روزی که حوادث تروریستی در حرم مطهر حضرت امام خمینی (ره) و مجلس شورای اسلامی رخ داد، شاهد واکنش های گوناگونی بودیم. اما جالب توجه ترین واکنش متعلق به کسانی بود که با کلیدواژه همه با همیم و اتحاد، سعی کردند حقایقی را بپوشانند تا ...
گروه سیاسی: سید محسن عبداللهی در یادداشت پیش رو که پیرامون حوادث تروریستی حرم مطهر حضرت امام خمینی (ره) و مجلس شورای اسلامی و واکنش های آن نگاشته، معتقد است: ما یادمان نمی رود که بارها و بارها لباس شخصی ها و پاسداران جان بر کف را مورد حمله خود قرار دادند و انواع تهمت ها را به ایشان وارد نمودند و تا توانستند سیاه نمایی کردند اما همین ها پس از حادثه تروریستی و هنگامی که عده ای مواضع تخریبی این ها را باز انتشار کردند، دم از اتحاد زدند و هر کس را که حقایق را منتشر کرد، مخالف اتحاد و انسجام نامیدند.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته شده است به شرح زیر می باشد:
روزی که حوادث تروریستی در حرم مطهر حضرت امام خمینی (ره) و مجلس شورای اسلامی رخ داد، شاهد واکنش های گوناگونی بودیم. اما جالب توجه ترین واکنش متعلق به کسانی بود که با کلیدواژه همه با همیم و اتحاد، سعی کردند حقایقی را بپوشانند تا دیگر کسی از ایشان سوالی نپرسد و تنها پس از گذشت چند روز ذات کثیف خود را نشان دادند. این حضرات در موضوعی دم از اتحاد زدند که در زمان انتخابات با حداکثر توان با آن مخالفت کردند.
ما یادمان نمی رود که بارها و بارها لباس شخصی ها و پاسداران جان بر کف را مورد حمله خود قرار دادند و انواع تهمت ها را به ایشان وارد نمودند و تا توانستند سیاه نمایی کردند اما همین ها پس از حادثه تروریستی و هنگامی که عده ای مواضع تخریبی این ها را باز انتشار کردند، دم از اتحاد زدند و هر کس را که حقایق را منتشر کرد، مخالف اتحاد و انسجام نامیدند. اما نکته تعجب برانگیز، تغییر ناگهانی در مواضشان بود. افرادی که تا روز قبلش در حال تخریب بودند، ناگهان شروع به تقدیر و تشکر کردند. چرا؟! چون دچار ترس عمیقی گشتند و تنها ذره ای از درد هر روزه مردم کشورهای همسایه و منطقه خاورمیانه را درک کردند.
اما گویا این هایی که ما می شناسیم، به این سادگی ها که عده ای گول خوردند و مواضع جدیدشان را باور کردند، تغییر نمی کنند. تنها پس از گذشت دو روز از حادثه تهران و شعار اتحاد، مجددا شروع به تخریب کردند و علت واکنش نداشتن بخشی از مردم را، شباهت تروریست ها به بسیجیان دانستتد. رذالت و بی شرمی تا این اندازه غیر قابل تصور است. افرادی که دو روز قبل شایسته تقدیر بودند، به ناگاه می شوند شبه داعش.
بیش از همه چیز اگر در کله مریضشان اندکی عقل بود، هرگز از این مزخرفات نمی گفتند. در واقع وقاحت این تهی مغزان بیش از عقلشان است، وگرنه با فاصله دو روز این گونه تغییر موضع نمی دادند و خود را انگشت نما نمی کردند. اما انگار کسی هنوز الفبای سیاست را به ایشان نیاموخته است. رفتارهای خام سیاسی این ها بسیار شبیه دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده است که با رفتارها و مواضع عجیبش تعجب همگان را بر می انگیزد.
البته مواضع این ها خود گرایی است به دشمنان و همین داعشی جماعت که ما اختلاف داریم و خودمان نیز این اختلاف را تقویت می کنیم پس دیگر زمان اقدام مسلحانه مستقیم علیه ایران فرا رسیده است و زودتر دست به کار شوید. سپس هنگامی که پروژه با شکست مواجه می شود، اسم رمز اتحاد را انتخاب می کنند و سعی می کنند شرایط را در دست بگیرند و عجیب این که عده ای از دوستان نیز گولشان را می خورند و دم از اتحادی که این ها طراحی کرده اند می زنند و در واقع در زمین بازی طراحی شده توسط ضد انقلاب بازی می کنند و تا جایی پیش می روند که هم فکران و دوستان خود را متهم به انشقاق گرایی و زمان نشناسی می کنند در صورتی که خود دشمن شناس نیستند و نمی دانند چه زمانی چه موضعی اتخاذ کنند تا دشمن تقویت نشود.
حال چرا این جماعت دم از اتحاد زدند؟! این مسأله را مطرح کردند تا مواضع جناب روحانی و خودشان در زمان انتخابات را کسی یادآوری نکند. مواضعی که ادعای برداشتن سایه جنگ از سر کشور را داشتند اما نتیجه کار چیزی نبود جز خلاف گفته های جناب رئیس جمهور و حامیانشان. همان حامیانی که همچون آن معلوم الحال به مدافعان حرم و هدفشان توهین کرده بودند.
در مقابل بیایید و تصور کنید که اگر سید ابراهیم رئیسی به جای حسن روحانی پیروز انتخابات بود چه جوی که بر علیهش نمی ساختند و تمام این اتفاقات را به حضور وی و جنگ طلبی اش ربط می دادند و انواع و اقسام صفات را به وی نسبت می دادند. اما سوال اینجاست که مگر شما سایه جنگ را از سر کشور برنداشته بودید و امنیت کامل را برقرار نکرده بودید. پس چه شد آن رفع خطرها؟! جا دارد در این میان نیز یادی کنیم از آن افرادی که سال ۸۸ و در زمان فتنه شعار نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران سر دادند.
این گوی و این میدان. این عرصه هم اکنون در داخل کشور برای شما فراهم است تا مانند کسانی که امنیت شما را خارج از کشور تأمین می کنند و مدافعین ایران در خط مقدم هستند، و شما آن ها را مدافعان اسد می نامید، در خارج از کشور نجنگید و داخل ایران و برای ایران به جنگ دشمن بروید. البته بعید می دانم جز زیر کولر لم دادن و تایپ خزعبلات کار دیگری بلد باشید.