تب عکس‌های اینستاگرامی چگونه به بازارهای اینترنتی و حراجی‌ها ختم می‌شود؟

گروه فناوری: پویا رییسی؛ هنرمند جوان عکاسی است که اثرش با عنوان «قایق و مرمر» در بخش تقدیر جایزه سالانه رقابت سونی ۲۰۱۷ قرار گرفته است.

به گزارش بولتن نیوز، او که برای سال دوم است در رقابت سالانه عکاسی سونی شرکت می‌کند، درباره حضورش در بخش تقدیر در لیست نهایی مسابقه عکاسی سونی با بیان اینکه تعداد ۱۸۳ کشور در این رقابت شرکت می‌کنند، گفت: جشنواره سونی که هر ساله برگزار می‌شود از طرف عکاسان حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای استقبال می‌شود.

او ادامه داد: این جشنواره ژانرهای متنوعی دارد و محدود به ژانر خاصی نیست و در گونه‌های مختلفی مانند عکاسی خیابانی، عکاسی پوستر و ... می‌توان به صورت تک عکس یا مجموعه‌ای عکس در این رقابت شرکت کرد. جشنواره‌هایی که در ایران برگزار می‌شود از آنجا که موضوع‌شان آزاد است خیلی ژانرهای مختلف را دربرنمی‌گیرند اما جشنواره سونی تنوع بسیار خوبی دارد.

 رئیسی در این باره توضیح داد: این جشنواره ژانرهای متنوعی را پیگیری می‌کند و محدود به ژانر خاصی نیست و در گونه‌های مختلفی مانند عکاسی خیابانی، عکاسی مستند، فاین آرت، فتومونتاژ و ... اثر می‌پذیرد و حتی می‌توان به صورت تک عکس یا مجموعه‌ی عکس برای این رقابت آثار را ارسال کرد؛ از این رو یک رقابت متنوع در آنجا شکل می‌گیرد. جشنواره‌هایی که در ایران برگزار می‌شود از آنجا که موضوع آن‌ها اکثراً محدود به سفارش جشنواره و یا آزاد می‌شود خیلی این گونه از رقابت را بوجود نمی‌آورد اما جشنواره سونی جزئیات ژانری دقیقی با دامنه‌ی وسیع به وجود آورده است.

او با بیان اینکه در دو سال اخیر موفق شده در لیست نهایی جشنواره قرار بگیرد؛ ادامه داد: سال گذشته با یک مجموعه عکس در این رقابت شرکت کرده بودم که نامزد نهایی دریافت جایزه بخش مفهومی شده بود، اما امسال در بخش تک عکس با عکسی تقدیر شده در بخش عکاسی اشیای بی‌جان در رقابت سالانه سونی حضور دارم. در این جشنواره حدود ۲۲۷ هزار عکس شرکت می‌کند  که عکس‌های برتر نیز در نمایشگاه خانه سامرست لندن به نمایش درمی‌آید.

این هنرمند با تاکید براینکه هدفش از شرکت در این جشنواره‌ها بیشتر جنبه آموزشی دارد؛ گفت: عکاسی را در کنار دیگر فعالیت‌هایم در زمینه هنرهای نمایشی پیگیری می‌کنم از همین‌رو ژانر خاصی در عکاسی ندارم اما به عکاسی غیرخبری و غیرمستند هم علاقه‌مندم، جو حاکم بر عکاسی در ایران بیشتر بر محور عکاسی مستند و اجتماعی است اما من به عکاسی فاین آرت، چیدمان و اشیای بی‌جان بیشتر علاقه‌مند هستم.

رئیسی درباره تاثیرپذیری‌اش از اتفاقات اجتماع نیز گفت: به طور حتم اجتماع و مسائل و اتفاقاتی که در جامعه رخ می‌دهد حتی اگر خودم هم نخواهم مستقیم به آن‌ها در آثارم اشاره کنم و جامعه شناسی هنرم بازتاب مسائل پیرامون نباشد اما بازهم تاثیرش را دارد و آثارمان بالاخره رنگ و بوی فرهنگ ملی می‌گیرد.

او با بیان اینکه حرفه اصلی‌اش فعالیت در هنرهای نمایشی است، افزود: عکاسی را در کنار دیگر فعالیت‌هایم انجام می‌دهم و عکاسی مکمل دیگر هنرهایی است که دنبال می‌کنم.

این هنرمند درباره فروش عکس در حراجی‌های بین‌المللی و سایت‌های تخصصی گفت: اگر این اتفاق صورت بگیرد بسیار خوشایند و فوق‌العاده است. و رواج  این اتفاق و رعایت قانون کپی‌رایت باعث می‌شود تا عکاسان به راحتی و به صورت آزاد بتوانند آثارشان را ارائه دهند البته سایت‌های اینترنتی خوبی هم ایجاد شده است.

رئیسی ادامه داد: اگرچه این روزها عکس‌های اینستاگرامی باب عکس گرفتن را همگانی کرده است اما عکسی که به صورت مجزا باشد و قابلیت ارائه مستقل و حتی برای فروش را داشته باشد در بازارهای اینترنتی و حراجی‌ها جایگاه خود را یافته و می‌تواند فروش خوبی را نیز داشته باشد.

او در پاسخ به این سوال که آیا رواج عکاسان اینستاگرامی و عکس‌های اینستاگرامی به هنر عکاسی حرفه‌ای ضربه و خدشه‌ای وارد می‌کند یا نه گفت: باید بپذیریم که به دلیل حضورمان در عصر دیجیتال این عکس‌ها نیز وارد زندگی ما شده‌اند و جای خود را در این عرصه بازکرده‌اند اما این هنر‌عکاسی اگر کیفیت زندگی را بهتر نکند و به زندگی و اتفاقات پیرامون لطمه نیز وارد کند ممکن است زنگ خطری برای ما باشد.

این هنرمند تصریح کرد: عکس‌هایی که در صفحات مجازی استفاده می‌شود اگر کیفیت زندگی روزمره فرد و اطرافیانش را بهبود ببخشد بسیار موثر و اثر بخش است از همین‌رو به نظرم نیازمند یک فرهنگ تعریف هنر و عکاسی در این زمینه هستیم تا از عکس‌هایی که برای استفاده در این صفحات گرفته می‌شود فقط به مثابه یک ثانیه فضای مجازی از آن عکس یاد نکنند بلکه آن را جزئی از کل بدانند که می‌تواند معنا بخشی در کیفیت زندگی روزمره داشته باشد.