توهین بهنار جعفری به خبرنگاران نمایی از ظرفیت اندک انتقادپذیری / خبرنگاران از جایگاه شغلی خود حراست کنند

گروه فرهنگی: بهناز جعفری در حالی در این نشست خبری به خبرنگاران تاخت و آنها را فاقد سواد رسانه ای اعلام کرد که در حال حاضر دو سریال مناسبتی هر شب از شبکه یک و سه پخش می شود و اتفاقا بهناز جعفری در هر دو سریال نقش ایفا می کند.

به گزارش بولتن نیوز، داستان اما به نشستی خبری باز می گردد که برای سریال زیر پای مادر برگزار شد. سریالی که در آن بهناز جعفری نقش زنی بریده و شکست خورده را به تصویر می کشد و اتفاقا شبیه بقیه کاراکترهای فیلم دیالوگ هایی نه چندان مانوس بر زبان می راند و میمیک چهره اش با آنچه می گوید همخوانی ندارد.

پاشنه آشیل این سریال اتفاقا بهناز جعفری نیست، به نظر می رسد فیلمنامه تعمق کافی را دارا نیست و بازیگران نتوانسته اند در نقش های خود به درستی جا بیفتند و کارگردان نیز ناتوان از دلپذیر کردن صحنه صحنه فیلم خود بوده است.

اما وقتی چند سئوال در این خصوص از سوی خبرنگاران طرح می شود، بهنار جعفری عصبانی از زیر سئوال رفتن زحمات خود تیمش، توهین به خبرنگاران را در دستور کار قرار می دهد و با استفاده از لفظ توهین آمیز خمار برای یک خبرنگار، با الفاظی از این دست، نشست خبری را ترک می کند و پس از وی خبرنگاران نیز خروج از این نشست را بر ماندن ترجیح می دهند. در این میان چند نکته قابل بررسی وجود دارد.

اول – بازیگر سالاری سال هاست که هنر ایران را تحت تاثیر قرار داده است. این ساختار معیوب حتی خود بازیگران را نیز درگیر مشکل کرده است چون می بینیم بازیگران، پس از فراغت از کار، فراغتی را تجربه نمی کنند و در سال های پیری و بیماری، نه اندوخته ای دارند و نه حمایتی. نکته اینجاست که نسل جدید بازیگران سالار اتفاقا امکان توجه به پیشکسوت ها را باقی نمی گذارند. به این ترتیب همان ها که امروز از قدرت خود لذت می برند، فردا اسیر همان می شوند که نباید.

دو – سریال زیر پای مادر نتوانسته است جایگاه مناسبی را در میان بینندگان از آن خود کند. دیالوگ های نامانوس و بازی نه چندان روان که بخشی از آن به فیلمنامه و بخشی به کارگردانی باز می گردد، نتوانسته است خود را در میان بینندگان جای بیندازد. شب های رمضان، به رسم چند سال اخیر، فستیوال سریال های تلویزیونی است اما بدون تردید ضعف سریال مذکور را نمی توان در این میان نادیده گرفت.

سه – ایران سال هاست از فرهنگ انتقادناپذیری رنج می برد و اتفاقا این مشکل حتی مردم عادی را نیز درگیر خود کرده است. در بسیاری از موارد هنرمندان، بازیگران و ... تنها برای تاییدیه گرفتن در میان خبرنگاران و مردم حاضر می شوند و این امر خود نشان دهنده اختلالی مهم است؛ به عبارت دیگر وقتی فرهنگ نقد پذیری پایین باشد، انتقاد خبرنگاران که واسطه میان مردم و بازیگران هستند، بر هم خوردن نشست را در پی دارد.

چهار – چرا جایگاه حرفه ای خبرنگاران برای دیگر اقشار جامعه پذیرفته نشده است؟ خبرنگاران ایرانی شاید کمترین مواهب از حرفه خود را دارا باشند چرا که متاسفانه مرغ عروسی و عزا هستند. یا متهم به مجیز گویی اند یا سیاه نمایی. توهین بهناز جعفری به خبرنگاران برای چندمین بار تلنگری است به اصحاب رسانه تا بار دیگر جایگاه حرفه ای خود را بازیابی کنند. بدون تردید توهینی از این دست به خبرنگاران در هر کشور دیگری پیامدهایی سخت برای فرد توهین کننده به همراه خواهد داشت. شاید بهتر باشد خبرنگاران و صاحبان رسانه نظامی منسجم برای حفاظت و حراست از جایگاه شغلی خود تدارک ببینند.