهرهای دیگر در روز عاشورا دسته های عزاداری راه انداخته و با نوحهسرایی و سینهزنی یاد و خاطره شهیدان كربلا را زنده میكنند؛ در سال های اخیر با توجه به توسعه اسلام در انگلستان و حضور شیعیان مهاجر پاكستانی و ایرانی، هندی و افغانی در این كشور مراسم بسیار باشكوهی در دهه محرم برپا میشود.
بحرین در مراسم عاشورا و شهادت مظلومانهی حضرت ابی عبدالله الحسین( ع) و یاران باوفایش در بحرین شور و حال خاصی دارد، از ابتدای ماه محرم نمای حسینیههای بحرین یكپارچه سیاهپوش میشود و شعارهای عاشورایی و پرچمهای سیاه در خارج از محدودهی حسینیهها نیز نصب میگردد. در اغلب حسینیهها به ویژه حسینیههای شیعیان عرب بحرینی، صبح و شب وعاظ به روضهخوانی و مرثیه سرایی میپردازند.
سنگال در محرم نحوهی برگزاری مراسم عاشورا بین فرقههای مذهبی با یكدیگر تفاوت چندانی ندارند و تا اندازهای با خرافات آمیخته شدهاست. مراسم عاشورا در سنگال به شكل سنتی است. برای مثال در شب عاشورا مردم سنگال غذایی به نام "كوس كوس" كه غذایی است عربی به همراه گوشت گاو، صرف میكنند. بعضیها عقیدهدارند كه بعد از غذا باید بشقابها را روی سرگذاشت، سپس مراسمی مثل قاشقزنی كه در زمان قدیم در ایران مرسوم بوده است برپا میكنند.
مراسم برگزاری محرم (تابوك) در پاریمان اندونزی، بعد از دیدار هلال محرم، از نیمه شب، با آوردن خاك پاك و تمیز رودخانه شروع می شود. افرادی كه برای آوردن خاك به رودخانه میروند، لباس سپید میپوشند. این خاك را در مكانی جمع میكنند و روی آن پارچهی سپید میكشند و آن را "دارگاه" (یعنی درگاه یا امام بارگاه) می نامند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com