اشتباه استراتژیک مردِ کاپشن بهاری!

 

به گزارش بولتن نیوز، نگارنده در ادامه این یادداشت، آورده است:

 

بر اساس قانون هیچ کس نمی تواند شهروندان را از انتخاب کردن و شهروندان دارای شرائط قانونی را از کاندیدا شدن منع کند. هم چنان که از ابتدای انقلاب تا کنون بر همین مدار بوده است. در این میان  برخی سیاسیون به رسمی نانوشته برای یک پست انتخابی در قانون یعنی ریاست جمهوری در ادوار گذشته با رهبر معظم انقلاب که تجربه ای بی نظیر در میان سیاستمداران جهان در کوله بار خود دارد مشورت می کردند که آنچه بعدها آشکار گشته بجز در یک یا دو مورد مقام معظم رهبری نفیا یا اثباتا و به صورت اختصاصی موافقت یا مخالفتی نداشته اند ضمن این که همیشه از حضور  همه جریان های سیاسی و گرم شدن تنور انتخابات استقبال کرده اند. و آنچه برای معظم له مهم بوده،برگزاری انتخابات به موقع  و بدون حتی یک روز تاخیر، حضور حداکثری واجدین شرائط و پاسداری از رای مردم و صیانت از هر آنچه از صندوق های رای درآمده بوده است. نکته این مقال نهی یا توصیه خیرخواهانه مقام معظم رهبری از کاندیدا شدن  مجدد رئیس دولت های نهم و دهم بوده که پس از ابراز در جلسه خصوصی، به دلایلی که نیاز به توضیح نیست رهبری معظم انقلاب بر خلاف رویه گذشته مصلحت در این دیدند که  نهی خود را علنی کنند و هدف از نهی خود را خیرخواهی برای مشورت کننده در مقام یک مشاور امین، فارغ از مقام ولایت و رهبری و مصلحت کشور  عنوان کردند.  انتظار می رفت مستشیر فرصت خیرخواهی رهبر معظم انقلاب را مغتنم شمرده و برخی ناملایمات سال های پایانی دوران ریاست جمهوری خود، که موجبات تکدر خاطر امت حزب الله و رهبر معظم انقلاب فراهم کرد را جبران کند، اما جست و خیزها و تحرکات  این روزها از جمله انتشار فایل صوتی و پیام کتبی آن مرد در حمایت از یکی از نزدیکان خود برای حضور در عرصه کاندیداتوری ریاست جمهوری و سفر همین امروز چهارشنبه دوم فروردین با همان فرد نزدیک خود نشان از استمرار بی توجهی به خیرخواهی رهبر معظم انقلاب دارد که جای بسی تامل است. مرد کاپشن بهاری به زعم خود یک تنه می خواهد جلوی انحراف خط اصیل انقلاب را بگیرد، گو این که  تنها او میداند انحراف چیست و کجاست؟! غافل از این که سنگ بنای انحراف را باید در ۱۱ روزی یافت که از ابتدای انقلاب در هیچ کدام از دولت ها سابقه نداشته است.

 

کاش مرد کاپشن بهاری پس از ۸ سال پر فراز و فرودی که در اذهان به شوری و شیرینی یاد می شود، قدر خود را میدانست و این گونه بی مهابا به سیم آخر نمی زد. کاش این اشتباه استراتژیک را مرتکب نمی شد و با تفسیری شاذ از نهی رهبری برگی بر برگ های کارنامه دلخور کننده حزب الله از خود نمی افزود و بر حرف خود مبنی بر تبعیت از ولایت فقیه چونان مرد می ایستاد تا از خاطرات ایستاده می رفت!