چاره تکرار نشدن قتل آتناها، رجوع به اسلام است نه غرب

گروه اجتماعی: در یادداشت پیش رو سید محسن عبداللهی که پیرامون لغو سند ۲۰۳۰ نگاشته شده، معتقد است: هفته گذشته دو اتفاق که هر دو پشتوانه فرهنگی داشتند به وقوع پیوست و بحث های بسیاری را به میان کشید و بعضی افراد معلوم الحال مریض از تقارن این دو اتفاق سواستفاده سیاسی کردند؛ اما ماجرا از این قرار بود که در یک سو دختر بچه پارس آبادی، آتنا اصلانی توسط فردی روانی دزدیده می شود و پس از آزار و اذیت به قتل می رسد که هفته گذشته این قضیه کشف شد. از سوی دیگر سند ۲۰۳۰ که از سوی یونسکو ابلاغ شده بود و دولت نیز آن را پذیرفته بود، پس از مخالفت های مقام معظم رهبری و جمع کثیری از نمایندگان مجلس و نخبگان فرهنگی، اجرایش لغو شد.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر می باشد:

عده ای که در همه حال منتظر پیدا کردن فرصت هستند برای زیر سوال بردن نظام و سرانش، لغو سند ۲۰۳۰ را مرتبط با این اتفاق عنوان کردند. حرفی کاملا بی ربط و تنها از سر مرض و غرض. اثبات این حرف نیز به سادگی آب خوردن است. بخشی که حضرات در چند روز گذشته آن را دست مایه انتقادات و حملات خود کرده اند، مربوط می شود به آموزش های جنسی به خردسالان و کودکان تا با این امور آشنا شوند و از حوادثی مانند اتفاقی که برای آتنا رخ داد، دیگر برای کس دیگری تکرار نشود.

مسأله اینجاست که آیا آموزش هایی که در این سند ابلاغی یونسکو وجود دارد، در کشورهای دیگر تأثیر گزار بوده است که تا این حد بر اجرای آن در ایران تأکید و اصرار وجود دارد؟! در کشور آمریکا متوسط زمانی که به افراد تجاوز می شود زیر دو دقیقه است؛ یعنی تقریبا هر دو دقیقه یک بار به یک فرد تجاوز می شود.

در سایر کشورهایی که کعبه آمال این ها به حساب می آیند نیز اوضاع به همین منوال است. اینجاست که باید پرسید آیا در آن کشورها نیز رهبر و مراجع تقلیدشان مخالف اجرای سند ۲۰۳۰ بوده اند؟! خیر. کشورها و مکاتب غربی اساسا نسخه ای ندارند که بتوانند اوضاع را بهتر کنند و با امید به یک سری خود حقیر پندار روشنفکرنمای جهان سومی، قصد می کنند که آن چه در کشورهای غربی جواب نداده، در کشورهای جهان سوم و کشورهای در حال توسعه پیاده سازی کنند. پیاده سازی آن سندها نه تنها اوضاع را بهتر نخواهد کرد، بلکه با توجه به آمار کشورهای اروپایی سن این بزه را پایین تر خواهد آورد و شرایط را بغرنج خواهد کرد.

اما بعضی که به دنبال نسخه های خارجی برای آموزش مسائل جنسی و پیشگیری از جرایم جنسی هستند، بهتر است که نگاهشان را به داخل کشور برگردانند. بهترین مثالش نیز در همین فصلی که در آن قرار داریم اتفاق می افتد. زنان و دخترانی که به حجاب اعتقادی ندارند، سعی نمی کنند که حتی حداقل های عرف جامعه را نیز رعایت کنند و با بدترین نوع پوشش که به شدت تحریک کننده و جلب کننده نظر دیگران است به خیابان ها می آیند.

اولین موردی که جرایم جنسی را افزایش می دهد همین عدم رعایت حتی عرف جامعه است. در واقع اگر یک بزه به عنوان تجاوز به وجود می آید در غالب مواقع بزه دیده خود نیز نقشی در این بزه دارد و در واقع عامل بزه می باشد. حال اگر شما آموزشتان نیز بر مبنای اسناد غربی باشد باز هم پاسخی دریافت نخواهد شد؛ که اگر پاسخی دریافت می شد امروز آمار جرایم جنسی در کشورهایی که بحث حجاب و عفاف مطرح نیست تا این اندازه بالا نبود. تنها بعضی منورالفکرهای کند ذهن غرب گرا به دنبال این هستند که با توجیهات مسخره چیزی غیر بومی را به مردم ایران تحمیل کنند.

طبق سخنان مقام معظم رهبری ما خود الگوهای اسلامی خوبی برای آموزش داریم که عمل به آن ها می تواند شرایطی ایده آل را برای کشور در بحث فرهنگ سازی و کاهش جرایم جنسی به وجود آورد. گسترش اصولی و درست حجاب و پیاده کردن فرهنگ آن با روش هایی که نتایج مثبتی درپی داشته باشد، بی شک می تواند ریشه بسیاری از جرایم را از بین ببرد؛ اما نکته مهم در این قضیه شیوه صحیح فرهنگ سازی است و نه روش هایی که حس منفی در جامعه پدید می آورد و عکس العمل ها در قبالش منفی است یا حرکت های خودجوشی که بدون کمترین ایده پردازی و با یک اقدام بدون مطالعه و تحقیق کلید خورده است که تنها بازخوردهای منفی در پی خواهد داشت.

امروز دیگر دوره آزمون و خطا نیست و می بایست با روش هایی که توسط ائمه اطهار (ع)، علما و اولیا با آن روش ها جواب مثبت گرفتند که البته هیچ کدام سلبی و ایجابی نبوده، نتیجه مطلوب را دریافت کنیم؛ و البته در این مسیر نباید از تطبیق آن الگوها و روش ها با شرایط امروز جامعه غافل شویم و در اصطلاح بهترین راه ها را به روزرسانی کنیم تا نتیجه مطلوب را به دست آوریم.