نقش مردم در حکومت ها

گروه دین و اندیشه: حجت الاسلام محمد ادریسی در یادداشت پیش رو معتقد است بزرگان یک کشور هم پا می خواهد و مردم باید با آنان نه یک قدم عقب تر و نه یک قدم جلوتر همراه و هم پا شوند و همواره به آرمان ها دست وفاداربدهند یعنی اینکه از اوامر و نواهی و نظرات و پيشنهادات و حتی انتقادات آنان بدون ادبار پيروى و استقبال كنند .
 
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:

 

 آنان كه در قبرستان تاريك به ظاهر خفته‌اند، اگر بيدار شوند و زبان باز كنند، شايد اين جمله را فرياد زنند: در زندگي‌تان پرچم سفيد تسليم را جز براي اهل سلام بالا نبريد تا آسيب نبينيد. پس سلام بر اهل سلام.
 
پیکار به اختیارنظری و پیکار به فرمان عملی درآشکار و پنهانی با آن ها که ظلم را رواج می دهند و دفاع از مظلومان و گرفتن حقوق محرومان مانند: افشای نجومی ها و یا افشای هویت و مکان تروریست ها ویا کمک به همسایه ها از هر مذهب و دینی که باشند و ... توسط مردم با احساس وظیفه عمومى واقعاً آتش به جان خیلی ها انداخت و البته بسیارآتش ها نیز خاموش می کند.
 
يارى مردم که نباشد هیچ حکومتی برپا نیست چه اسلامی باشد و چه غیراسلامی. حکومت بی وفادار و اقبال مردم همچون خاکستری بر سر راه بادها است که نه تنها از خودی ها خورده است بلکه از بیرون هم زده می شوند.

 

 فراموش نکردن و تبیین نقش مردم در حکومت ها ضروری است و هر ذهن بیداری می پذیرد که اجراى عدالت ودفاع از محرمان و کم درآمدها و رسیدگی به بیچاره ها و مبارزه با دزدها و مستلب ها و مختلس ها ،همچون ساير مسائل که معیشت و معاد به آنها گره خورده است البته در صورت مبسوط الید بودن و قدرت انجام برعهده ی علما و رهبران دينى است .
 
اما وظيفه حفظ و نگهداری حكومت ها به عهده مردم است پس تنها وظیفه حاکمان بر مردم و مسئولان آن ها نسیت که حکومت داری کنند و مردم در حکومت داری نقش کلیدی دارند.
 
در نهج البلاغه از اميرمنطق و بیان حضرت علی(ع) هست که فرمود: « و ما أخذَ اللّه‏ُ على العُلماءِ ألاّ يُقارُّوا على كِظَّةِ ظالمٍ، و لا سَغَب مظلومٍ، لألقَيْتُ حَبْلَها على غارِبِها». یعنی: اگر خدا از علما و رهبران دينى پيمان محکم مبارزه با تجاوز ها و سرخوشی ظالمان و گرفتن حقوق از کف رفته محرمان را نمى‏گرفت، افسار اين حكومت را که در دست گرفته ام از دستم خارج می کردم  و بر گردنش گذاشته و آن را رها مى‏كردم.
 
وفادارى و حضور و همكارى مردم ریشه ی هر حكومت طاغوتی و پادشاهی را میخشکاند .به حکم عقل  بعد از برپا شدن حكومت نسبتاً مطلوب همه اعم از مرد و زن و پیر و جوان برای اجراى حدود الهی و پشتیبانی از حکم اسلامی و اجرای آن که مربوط به انسان با خدایش و احکام مرتبط با انسان با خودش و احکام در ارتباط با انسان با دیگران است باید پیش قدم شوند .
 
فقط درصورتی استمرار دستاورد ها امکان پذیر است که این آمادگى همه جانبه باشد تا اين رویداد اجتماعى بزرگ در حوادث مختلف رکود و ایستایی نداشته باشد و به بن بست نرسد .

 خلاصه اینکه : بزرگان یک کشور هم پا می خواهد و مردم باید با آنان نه یک قدم عقب تر و نه یک قدم جلوتر همراه و هم پا شوند و همواره به آرمان ها دست وفاداربدهند یعنی اینکه از اوامر و نواهی و نظرات و پيشنهادات و حتی انتقادات آنان بدون ادبار پيروى و استقبال كنند .
 
توجه به این نکات ضروری است و اين مهم بر سه اساس استوار است:
 
اول: مقاصد و اهدافی كه مصلحت سنج ها می گویند وظيفه های مهمی را برای مطالبه گری مردم و حتی نخبگان مشخص می کند.
 
دوم : زنده کردن مبانی و زنده نگه داشتن اصول وفروع و ارزشهای به یادگار مانده از انبياء و امامان و علما و رهبران دينى گذشته و امروز انکار ناپذیر است.
 
سوم: فرمانبردارى وایستادگی و وفادارى مردم با رهبرى برای کم کردن مشکلات و  تمدن سازی .
 
در صورتى كه اين سه شرط محقق نشود، نه تنها هیچ وظیفه ای بر عهده بزرگان دين نیست، بلكه حتی تکاپو برای آن کم ارزش می شود به این دلیل که این بی اعتنایی ها موجب از بین رفتن استدراجی ارزشها الهی نیز می شود.