باافتخار فقط اجناس ایرانی می‌فروشیم / کفش تبریز سوپر کالای صادراتی که خاک می‌خورد اما جهانی است

گروه اقتصادی: کفش و چرم تبریز از پیشینه غنی و آوازه بلندی برخوردار است و نقطه قوت کفش تبریز توجه به کیفیت ممتاز آن است. البته حدود 50 سال است که کفش‌دوزی کم‌کم از حالت سنتی خارج و به سمت صنعتی و ماشینی شدن حرکت خود را آغاز کرده است ولی هنوز افراد زیادی در ایران و خارج هستند که علاقه من به خرید و استفاده از کفش‌های دست‌دوز هنرمندان تبریزی هستند.

به گزارش بولتن نیوز، تبریز به‌عنوان قطب تولید کیف و کفش و چرم در ایران سابقه‌ای دیرینه دارد و کفاشی یکی از صنف‌ها و صنعت‌های مهم در این شهر بشمار می‌رود. البته در سال‌های اخیر به خاطر واردات بی‌رویه کفش به‌خصوص از انواع چینی و بی‌توجهی به حمایت از این صنعت در داخل صنعت کفش تبریز با چالش‌های زیادی روبرو بوده است.

متأسفانه سال‌هاست کفش تولید داخل بخصوص کفش تبریز که ازنظر کیفیت و مرغوبیت شهرت جهانی دارد با مشکلاتی عدیده مواجه است. به‌طوری‌که بیشتر تولیدکنندگان این صنعت به دلایل مختلف مجبور به تعطیلی واحدهای تولیدی خود شده بودند و بقیه فعالان هم با حداقل ظرفیت کار می‌کردند.

در حال حاضر 2200 کارگاه تولید کفش با 5 هزار فروشگاه عرضه کفش و لوازم جانبی در شهر تبریز فعال است و بخشی از شهرت بازار تبریز مدیون صنعتگران این حرفه است.

هم‌اکنون حدود 40‌هزار خانواده به‌صورت مستقیم و 150‌هزار خانواده به‌صورت غیرمستقیم از صنعت کفش زندگی‌شان را می‌گذرانند و اگر ما به‌عنوان فروشنده و مصرف‌‌کننده بتوانیم از آن‌ها حمایت کنیم، صنعت کفش ایران خانواده‌های بیشتری را صاحب درآمد می‌کند.

علیرضا جباریان‌فام، رئیس اتحادیه کفاشان تبریز می‌گوید با توجه به اینکه کفش تبریز به‌عنوان یکی از نمادها و به‌نوعی سوغات تبریز محسوب می‌شود، متأسفانه کارهای فرهنگی برای معرفی بیشتر آن نشده و نیازمند معرفی و شناسایی بیشتر هستیم که «تبریز 2018» فرصتی مناسب برای شناسایی و معرفی توانمندی‌های استادکاران چیره‌دست تبریزی است تا هنر اصیل خود را به جهانیان نشان داده و ثابت کنند که تبریز پایتخت کفش کشور و جهان هست.


این مسئول پیش‌ازاین از شروع اقدامات اولیه برای ثبت جهانی کفش تبریز خبر داده و می‌گوید اقدامات اولیه در این خصوص شروع‌شده و ان‌شاءالله «تبریز 2018» ما را دررسیدن به این هدف کمک بسیاری و شایانی خواهد کرد تا بتوانیم این صنعت را به جهان بشناسانیم و به جایگاه واقعی خودمان در این صنعت برسیم.

به گفته وحید نامی مسئول کمیته صنعت کفش تبریز 2018، بزرگ‌ترین همایش صنعت کفش تبریز 2018 با حضور اعضای 56 کشور اسلامی در راستای ثبت جهانی کفش تبریز برگزار می‌شود.

