تکرار يک اشتباه
گروه فرهنگ و هنر: در یادداشت پیش رو که فرانک آرتا پیرامون نوزدهمين جشن خانه سينما نگاشته، نگارنده معتقد است: فيلم‌هايي که کارگرداني يا فيلم‌نامه درخشاني دارند، قطعا واجد نامزدشدن در بخش بهترين فيلم هستند. ظاهرا چنين نگاهي هم منطقي به نظر مي‌رسد. مگر مي‌شود فيلمي از کارگرداني و فيلم‌نامه خوبي برخوردار باشد و فيلم بدي باشد!
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که در روزنامه شرق،نیز منتشر شده به شرح زیر می باشد:
اشتباهي که روز گذشته در معرفي نامزدهاي «نوزدهمين جشن خانه سينما» از سوي روابط‌عمومي آن منتشر شد، پيش از اين مسبوق‌به‌سابقه بوده است.
بعد از اعلام اسامي نامزدهاي نوزدهمين جشن خانه سينما که اتفاقا بنابر خود آيين‌نامه نوزدهمين جشن خانه سينما به طور رسمي يک تخلف محسوب مي‌شود، ظاهرا نه‌تنها اين‌بار گريبان آکادمي خانه سينما را گرفت، بلکه پيش از اين چنين اشتباهي در معرفي نامزدهاي جشنواره فيلم فجر هم تکرار شده بود.
بنا بر متن آيين‌نامه داخلي، «شاخه تهيه‌کنندگان بايد ظرف مدت ٤٨ ساعت پس از مشخص‌شدن کل نامزد‌ها، فيلمي را به‌عنوان نامزد بهترين فيلم معرفي کند که الزاما در شاخه بهترين کارگرداني يا فيلم‌نامه، و نيز دست‌کم در دو شاخه فيلم، فيلم‌برداري، بازيگري و تدوين نامزد شده باشد». فيلم‌هايي که کارگرداني يا فيلم‌نامه درخشاني دارند، قطعا واجد نامزدشدن در بخش بهترين فيلم هستند. ظاهرا چنين نگاهي هم منطقي به نظر مي‌رسد. مگر مي‌شود فيلمي از کارگرداني و فيلم‌نامه خوبي برخوردار باشد و فيلم بدي باشد!
به‌هرحال کساني که به زبان سينما مسلط باشند، وقتي به مفهوم کارگرداني و چگونگي نگارش فيلم‌نامه رجوع مي‌کنند به‌راحتي پاسخ خود را دريافت مي‌کنند. اما وقتي نگاهي به فهرست نامزدهاي معرفي‌شده مي‌اندازيم، با رويکرد متفاوتي مواجه مي‌شويم. طبق فهرست منتشرشده با چنين نتايجي روبه‌رو شديم: «بهترين فيلم‌نامه: پيمان قاسم‌خاني (خوب، بد، جلف)، مهران کاشاني (دختر)، معصومه بيات (رگ خواب)، اصغر فرهادي (فروشنده) و سهيل بيرقي (من) و نامزدهاي بهترين فيلم: برادرم خسرو (سعيد ملکان)، دختر (رضا ميرکريمي)، رگ خواب (حميد نعمت‌الله)، فروشنده (اصغر فرهادي)، لانتوري (رضا درميشيان)، ماجراي نيمروز (سيدمحمود رضوي) و نفس (محمدحسين قاسمي)». حال با مقايسه آنها دريافت کرديم که دو فيلم «برادرم خسرو» و «نفس» بدون نامزدي در بخش کارگرداني و فيلم‌نامه نامزد بهترين فيلم شده‌اند که تخلف جشن نوزدهم از آيين‌نامه اين جشن و نتيجه سهل‌انگاري دبير و برگزارکنندگان جشن است.
هرچند هر دو فيلم شايستگي نامزدي در اين بخش را داشته‌اند و حتي نامزدنشدن «نفس» در بخش بهترين کارگرداني و فيلم‌نامه با وجود ١٠ نامزدي در بخش‌هاي فني از شگفتي‌هاي جشن امسال است و نشان مي‌دهد تأسي از آکادمي علوم و هنرهاي سينمايي اسکار چندان راحت نيست؛ جدا از بحث «نگاه امپرياليستي اسکار» که به قول پرويز يشايايي، رئيس جشن، مي‌توان دست‌کم در بحث نگاه‌هاي تخصصي از روش‌هاي متعارف و استاندارد سينما پيروي کرد.
البته در سي‌وچهارمين جشنواره فيلم فجر هم شاهد اشتباهي از لون ديگر بوديم. دو فيلم «ابد و يک روز» و «ايستاده در غبار» رقيب يکديگر بودند و با وجود اينکه فيلم «ابد و يک روز» در بخش‌هايي همچون بهترين فيلم‌نامه، کارگرداني و بازيگر نقش اول زن سيمرغ بلورين را دريافت کرده بود، اما سيمرغ بلورين بهترين فيلم را به «ايستاده در غبار» اهدا کردند، هرچند که فيلم محمدحسين مهدويان هم واجد ارزش‌هاي هنري بود و از اين نظر در آن شکي نيست، منتها هدف‌گذاري اين مقال نحوه داوري‌ها و چگونگي نگاه تخصصي به فيلم‌هاست.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
