وقتی رهبر انقلاب در سالروز رحلت امام دلها هشدار میدهد که باید از کشور، یک صدای واحد بیرون بیاید، برای همین روزهاست. دوستان من! این تروریستها از درز موجود لای دو صدایی حاضر در کشور، به داخل حساسترین و عزیزترین اماکن کشور ما نفوذ کردهاند...
گروه سیاسی: سیدمجتبی نعیمی* سردبیر بولتن نیوز در یادداشت پیش رو که پیرامون تیراندازی های روز گذشته در مجلس و حرم امام و حاشیه های آن نگاشته، معتقد است: چیزی که عجیب است آن است که لوله تفنگ آن اجنبی آدمکش فهمیده ما ایرانیها، سر و ته یک کرباسیم، اما بعضی از داداشها و خواهریهای ما، این یکی بودن را درک نکرده و وسط این تجاوز، تقصیر را گردن این و آن که همهشان خودی هستند میاندازند.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر می باشد:
لوله تفنگش را که به سمت مردم میگیرد، حساب نمیکند فلانی چپ است یا راستی. اصولگراست یا اصلاحطلب. و حتی حساب نمیکند که در این انتخابات اخیر، به روحانی رای داده یا رئیسی. اینکه جزء چهار درصدیها باشی یا نود و شش درصدیها هم برایش مهم نیست.
شاید تنها جایی که لوله تفنگش درست حساب میکند همینجاست. او اینطور حساب میکند که همه اینها، یک مشت ایرانی هستند. یعنی آدمهایی که با وجود همه شبه نزاعهای داخلیشان، اگر پایش بیفتد، حتی همانی که شب تصویب برجام آمد و در خیابانهای شهر رقصید، دستش که به امثال من برسد، تکه بزرگ تروریستها را گوششان میسازد.
این وسط، چیزی که عجیب است آن است که لوله تفنگ آن اجنبی آدمکش فهمیده ما ایرانیها، سر و ته یک کرباسیم، اما بعضی از داداشها و خواهریهای ما، این یکی بودن را درک نکرده و وسط این تجاوز، تقصیر را گردن این و آن که همهشان خودی هستند میاندازند.
یکی از اولین سوالاتی که با وقوع حادثه تروریستی تهران مطرح شد این بود که این جانیهای آدمکش، از کجا نفوذ کرده و از کدام سوراخ، داخل کشور شدند؟ و چه حیف که نوک اتهام را برخی، به سمت عزیزان سپاهی یا سربازان گمنام امام زمان (عج) میگیرند.
نه. هیچ کدام آنها، سوراخی نیست که ما فرض میکنیم این عوضیها، از منفذ آن به مظهر جمهوریت نظام و نماد اسلامیت نظام حمله کردند. این منفذ جای دیگریست. کجا؟ آنجا که ...
وقتی رهبر انقلاب در سالروز رحلت امام دلها هشدار میدهد که باید از کشور، یک صدای واحد بیرون بیاید، برای همین روزهاست. دوستان من! این تروریستها از درز موجود لای دو صدایی حاضر در کشور، به داخل حساسترین و عزیزترین اماکن کشور ما نفوذ کردهاند. سوراخ نفوذ این عوضیها را باید در دو صدایی هشدار داده شده توسط رهبر انقلاب دید نه جای دیگر.
و خدا نگذرد از آنهایی که صدایی خلاف صدای واحد نظام در برخورد با تروریستها از خودشان در میکنند. فکر میکنم الان جای حرف زدن در این رابطه نیست وگرنه ...
بعضی گفته و نوشتند که این حادثه تروریستی، هزینه سازش است. اما نه. این، تازه هزینه چالش است، نه هزینه سازش.
این هزینه چالش است که در سوریه بیش از هزار شهید میدهی و وسط دیگ جوشان و خونان منطقه، بعد از کلی کشف اقدامات تروریستی و مقابله با جانیها، مبتلا به یک حادثه تروریستی، آنهم از نوع ایدئولوژیکی و استراتژیکی میشوی.
اینکه هزینه سازش نیست. هزینه سازش را در این دو هفته انگلستان داده است. هزینه سازش را همین چند روز پیش افغانستان داده و ... هزینه سازش که اینقدر کوچک نیست.
خدا نکند روزی برسد که جامعه ما بخواهد هزینه سازش را پرداخت کند. چون خدای نکرده در آن روزها، باید فضایی را تجربه کنیم که پدران و مادران ما در دهه شصت تجربه کردند. همان دههای که بعضیها در این روزها سعی کردند جای شهید و جلاد آن روزها را با هم عوض کنند. اما اثر خون شهیدان آن دهه، اجازه چنین تحریفی را نمیدهد.