اگر در بهار دچار قرمزی چشم می‌شوید این خوراکی‌ها را نخورید

به گزارش بولتن نیوز، دکتر محمد طاهر رجبی معاون پژوهشی بیمارستان فارابی در گفت و گو با جام جم آنلاین بیان کرد : آلرژی‌های چشمی یکی از شایع‌ترین علت‌های مراجعه افراد به متخصص چشم است. «تب ملتحمه بهاری» یک نوع حساسیت است که در سنین جوانی و نوجوانی بیشتر دیده شده و با افزایش سن این آلرژی کم و کمتر می‌شود. سن شیوع این حساسیت از 4 سالگی تا 29 سالگی گزارش شده است و پسران را بیشتر درگیر می‌کند.

وی افزود: احتمال بروز آلرژی در کسانی که سابقه حساسیت قبلی داشته‌اند و یا در خانواده آن‌ها بیماری‌های آلرژیک وجود دارد بیشتر است. به خصوص افرادی که آلرژی‌هایی از نوع تب یونجه (آبریزش از بینی حساسیتی) یا آلرژی پوستی (درماتیت آتوپیک) دارند بسیار مستعد ابتلا به حساسیت‌های چشمی هستند. تب ملتحمه بهاره در مواجه با گرده گل‌ها، گیاهان، مو و کرک، پر حیوانات، داروها و لوازم آرایشی نقش اساسی رخ می‌دهد، اوایل بهار بویژه در روزهایی که در آن قرار داریم این عارضه با شدت بیشتری افراد را درگیر می‌کند البته ناگفته نماند در پاییز هم شیوع این حساسیت بالا می‌رود.

رجبی، آفتاب و محیط‌های گرم را علت دیگر آلرژی‌های چشمی دانست و متذکر شد: بیماران با پایان فصل بهار منتظر نباشند تا حساسیت‌شان برطرف شود چرا که امروزه به دلیل مواد آلرژی‌زای صنعتی در هوا در فواصل دیگر هم علائم این بیماری در افراد دیده شده است اما در فصل‌های گرم سال میزان و شدت این عارضه بسیار بیشتر است.

معاون پژوهشی بیمارستان فارابی مهم‌ترین علامت این عارضه را قرمزی و خارش چشم دانست و گفت: از دیگر علائم این حساسیت بهاره می‌توان به وجود تورم در پلک، وجود لکه‌های سفید دور قرینه، احساس وجود جسم خارجی در چشم و وجود یکسری نقاط برجسته سفید پشت پلک اشاره کرد. در مواردی، پلک‌ها متورم و سنگین می‌شوند و در مواردی فرد ظاهر خواب آلوده پیدا می‌کند، ممکن است حساسیت به نور ایجاد شود و معمولا ترشحات شیری رنگ چسبناک در گوشه چشم‌ها بوجود آید.

به گفته وی، مالیدن چشمی که می‌خارد یک واکنش طبیعی است اما مالیدن چشم‌ها باعث آزاد شدن مقادیر بیشتر هیستامین و سایر واسطه‌های آلرژی می‌شود و در نتیجه موجب بدتر شدن علائم حساسیت می‌گردد. پس سعی کنید تا جایی که امکان دارد چشم‌ها را نمالید همچنین گاهی اوقات مصرف برخی مواد غذایی حساسیت زا مثل تخم مرغ، آجیل، توت فرنگی، گوجه فرنگی، بادمجان، ادویه ها، شیر و ماهی ممکن است باعث بدتر شدن علائم آلژری پوستی و چشمی شود.

این متخصص در پاسخ به این پرسش که برای جلوگیری از این آلرژی چه اقداماتی باید انجام داد به جام جم انلاین گفت: اساسی‌ترین کار برای پیشگیری از این عارضه، قرار نگرفتن در معرض مواد آلرژی زاست. استفاده از عینک‌های استاندارد بسیار توصیه شده چرا که بیماران در مواجه با آفتاب دچار تشدید علائم می‌شوند. نکته حائز اهمیت این است که اگر چشمانتان دچار خارش شد به هیچ عنوان آن نمالید لذا در پی این اقدام دچار قوز قرینه می‌شود.

رجبی، برای تسکنین درد و خارش این بیماران شستشوی چشم با آب سرد را بهترین گزینه دانست و اظهار داشت: در بیمارانی که دچار حساسیت‌های شدیدی چشمی هستند راه حلی جز بالا بردن سیستم ایمنی بدن در برابر مواد آلرژی وجود ندارد. پایه اصلی درمان این بیماری استفاده از آنتی هیستامین‌های خوراکی قوی است برای کنترل خارش است استفاده از قطره‌های آنتی هیستامین است، در موارد شدید دوره‌های کوتاه مدت قطره‌های استروئیدی می‌تواند به کنترل علائم چشمی کمک کند البته گاهی اوقات یک عفونت میکروبی پلک‌ها را درگیر می‌کند که باعث بدتر شدن خارش و سایر علائم چشمی می‌شود. در این حالت درمان عفونت با استفاده از قطره‌ها و پمادهای آنتی‌بیوتیک و شستشوی مکرر پلک‌ها می تواند به رفع عفونت و بهتر شدن علائم کمک کند.

این متخصص چشم در رابطه با افرادی که لنز استفاده می‌کنند گفت: هر جسم خارجی که بصورت مزمن با سطح داخلی پلک در تماس باشد می‌تواند باعث بروز حساسیت شود. خوابیدن با لنز تماسی احتمال ایجاد حساسیت را شدیداً افزایش می‌دهد. مؤثرترین درمان این نوع حساسیت توقف استفاده از لنز تماسی است. در صورتی که فرد نتوان از عینک برای اصلاح دید استفاده کند، ناچار به استفاده از لنز می‌شود. تغییر نوع لنز، تمیز کردن مکرر لنز و شستشوی کامل رسوبات پروتئینی و سپس آب کشی دقیق با آب مقطر و یا استفاده از لنزهایی که به صورت روزانه تعویض می شوند ممکن است به بهبود این عارضه کمک کند.

وی در پایان اشاره کرد: قطره های آنتی هیستامین باعث کاهش خارش چشم ها می‌شوند، اما روی تورم و قرمزی اثر چندانی ندارند. قطره‌های استروئیدی حتماً باید برای مدت یک دوره کوتاه و تحت نظر چشم پزشک مصرف شوند. از مصرف خودسرانه این داروها (بتامتازون- دگزامتازون- پرونیزولون) جداً پرهیز کنید زیرا در بسیاری از موارد عارضه بدتر شده و فرد را درگیر بیماری‌های جدی مانند آب سیاه و آب مروارید می‌کند.