میلاد حسینی نویسنده نمایشنامه «مگافونیا» از چاپ دوم این اثر نمایشی خبر داد و عنوان کرد در سال جدید نمایشنامه ای درباره دوران قاجار را به صحنه خواهد برد.
به گزارش بولتن نیوز، میلاد حسینی نویسنده و کارگردان تئاتر درباره انتشار نمایشنامه «مگافونیا و دو نمایشنامه دیگر» گفت: چندی پیش کتاب «مگافونیا و دو نمایشنامه دیگر» در ۳۸۰ صفحه در مجموعه تئاتر و ادبیات نمایشی نشر قطره به چاپ رسید و روانه بازار نشر شد که خوشبختانه در کمتر از یک ماه این کتاب به چاپ دوم نیز رسیده است.
وی درباره نمایشنامه های موجود در این کتاب توضیح داد: این کتاب شامل سه نمایشنامه است که نمایشنامه اول «مگافونیا» مربوط به دوره هخامنشیان، نمایش دوم «اردوان سوم» مربوط به دوران اشکانیان و نمایش سوم «آزرمیدخت» مربوط به دوران ساسانیان است. نمایشنامه «مگافونیا» در سال ۱۳۹۲ جایزه نخست اولین جشنواره ملی نمایشنامه نویسی ایران را از آن خود کرد و همچنین در همان سال در سالن اصلی تماشاخانه محراب به کارگردانی خودم روی صحنه رفت.
حسینی درباره داستان این سه نمایشنامه توضیح داد: «مگافونیا» درباره سرنوشت فرزندان کوروش کبیر و به پادشاهی رسیدن داریوش یکم است. «اردوان سوم» درباره جنگ های ایران و روم و امضای صلح نامه میان اشک هجدهم (اردوان سوم و تیبریوس سزار روم) است. همچنین نمایشنامه سوم یعنی «آزرمیدخت» نیز یک مونولوگ بلند درباره سرنوشت شوم آخرین پادشاه زن ایران در سلسله ساسانیان است. این نمایشنامه هم از متون برگزیده اولین فصل نمایشنامه خوانی فردا در سالن تئاتر محسوب می شود و همچنین در سال ۱۳۹۰ در خانه کوچک نمایش به کارگردانی خودم روی صحنه رفته است.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: در ابتدای هر سه نمایشنامه، مقدمه ای در مورد سابقه تاریخی موضوعات مطرح و منابع اقتباس شده نوشته ام. همچنین نقد و یادداشت هایی از دکتر قطب الدین صادقی و رضا آشفته و همچنین مجموعه تصاویری از اجراهای این آثار در کتاب موجود است.
حسینی درباره پروسه تحقیق و پژوهش برای نگارش این آثار بیان کرد: برای تحقیق و نگارش این سه اثر ایرانی، زمانی نزدیک به ۵ سال صبر کردم و هدفم این بود که مخاطب ایرانی را با زوایای پنهانی تاریخ گذشته ایران آشنا کنم. معتقدم زیربنای تاریخ ملی ایران، نمایشنامه نویسی است و به جرأت می گویم که هیچ کشوری در جهان به اندازه ایران تاریخ و ادبیاتی غنی ندارد اما در تئاتر بخش زیادی از این تاریخ وادبیات که قابل اقتباس برای نمایشنامه نویسی است دست نخورده باقی مانده که حسرت آور است.
وی متذکر شد: به طور مثال در نمایشنامه «اردوان سوم» به چندین دستاورد و نوآوری سیاسی، هنری و علمی ایرانیان اشاره شده است که همگی دارای منابع دقیق ایرانی هستند. چیزی که در این نوع از نمایشنامه نویسی مهم است پژوهش مناسب و از آن مهمتر نگاه امروزی است. چون اساساً گذشته وقتی مهم است که به درد امروزمان بخورد و این تمام حرف من در این کتاب است.
حسینی در پایان صحبت هایش درباره تازه ترین فعالیت خود در حوزه تئاتر گفت: نمایشنامه «اکتبر ۱۹۴۲، پاریس» که پیشتر به کارگردانی مسعود موسوی در مجموعه تئاتر شهر به صحنه رفته بود از سوی نشر آواژ به زودی چاپ و روانه بازار نشر خواهد شد. همچنین در حال حاضر، مشغول نگارش نمایشنامه ای در مورد دوره قاجار هستم که در سال جدید در یکی از سالن های خصوصی تهران به صحنه خواهم برد.