حجة الاسلام رئیسی برای حضور در رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری، چه نکاتی را باید لحاظ کنند؟
گروه سیاسی ـ سید مجتبی نعیمی*: این روزها که دم انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم هستیم، گرم تر از بازار داغ شب عید، بازار داغ نامزدهای ریاست جمهوری را داریم. البته هر چقدر این بازار در جبهه بی چفیه و پُر از دستمال گردن اصلاحات سرد است، در جبهه دیگری، گرمِ گرم است. جبهه منا!
به گزارش بولتن نیوز، علی الحساب، ۲۱ نامزد دست به نقد در جمنا حضور دارند که البته قرار بود به ۱۰ نفر برسد اما، ... بگذریم که هرچه در مورد چرایی نرسیدن از ۲۱ به ۱۰ بگوییم، یک حرفی تویش درمیآید. علی ایحال، ایکاش بازار رفع تکلیف از برخی احساس تکلیف کردهها هم داغ شود.
اما در بین همه نامزدهای فعلی انتخابات ریاست جمهوری آتی، یکی از افرادی که نامش در این طرف و آن طرف زیاد به گوش میرسد، حجة الاسلام رئیسی است. هرچند حضرتشان، یکباری که در جلسه عمومی جمنا نامشان رفت، خدمت گذاری برای امام رئوف علی ابن موسی الرضا (ع) ارجح بر هر چیزی شمردند اما این روزها، زیاد شنیده میشود که گویا تصمیم دیگری در راه است.
ما در این فرصت، اصلا بنا بر این نداریم که بگوییم ایشان به عنوان نامزد انتخاباتی، در عرصه حضور بیایند یا نیایند. چه اینکه تصمیمگیری اصلی با خود ایشان بوده و کسی نمیتواند برای دیگری، تصمیمسازی کند. بلکه تنها هدف ما، ذکر دو پیش شرط اساسی برای حضور هر چهرهای از جمله حجة الاسلام رئیسی در وادی انتخابات ریاست جمهوری است. حال، ایشان باید بررسی کنند که آیا این دو پیش شرط را دارند یا خیر؟
پیش شرط اول، داشتن برنامهای دقیق، عملیاتی، واقعی، مردمی و بهروز است. متاسفانه حضور نامزدهای انتخاباتی بیبرنامه در عرصه ریاست جمهوری، پدیده مکرریست که علاوه بر اتلاف وقت کشور و مردم، باعث سو برداشت عمومی نسبت شخص دوم کشور نیز میشود. اینکه افراد، در دوران تبلیغات انتخاباتی در پاسخ به نیازهای واقعی مردم، یک مشت شعار تحویل میدهند که فایدهای جز بالا بردن غیر اصولی توقعات ندارد. و با گذشت دو سه سال، از یکسو تازه متولیان قوه مجریه دستشان میآید که چی به چی هست و کی به کی. و از سوی دیگر، با مردم منتظری مواجهیم که دیگر حوصله شعار شنیدن ندارند.
در نتیجه، هر نامزد انتخاباتی از جمله حجة الاسلام رئیسی در گام اول باید این نکته را مورد توجه قرار دهند که آیا برای رفع مشکلات کشور، صاحب برنامه هستند و به قول معروف، با دست پر به جنگ مسائل عمومی میروند یا اینکه قرار است مثل برخی ادوار گذشته، هم وقت مردم و مملکت را تلف کنند هم نسبت به کارآمدی خود، ایجاد سو برداشت نمایند؟
پیش شرط دوم هم، داشتن یک تیم با نیروی انسانی هماهنگ است تا بتواند برنامههای ریاست جمهوری را پیش ببرد. متاسفانه یکی از بزرگترین نقاط آسیبزای اکثر دولتها، عدم وجود هماهنگی و همگنی در حلقههای اول، دوم و سوم مدیریتی قوه مجریه بوده که باعث شده در دولت احمدینژاد، یک اصلاحطلب بشود استاندار فلان جا و در دولت روحانی، یک اصولگرا بشود مدیر بهمان جا. و این عدم هماهنگی، چه آسیبها که به پیشبرد اهداف دولت مستقر وارد نکرده.
حال لازم است تا حجة الاسلام رئیسی و هر نامزد دیگری، این مقوله را نیز لحاظ کند که آیا تیم اجرایی کافی و وافی برای به حرکت درآوردن و در حرکت نگهداشتن موتور مملکت دارند یا خیر؟
البته شاید تیم و برنامه جمنا، اصلیترین و در عین حال، ابتداییترین پاسخی باشد که به این سوالات داده شود. هرچند اعتقاد شخصی راقم این سطور آن است که چندان به تیم و برنامه جمنا نمیتوان دل بست - قبلا در این مورد نوشتهام - اما باز هم برای اینکه متهم به گالیور مسلکی نشویم، پیشنهاد میکنیم تیم و برنامه جمنا، با تأمل مورد بررسی قرار گرفته و نه صد در صد، دل به آن بست و نه کامل، دل از آن کند.
بدیهیست اگر این دو پیش شرط در ایشان یا هر فرد دیگری نباشد، حضورش در عرصه رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری، تنها وقت تلف کردن است. هم وقت خودشان، هم وقت مردم و اگر پیروز شوند، هم وقت کل مملکت. امیدواریم ایشان با در نظر گرفتن این دو معیار، بهترین تصمیم را برای چگونگی حضور در انتخابات ریاست جمهوری بگیرند. چون واقعا حیف است که چهرههای نظام جمهوری اسلامی ایران، به راحتی آسیب دیده و ظرفیتهای بسیارشان، بخاطر مسائل کم ارزشتر بکار گرفته نشود.
*سردبیر بولتن نیوز