این صنعت نیازمند توجه ویژه دولت و مسئولان رده‌بالای استانی و کشوری است تا بتواند ضمن صیانت از پیشینه درخشان خود به سمت توسعه گام بردارد، چراکه به گفته کارشناسان و مقامات صنفی در صورت دریغ شدن این حمایت، یکی از صنایع قدیمی و اصیل کشور به ورطه خاموشی خواهد رفت. مسئولان حوزه کفش تبریز علاوه بر مشکلات مشترک با سایر صنایع کشور، وجود کفش‌های خارجی و قاچاق را دو پدیده مؤثر در ضربه زدن به صنعت کفش تبریز می‏دانند و معتقدند: هرچند برای مقابله با این حرکت اقداماتی انجام‌شده، اما کافی نبوده و باید روند نظارتی تشدید شود.


علیرضا جباریان، رئیس اتحادیه کفش تبریز دراین‏باره می‏گوید: نبود نقدینگی و افزایش چک‏های برگشتی و مالیات بر ارزش‌افزوده از مهم‏ترین مشکلات تولیدکنندگان این صنعت محسوب می‏شود، به‌طوری‌که این روزها هیچ تولیدکننده و سرمایه‏داری به توسعه کارخانه‏اش تمایل نداشته و این موضوع به پسرفت این صنعت منجر شده است. وی نبود شهرک صنعتی کفش را از دیگر مشکلات این صنعت دانست و گفت: متأسفانه در شهری که به پایتخت چرم و کفش ایران معروف است، تولیدکنندگان به‌صورت پراکنده به فعالیت‏های خود ادامه می‏دهند و به‏رغم تلاش‏های صورت گرفته تاکنون نتوانسته‏ایم آن‌ها را به‏صورت متمرکز در یک منطقه جمع‏آوری و ساماندهی کنیم.



جعفر فرزانه، بازرس انجمن کفش تبریز نیز خواستار تلاش مسئولان و برخورد جدی آن‌ها با قاچاقچیان و واردکنندگان بی‏رویه و غیرقانونی کفش به کشور و تبریز شد و می‏گوید: البته نه به این معنا که درها را روی اجناس خارجی ببندیم بلکه سعی کنیم کالا به‌صورت قانونی و از مبادی رسمی وارد شود، چراکه اگر بازار به‏طور انحصاری و فقط در دست تولیدکننده داخلی بوده و هیچ رقابتی بین تولیدکنندگان داخلی و خارجی کفش نباشد، کیفیت کفش از این هم که هست، بدتر خواهد شد.

به گزارش دنیای اقتصاد، از دیدگاه وی، کفش‌های چینی هرچند بازار داخلی را برای مدتی قبضه کرده بود، اما شناساندن طرح و رنگ متنوع به تولیدکننده و نیز روی آوردن بازار به سمت کفش‌های تبریز به دلیل کیفیت پایین کفش‌های چینی از نقاط مثبت ورود این کفش‌های خارجی بی‏کیفیت و ارزان به بازار بود. چراکه مردم تفاوت کفش‌های کم کیفیت داخلی و بی‏کیفیت چینی را مشاهده کردند و به‌تدریج تمایل به خرید این کفش‌های ارزان از بین رفت.

فرزانه ورود به صحنه صادرات را منوط به حمایت مسئولان دانست و گفت: هرچند تبریز درزمینهٔ تولید کفش آن‌هم از نوع مرغوب و عالی، تولیدکننده ماهر فراوانی دارد، اما به دلایل مختلف همچون کمبود نقدینگی، نبود دستگاه‏های مدرن و پیشرفته، لوازم و مواد اولیه نامناسب در جایگاهی نیست که در بازارهای خارجی، حرفی برای گفتن داشته باشد.

