نداشتن پایگاه مستقل اجتماعی و انتقادناپذیری چشم‌انداز انتخاب دوباره روحانی را زیر سوال برده

به گزارش بولتن نیوز،  نشریه «عرب ویکلی» در گزارشی در زمینه اعلام رسمی نامزدی «حسن روحانی» رییس جمهور ایران برای شرکت در انتخابات سال 1396 نوشت: حسن روحانی،رییس جمهور وقت ایران شرکت در رقابت‌های انتخاباتی را با اعلام هشدار ملایمی به نیروهای مسلح و دیگر نهادها چون قوه قضاییه نسبت به دخالت در روند انتخابات صادر کرد.

از دیدگاه نویسنده، منظور حسن روحانی از بکار بردن عبارت «نیروهای مسلح»،سپاه پاسداران و به ویژه بسیج،از شاخه سپاه بود که دارای شبکه گسترده‌ای در مساجد ایران و نقطه کانونی جامعه به ویژه مناطق روستایی و طبقه کارگر است.

روحانی شاید از چشم‌انداز انتخاباتی و موضع گیری‌های کنونی ترس کمتری را از سپاه تا پایگاه سیاسی و اجتماعی به طور نسبی ضعیفش داشته باشد. رویدادهای منطقه‌ای و بین‌المللی نیز همچنین در حال هم پیمان شدن علیه وی هستند و دوام طولانی مدت موفقیت منحصر به فرد او یعنی توافق هسته‌ای سال 2015 را زیر سئوال برده‌اند.

بر این اساس، فقدان یک پایگاه سیاسی مستقل پاشنه آشیل حسن روحانی است.این امر به طور نسبی بازتاب زندگی کاری او است که رابطه کمتری با فضای سیاسی تا فعالیت در امور امنیتی (دبیر پیشین شورای عالی امنیت ملی ایران) داشته و البته تاحدی هم برگرفته از شخیصت غیرجذاب و اقتدارگرای او است.

نویسنده با اشاره به فعالیت بیش از سی سال حسن روحانی در بالاترین تشکیلات امنیتی ایران نوشت: این دلیل نمی‌شود که یک شخص شاغل در عالم سیاسی ایران بهترین دوره و آموزش را دیده باشد.

از این گذشته، خلق و خوی روحانی برای ایجاد ائتلاف مورد نیاز جهت بقا طولانی بلند مدت در راس قله سیاسی ایران مناسب نیست.

بر اساس گزارش‌های معتبری حسن روحانی به طور غریزی اقتدارگرا است و نظر مساعدی به نقد و انتقاد ندارد. این امر باعث می‌شود که تعامل او با مخالفان که پیش نیاز موفقیت پایدار در جامعه سیاسی پیچ و خم‌دار سیاسی جمهوری اسلامی ایران است، سخت شود .

نویسنده این گزارش در بخشی دیگر به صراحت نوشت: در منظر راهبردی، چشم انداز سیاسی ایران شرایط مطلوب مشابه آنچه که در سال 2013 به روحانی عرضه داشت را اینبار ارائه نخواهد کرد.

این در حالی است که روحانی موفقیت سال 2013 خود را با جمع کردن اصلاح طلب‌ها و میانه روها به دور هم به دست آورد و بدین وسیله ضعف بنیادین خود را با بهره بردن از شبکه‌های سیاسی گسترده اصلاح طلبان جبران نمود.

نویسنده با اشاره به ساختار کنونی اصلاح طلب‌ها و آشفتگی جریان فتنه نزدیک به آن‌ها نوشت: بیشترین آسیب به حسن روحانی با درگذشت «آیت الله رفسنجانی» در ماه ژانویه صورت گرفت زیرا او نقش کلیدی را در رفع اختلافات روحانی و اصلاح طلبان با تضمین بخشیدن به توافقنامه‌های سیاسی چند منظوره ایفا می‌کرد.

در ادامه این گزارش با اشاره به رویکرد دولت «دونالد ترامپ» رییس جمهور آمریکا در قبال ایران آمده است: دولت ترامپ توافق اتمی و رفع بخشی از تحریم‌های اقتصادی که دستاورد ریاست جمهوری روحانی است را تهدید کرده است. هرچند که لغو تحریم‌ها چنان کند بوده که روحانی نمی‌تواند از آن برای خود ‌بهره سیاسی را به دست آورد.

بر اساس این گزارش،صحبت درباره عملکرد اقتصادی دولت روحانی که کمتر جذابیتی داشته، تنها به لغو محدود تحریم‌ها منتهی می‌شود .فقدان پیشینه اقتصادی قوی همراه با عدم محبوبت کلی به طور قابل توجهی از چشم انداز انتخاباتی روحانی می‌کاهد.

در خاتمه این گزارش آمده است: با وجود این آسیب پذیری‌ها، دو عامل حیاتی به نفع رییس جمهور کنونی ایران است. نخست این‌که هیچ کدام از روسای جمهور ایران فارغ از عملکرد ضعیفشان، هرگز در کسب موفقیت برای پیروزی در دوره دوم شکست نخورده‌اند. 

دوم این‌که رقیب نیرومندی برای رقابت با روحانی هنوز ظهور نکرده و با کنار کشیدن «محمود احمدی نژاد» رییس جمهوری سابق ایران برای شرکت در انتخابات سال 1396،حسن روحانی موفقیت بزرگی نصیبش شد. با این حال، به نظر می‌رسد «حمید بقایی» از یاران احمدی نژاد البته در صورت تعیین صلاحیت از سوی شورای نگهبان رقیب انتخاباتی روحانی ‌باشد.