گیاهان گوشت‌خوار چگونه شکار می‌کنند؟

گیاه "دوروسرا" در کشور‌های آلمان، اطریش و سوئیس تحت حمایت محیط زیست است. این گیاه دارای مواد مختلفی است که برای درمان بسیاری از بیماری‌ها به‌کار گرفته می‌شوند.

برگ این گیاه در حالت باز به صورت محدب است. در این حالت تله منتظر سیگنال از طرف طعمه است تا بسته شود.

گیاهان گوشت‌خوار معمولا از حشرات تغذیه می‌کنند. آن‌ها از طریق شکار، مواد معدنی لازم برای ادامه حیات، به‌ویژه نیتروژن را در مناطقی که برای زیست آن‌ها مناسب نیست ذخیره می‌کنند.

گیاهان گوشت‌خوار بسته به سرعت گرفتن طعمه و هضم آن به دو گروه فعال و غیرفعال تقسیم‌بندی می‌شوند.

برگ‌های گیرنده گیاه "دوروسرا" دارای قدرت حرکت متفاوتی هستند که باعث به دام انداختن طعمه می‌شوند. برگ‌های آن می‌توانند تا ۱۸۰ درجه انحنا پیدا کنند و حشرات را به طور کامل در برگیرند.

گیاهان گوشت‌خوار با ۵ روش، طعمه خود را به دام می‌اندازند: ۱- از طریق چسبندگی ۲- از طریق مکندگی ۳- از طریق بسته شدن برگ‌‌ها ۴- از طریق افتادن طعمه در گودال گیاه ۵- از طریق ایجاد تله.

"نپنتس" نوعی گیاه گوشت‌خوار است که فقط در ماداگاسکار وجود دارد. ۹۴ در صد طعمه این گیاه مورچه‌ها هستند. "نپتس" شکلی قیف‌ مانند دارد که طعمه درون آن که حالت چاه دارد، می‌افتد. رشد این گیاه حدود ۲۶ سانتیمتراست.

این گیاه گوشت‌خوار با تغییر دادن حالت برگ‌های خود می‌تواند از حیوانی به بزرگی یک‌ قورباغه تا موجودات تک سلولی را بخورد و هضم ‌کند. ساختن تله برای این گیاه کاری دشوار است، به این علت که برگ‌‌های گیرنده آن چندان مناسب برای عمل فوتوسنتز نیستند و رشدی بسیار آهسته دارند.

حرکت این گیاه برای شکار طعمه بسیار سریع است. بدنه‌ی این گیاه برای گرفتن طعمه خود مثل عنکبوت یا مگس، در زمانی کم‌تر از ۱ ثانیه بسته می‌شود. قسمت گیرنده این گیاه حدود ۱۰ سانتیمتر و قطر آن ۵ سانتیمتر است.

قطر بوته این گیاه ۱۸ تا ۲۵ سانتیمتر است و دارای تعداد زیادی غده‌های قرمز رنگ به بلندی ۷ سانتیمتر و کلفتی ۵ میلیمتر است. برگ‌های این گیاه نیش‌دار هستند .

مهم‌ترین خصوصیت گیاه گوشت‌خوار "ونوس" حرکت سریع برگ‌‌های آن است، که به شکل بادبزن است و مانند تله عمل می‌کند.

به علت دانه‌های برس مانند در دو طرف قسمت گیرنده این گیاه، فرار طعمه امکان پذیر نیست.

ویژگی این گیاه گوشت‌خوار، غدد چسبنده برگ‌های آن است که باعث گرفتار شدن طعمه شده و رشد گیاه را در مناطقی که مواد معدنی کافی ندارند امکان‌پذیر می‌کنند.

"ونوس" رشد بسیار کندی دارد. دست کم ۳ تا ۴ سال طول می‌کشد که قابلیت شکوفایی پیدا کند. گیاه "ونوس" در پاییز غیرفعال شده و به خواب زمستانی می‌رود.