در شرایطی که به گفته بیشتر تولید‏کنندگان، رکود بازار و شرایط تحریم از مشکلات عمده صنعت کفش بوده و باعث شده اکثر واحدهای تولید کفش تبریز یا تعطیل شوند یا با ظرفیتی بسیار کمتر از ظرفیت خود فعالیت کنند، جباریان، رئیس اتحادیه کفش تبریز تأثیر تحریم‏ها را در بروز مشکلات صنعت کفش، کمرنگ دانست و گفت: در شرایط پسابرجام توانستیم با کشورهایی چون ایتالیا و ترکیه درزمینهٔ ورود فناوری و ماشین‏آلات به‌روز و نیز صادرات کفش به کشورهای مختلف ارتباط برقرار کنیم. شواهد نشان می‏دهد مشکلات عمده ما در این صنعت به تحریم‏ها برنمی‏گردد بلکه تصمیم‏گیری‏ها و مدیریت‏های غلط داخلی عامل اصلی مشکلات ما هستند.

صادرات را تسهیل کنید

یحیی نامی از تولیدکنندگان قدیمی تبریز دراین‌باره می‏گوید: باوجوداینکه تبریز و صنعت کفش این استان، ظرفیت تولید 60 درصد کفش کشور را داشته، اما متأسفانه این روزها حال‌وروز خوشی نداشته و برخی واحد‏های تولیدی بزرگ با حداقل ظرفیت ممکن در حال تولید هستند و بیشتر واحدهای تولیدی کوچک به دلیل شرایط بد موجود تعطیل‌شده‌اند.

وی می‏افزاید: اولویت‌بندی برای تجهیز دستگاه‏ها و به‌روز کردن واحدهای تولیدی، جلوگیری از واردات بی‏رویه و قاچاق کالا و ایجاد تسهیلات ویژه برای توسعه تولید می‏تواند کمک شایانی به این صنعت کند. این تولیدکننده پیشکسوت ادامه داد: زمانی که این حوزه دارای مشکلات بزرگی در بازار داخلی است، طبیعتاً در مقوله صادرات حرفی برای گفتن نخواهد داشت.


نامی افزود: با مطالعات میدانی و آماری که از کشورهای هم‌جوار و همسایه به دست می‏آید، می‏توان به ارزش محصولات کفش خود پی برد، چراکه این کشورها می‏توانند بازار خوبی ازلحاظ صادرات برای استان باشند. پس با حمایت مسئولان در بحث‏های گمرکی و تسهیل شرایط می‏توانیم به حل مشکلات صادرات خود نیز امیدوار باشیم.

به گزارش بولتن نیوز، نخستین موزه کفش کشور هم‌زمان با برگزاری جشن " تبریز، شهر جهانی بافت فرش" در شهر اولین‌ها و در موزه شهر و شهرداری تبریز افتتاح‌شده است.

اشیاء موجود در این موزه از انواع کفش‌های سنتی موجود در کشور جمع‌آوری‌شده و در قسمتی دیگر از موزه تجهیزات و وسیله‌های ساخت کفش به نمایش گذاشته‌شده است و بخشی از آن به مجموعه شخصی خانم شعله خیابانی نواده شیخ محمد خیابانی اختصاص دارد.

باافتخار فقط اجناس ایرانی می‌فروشیم

به‌هرحال علی‌رغم حمایت مسئولین اما این روزها در بازار کفش تبریز فروشگاه‌های زیادی تابلوی کوچکی را در مغازه‌شان آویزان کرده‌اند، با این مضمون: «باافتخار فقط اجناس ایرانی می‌فروشیم.» همین تابلوی کوچک در بازار تبریز انقلاب برپا کرده است. حالا ۴٠٠ فروشگاه در پایتخت کفش ایران دست‌به‌دست هم داده‌اند که جز کفش ایرانی نفروشند و بازار بحران‌زده تولید داخلی را از دست کفش خارجی و قاچاق نجات بدهند. این ابتکار تبریزی‌ها به سایر شهرهای استان آذربایجان شرقی کشیده شده و مراغه‌ای‌ها، شبستری‌ها، مرندی‌ها و آذرشهری‌ها هم به این حرکت خودجوش بازاری‌های تبریز پیوسته‌اند.