سازمانی با اهداف محقق نشده و بودجه هدر رفته

گروه فرهنگ و هنر: در یادداشت پیش رو که سید محسن عبداللهی پیرامون جهاد دانشگاهی نگاشته شده، نگارنده معتقد است: اگر پیوندی میان دانشگاه و صنعت برقرار شده بود, امروز به جای خودروهایی مانند ساینا, خودروهایی با کیفیت بالا و امکانات مناسب و مدرن در اختیار مردم بود. اگر این پیوند برقرار بود شرکت های مختلف صنعتی ما تا این اندازه ضررده نبودند و سرمایه های بیت المال تا این اندازه هدر نمی رفت. 

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر می باشد:

16 مرداد ماه روزی است که ستاد انقلاب فرهنگی در سال 1359 در راستای تحقق بخشيدن به اهداف انقلاب فرهنگی اقدام به تشکیل جهاد دانشگاهی نمود. پس از تبديل ستاد به شورای عالی انقلاب فرهنگی, اساسنامه اين نهاد در تاريخ 11/9/65 مورد تجديد نظر قرار گرفت و با حذف وظيفه مشاركت در مديريت اداره دانشگاه ها و تاكيد بر انجام فعاليت های فرهنگی و تحقيقاتی به منظور اسلامی شدن دانشگاه ها به تصويب رسيد.

بار ديگر شورای عالی انقلاب فرهنگی با در نظر گرفتن شرايط جديدی که بر دانشگاه ها به وجود آمده بود, در تاريخ 22/8/69 مصوبه ای را به تصويب رساند كه در آن جهاد دانشگاهی به عنوان پلی ميان دانشگاه و بخش صنعتی, خدماتی كشور معرفی گرديد. در اين مصوبه دو وظيفه عمده انجام تحقيقات علمي و فعاليت های فرهنگی همچنان به عهده اين نهاد می باشد. بر مبنای اين مصوبه اساسنامه جديد جهاد دانشگاهی به شرح ذيل به تصويب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسيد.

البته همه این هایی که گفته شد تنها در بخش ایده پردازی است و اهدافی که در پی می آید برای این نهاد انقلابی پیش بینی شده بود که در ادامه بررسی بیشتری می کنیم تا ببینیم چه ثمره ای از این نهاد به دست آمده است. گسترش تحقيقات و شكوفايی روحيه تتبع و استعدادها در سطح جامعه برای نيل به خود اتكایی اولین هدف این سازمان بوده است. البته که این اتفاق آن چنان که باید و شاید رخ نداده است. یعنی تحقیقات روز به روز در اثر عدم حمایت های مناسب کم می شود و نخبگان علمی ما با نا امیدی از عدم توجه مناسب به ایشان سخن می گویند. اگر هم حمایت می شود امکان فراگیر کردن و استفاده همگانی از آن تحقیقات را فراهم نمی کنند تا آن استعداد ناامید از توجه مناسب, رو به خارج از کشور ببرد و در نهایت به دیار غربت کوچ کند تا بتواند به اهداف بلند خود برسد. در واقع ثمره اصلی این نهاد فرار مغزها بوده است.

هدف دیگری که برای جهاد دانشگاهی ذکر کرده اند توسعه امور فرهنگی در سطح جامعه از طريق همكاری با حوزه, دانشگاه و ساير مراجع و نهادهای فرهنگی به خصوص برای نسل جوان بوده است. بارها گفته ایم و باز هم می گوییم که تمام دستگاه های فرهنگی جمهوری اسلامی در انجام اکثر وظایف و اهداف خود ناتوان بوده اند. اگر ناتوانی این ها در انجام کارهایشان در طول گذر دولت های مختلف نبود, امروز رهبر معظم انقلاب به دانشجویان فرمان آتش به اختیار را صادر نمی کردند و امور فرهنگی را به خود جوانان نمی سپردند. همین امر نشان می دهد که دومین هدف تشکیل جهاد دانشگاهی نیز عملیاتی نشده است. تنها با چند پوستر و نهایتا سالی یکی دو مراسم هیچ اتفاقی رخ نخواهد د اد. مسئولان فرهنگی ما و علی الخصوص جهاد د انشگاهی باید اندکی وقت و حوصله بیشتری خرج کنند و جوانان را مطالعه نمایند تا در وهله اول بتوانند با آن ها ارتباط برقرار کنند; سپس نسخه ای که به کارشان بیاید را برایشان بپیچند.

هدف سوم و آخر این سازمان گسترش طرح های كاربردی و نيمه صنعتی از طريق پيوند با مراكز علمی و تحقيقاتی به منظور به كارگيری نتايج پژوهش ذکر شده است. در ذیل هدف اول گفته شد که این اتفاق مطلقا رخ نداده است. یک نگاه اجمالی به ما می گوید که اگر پیوندی میان دانشگاه و صنعت برقرار شده بود, امروز به جای خودروهایی مانند ساینا, خودروهایی با کیفیت بالا و امکانات مناسب و مدرن در اختیار مردم بود. اگر این پیوند برقرار بود شرکت های مختلف صنعتی ما تا این اندازه ضررده نبودند و سرمایه های بیت المال تا این اندازه هدر نمی رفت. در جاهایی هم که به روزرسانی صورت گرفته است, متاسفانه مسئولان امر به سراغ نخبه داخلی نمی روند بلکه جنسی را خریداری می کنند که چندین برابر گران تر است تا بلکه در این خرید و فروش چیزی هم عایدشان شود. البته همه این گونه نیستند و برخی نیز اساسا ایران و ایرانی را قبول ندارند و حداکثر آبگوشت بزباش را در زمره قابلیت های ایرانیان می دانند.

پیشنهاد می شود که مجددا نگاهی به تمام نهادها و دستگاه های فرهنگی انداخته شود تا اگر کارایی خاصی جز خوردن بیت المال و حرام کردن آن ندارند, تعطیل بشوند تا حداقل خیالمان راحت باشد که اگر کاری هم انجام نمی شود لااقل بیت المال نیز هدر نمی رود. در ضمن دیگر مسئول عزیزی هم لازم نیست که پاسخگوی حضرت حق در روز قیامت قرار گیرد که چرا بودجه ای که از جیب مردم تامین شده بود را, اصراف کردی و هدر دادی. دوستان و مسئولان گرامی یک بازنگری می تواند بسیار کارگشا باشد تا حداقل تغییری در شکل انجام وظیفه رخ دهد تا اهدافی که برای سازمان های مختلف و علی الخصوص فرهنگی دیده شده است, برآورده شود.