ما از طريق دوستاني كه در فرانسه با ما آشنايي داشتند عازم كشور بوسني شديم و بعد از مدتها از جريانات فجايع بوسني مطلع شديم و ماهيت شهيد رسول حيدري از طريق مردم بوسني به ما منتقل شد و متوجه شديم كه همچنين شخصيت بزرگي در آن جا حضور داشته و فعاليتهايي كرده است. . .
كارگردان مستند «شهيد رسول» دربارهي زمان پخش نامناسب آن گله كرد و گفت: بخشي از زمان پخش نامناسب مستند رسول به بيبرنامگي كنداكتور پخش سازمان و بخشي ديگر به عدم اصرار و پيگيري مستندسازان روايت فتح، برميگردد.
سيداحسان اصغرزاده در گفت و گو با ايسنا، افزود: مستند «شهيد رسول» شامل سه قسمت بود؛ دو قسمت از اين مجموعه آماده پخش بود و اواخر سال 89 روي آنتن رفت. قسمت سومش هم قرار بود پخش شود اما بنا به سياستهاي مختلفي كه در سازمان صدا و سيما اتفاق افتاد، پخش آن به تعويق افتاد و همين امر موجب پايين آمدن تعداد مخاطبان شد؛ قسمت سوم مستند «شهيد رسول» هم چهارشنبه ـ 21 ارديبهشت ماه ـ به روي آنتن رفت.
وي ادامه داد: ما نميگوييم مستندها حتما بايد در بهترين زمان ممكن پخش شوند، اما حداقل ميتوان اين برنامهها را در روال عادي و زمان مناسب پخش كرد؛ به عقيده من تمام اين مشكلات به بيبرنامگي كنداكتور پخش سازمان صدا و سيما و نيز پيگيري نكردن مستندسازان روايت فتح برميگردد.
اصغرزاده درباره بيتوجهي تلويزيون به ساختار مستند و پخش اين ساختار فقط با هدف پر كردن آنتن، گفت: متاسفانه مستندسازي در تلويزيون ما مهجور مانده است و از آن مهجورتر مستندسازي در حوزه مسائل ارزشي و شهدا و جنگ است كه البته اين مساله عادي شده است. مسؤولان در كلامشان سعي ميكنند نگاه ويژهيي به مستند داشته باشند اما زماني كه به تعيين زمان پخش ميرسد، ميبينيم براي مثال يك سريال در بهترين تايم زماني ممكن پخش ميشود اما به مستندي كه درباره زندگي شخصيتي است كه جانش را براي ارزشهاي كشورمان گذاشته، نگاه ويژه نميشود.
خیابان شهید رسول حیدری در شهر ویسوکو
كارگردان مستند «شهيد رسول» در ادامه توضيح كوتاهي درباره شهيد رسول حيدري داد و گفت: شهيد رسول حيدري شخصيتي است كه جز نفرات اوليه سپاه در سال 57 بود و از ملاير فعاليتهاي خود را آغاز ميكند و در مقطع جنگ در حوزه برونمرزي فعاليت ميكند. او بعد از جنگ در دانشگاه امام حسين(ع) مشغول به تحصيل ميشود و در سال 1370 بنا به اتفاقات جنگ بوسني براي كمكرساني در آنجا حضور پيدا ميكند و سپس توسط گروههاي حزب «كروات» به شهادت ميرسد.
اصغرزاده در پاسخ به اين كه چرا شخصيت شهيد رسول حيدري را براي ساخت مستند انتخاب كرديد؟ خاطرنشان كرد: ما از طريق دوستاني كه در فرانسه با ما آشنايي داشتند عازم كشور بوسني شديم و بعد از مدتها از جريانات فجايع بوسني مطلع شديم و ماهيت شهيد رسول حيدري از طريق مردم بوسني به ما منتقل شد و متوجه شديم كه همچنين شخصيت بزرگي در آن جا حضور داشته و فعاليتهايي كرده است. شهيد رسول حيدري ابر مردي بود كه عزيزاش را كنار گذاشت و براي رسيدگي به مردم رفت. او در حوزه ملاير و نيز يكي از مهمترين محورهاي عملياتي برون مرزي در خارج از ايران در كردستان عراق فعاليت داشت و الان هم با گذشت 10 تا 15 سال از شهادت وي همچنان تاثيرات پررنگي دارد.
وي در پاسخ به اين كه ساخت مستند «شهيد رسول» چقدر زمان برد؟ يادآور شد: پروسه ساخت مستند «شهيد رسول» زمان زيادي برد چراكه تحقيقات و توليدش همزمان پيش ميرفت و نيز دوستاني كه بايد در مورد او صحبت ميكردند يا ممنوعالتصوير بودند و يا در ماموريتها به سر ميبرند و براي صحبت كردن وقتي نداشتند؛ بنابراين پيدا كردن افرادي كه از واقعيت و حقيقت زندگي شهيد رسول حيدري مطلع بودند كمي سخت بود و ساخت اين مستند تقريبا نزديك به دو سال زمان برد.
او در ادامه با اشاره به لوكشينهايي كه براي تصويربرداري مستند «شهيد رسول» استفاده كردند، گفت: لوكشينهاي مربوط به ايران استان همدان، ملاير و تهران بودند و همچنين مقطع خارج از كشور در كشور بوسني، شهر ويسكو و پايتخت كشور بوسني سارايبو تصويربرداري شد.
اين مستندساز دربارهي مشكلاتي كه در حوزه مستند حاكم است، بيان كرد: متاسفانه مشكل اصلي ما نگاه مسؤولان نسبت به مستند است؛ آنها هنوز ارزش كمي و كيفي بايد را براي مستند قائل نيستند و هنوز رويكردشان به مسائل داستاني و سينمايي است به همين خاطر زمان ميبرد تا متوجه شوند ارزش مستند در دنياي امروز چقدر است.
سيداحسان اصغرزاده در پايان در پاسخ به اين كه پيشنهادتان به شبكه مستند چيست و اين كه آيا راهاندازي اين شبكه ميتواند مستندسازان را به آيندهاي بهتر در اين حوزه و حل مشكلات اميدوار كند؟ گفت: براي پخش مستند ارزش و بهايي وجود ندارد و تيزر فيلمهاي مستند به عنوان يك تيزر قابل تامل در شبكهها ديده نميشود. حجم تيزرها، عمدتا در مورد تيزرهاي تبليغاتي است كه در آنها كالايي به فروش برود.
به عقيده من مسؤولان شبكه مستند بايد كانالي را ايجاد كنند تا مستندسازان بتوانند ارتباط زنده و مفيدي با آنها برقرار كنند. من بعد از 15 سال سابقه مستندسازي و فعاليت در اين حوزه هنوز براي ورود به سازمان صدا و سيما با مشكل روبهرو مي شوم و به راحتي اجازه ورود به سازمان صدا و سيما را ندارم. سازمان صدا و سيما بسيار امنيتي شده است ـ و البته بايد هم اين طور باشد ـ اما نه براي من و امثال من كه چندين سال كار كرديم و فعاليت داريم.