منازعه چین و هند برای تسلط بر هیمالیا

به گزارش بولتن نیوز، منازعات بر سر کریدوری به نام «سیلیگوری» در هیمالیا است که به «گردن مرغ» نیز شهرت دارد و حالا دو کشور را بیشتر از هر زمانی به جنگ نزدیک کرده است.
پیشتر تصور می شد که در حاشیه اجلاس «گروه جی 20» در آلمان رهبران دو کشور بتوانند اختلافات را حل کنند اما طرفین پس از آن در باره دیدار خود و اینکه منازعات مورد بحث بوده است، سکوت اختیار کردند.
چین می گوید که هند نظامیان خود را از مرز مشترک دو کشور در تبت عبور داده و خاک این کشور را اشغال کرده است و هند هم مدعی شده چین در حال ساخت یک جاده در هیمالیاست.
هند در این بستر درگیری، بوتان را نیز با خود همراه کرده است؛ کشوری که با چین روابط رسمی ندارد و معتقد است چین با ساخت این جاده همه توافقات میان طرفین را زیر پا گذاشته و در واقع احداث این راه تلاشی از سوی پکن برای تسلط بر هیمالیاست و همین باعث منازعات شده است.
این سخت ترین منازعات میان دو کشور چین و هند پس از جنگ مرزی آنها در سال ۱۹۶۲ میلادی است و به نظر می رسد نبرد این بار برای تسلط بر هیمالیا خواهد بود.
جاده ای که چین در دست ساخت دارد، یک مسیر بسیار بزرگ و با زیربنایی بسیار گسترده است که می تواند برای عبور خودروهای سنگین با وزن ۴۰ تن مورد استفاده قرار گیرد و برای همین، این موضوع باعث نگرانی جدی بوتان و هند شده است.
روزنامه ساوت چاینا نیز در گزارشی اعلام کرد که اوضاع بتدریج در حال بحرانی شدن است و هند هم هر روز تمرینات نظامی برگزار می کند و می گوید برای هر درگیری آماده است و ایستگاه های بازرسی بیشتری ایجاد کرده است.
شماری از مقام های نظامی هند به این نشریه هنگ کنگی گفته اند که ما باید اطمینان حاصل کنیم که از بوتان در برابر چین دفاع خواهد شد و ما در حال آماده شدن برای آن زمان هستیم.
آنها افزوده اند که ما باید هم اکنون مانع ساخت این جاده و حضور چین در این منطقه شویم. اگر هند در این زمینه شکست بخورد آن زمان چین با این جاده می تواند ارتباط این کشور با شمال شرق آن را قطع کند.
وزارت دفاع چین هم در بیانیه ای آورده است که پکن تحت هر شرایط و هزینه ای از حق حاکمیت و تمامیت ارضی خود دفاع خواهد کرد.
به نظر می رسد که امروز همه چشم ها برای حل این منازعه به اجلاس سران بریکس دوخته شده است که هند و چین هر دو عضو آن هستند و قرار است در ماه سپتامبر (شهریور) امسال در شهر «شیامن» در جنوب چین برگزار شود و طبیعی است کسی نمی خواهد کشورهایی که سه میلیارد جمعیت را در خود جای داده اند و دارای توان اتمی هستند با یکدیگر وارد جنگی شوند که دنیا و اقتصاد جهان را به مخاطره می اندازد.