عوارض جراحي زيبايي بيني

به گزارش بولتن نیوز، صورت در معرض ديد مستقيم است و بيني در مركز آن واقع شده و برجسته است، بنابراين اشكالات ساختماني بيني براي تمام افراد به وضوح قابل رويت است.

از سوي ديگر تنفس از طريق بيني براي سلامتي ما حائز اهميت فوق‌العاده‌اي است. بيني فقط مجرايي براي عبور هواي استنشاقي نيست، بلكه ضمن عبور هواي استنشاقي آن را كاملاً تميز، گرم و مرطوب مي‌كند و بديهي است انسداد بيني، فرد را از اين امتيازات محروم مي‌سازد.

توجه به دو ويژگي گفته شده يعني اهميت تنفس از طريق بيني و تأثير شگرف ظاهر بيني روي چهره فرد، بيانگر اين است كه جراح بيني بايد علاوه بر برخورداري از دانش لازم از تجربه كافي نيز برخوردار باشد، به نحوي كه بتواند بين حفظ عملكرد بيني و رسيدن به بيني زيباتر تعادل برقرار كند. به عبارت ديگر جراح باتجربه قبل از اين‌كه هر تغييري را روي ظاهر بيني اعمال كند در نظر خواهد گرفت كه اين تغيير باعث مختل شدن عملكرد بيني و انسداد بيني نشود.

در گذشته‌اي نه‌چندان دور جراحي پلاستيك بيني محدود به كوچك كردن و جمع كردن بيني بود و بيني‌اي مورد قبول بود كه كوچك و سر بالا و قوس‌دار و اصطلاحا عروسكي باشد، اما امروزه علم جراحي پلاستيك بيني نيز دستخوش تحولي شگرف شده است به نحوي كه «رينوپلاستي تقويتي» در حال از رده خارج كردن «رينوپلاستي سنتي» است.

در رينوپلاستي تقويتي، عمل جراحي فقط محدود به كوچك كردن بيني نيست بلكه در اين روش جراح ضمن اين‌كه قسمت‌هايي از بيني را برداشته و كوچك مي‌كند ممكن است قسمت‌هاي ديگري را تقويت كند تا نتيجه نهايي، دماغي باشد كه در حالي كه زيبا شده اما به عملكرد اصلي آن كه همان تنفس است، آسيبي وارد نشده باشد. روشن است كه چنين دماغي ديگر خيلي كوچك و سربالا نيست و نماي بيني‌‌اي كه به طور افراطي عمل شده را نخواهد داشت.

با رعايت اين موارد، احتمال پيدايش عارضه به دنبال عمل جراحي بيني بسيار كاهش خواهد يافت. البته جراح با معاينه بيني مي‌تواند پيش‌بيني كند كه اگر يك بيني خاص تحت عمل جراحي قرار گيرد ممكن است دچار يك عارضه خاص شود. در اين صورت جراح بايد اين مطلب را با متقاضي عمل در ميان گذاشته و تلاش كند نامبرده را از انجام اين عمل منصرف نمايد.

به طور كلي عوارض جراحي زيبايي بيني را مي‌توانيم به‌2 گروه تقسيم كنيم:

1ـ آسيب ديدن عملكرد بيني يا انسداد تنفسي

2ـ تغييرات نامطلوب ظاهر بيني

چنانچه بعد از عمل‌، حفره داخل بيني تنگ شده و تنفس از بيني براي بيمار سخت شود، انتظار مي‌رود كه بيمار از علائمي مثل تنفس دهاني،خشك شدن گلو هنگام خواب، تنفس صدادار و كاهش حس بويايي رنج ببرد

جراحی زیبایی بینی مشكلات و عواقب زیادی دارد.ما  در باره علل انسداد تنفسی در پی عمل جراحی بینی صحبت می‌كنیم. مهم‌ترين اين علل به شرح زير است.

1ـ اصلاح نكردن انسدادهای مكانیكی در حین عمل جراحی: چنانچه قبل از عمل، بزرگی شاخك‌های بینی یا انحراف تیغه بینی وجود داشته باشد، جراح باید تلاش كند این موانع به ظاهر مختصر را هم برطرف كند. با توجه به این‌كه بینی با عمل جراحی معمولا كوچك‌تر می‌شود، چنانچه مانعی از قبل وجود داشته و انسداد هم ایجاد نكرده است را برطرف نكنیم، وقتی بینی جمع‌تر شد این مانع به ظاهر بی‌اهمیت باعث انسداد مسیر تنفسی می‌شود.

2ـ تورم مخاط داخل بینی: چنانچه به دلیل سینوزیت مزمن یا آلرژی شدید مخاط داخل بینی متورم باشد، ممكن است باعث انسداد تنفسی شود.

3 ـ چسبندگی‌های داخل بینی: اگر جراح داخل بینی را زیاد دستكاری كند، باعث زخمی‌شدن مخاط بینی می‌شود. اگر مخاط زخمی‌شده در مجاورت یكدیگر قرار گیرند هنگام ترمیم به یكدیگر می‌چسبند و راه داخل بینی را تنگ می‌كنند.

4 ـ تنگ كردن بیش از حد سوراخ‌های بینی.

5 ـ برداشتن بیش از اندازه از غضروف‌های نوك بینی: این امر منجر به تنگی مدخل بینی می‌شود.

اگر جراح بینی از تجربه كافی برخوردار نباشد، علاوه بر مختل شدن عملكرد بینی، این احتمال وجود دارد كه ظاهر بینی فرم مطلوب و مورد نظر را پیدا نكند و به شكل نامطلوبی درآید. این شكل‌های نامطلوب و دلایل آن عبارتند از:

غیرقرینه بودن سوراخ‌های بینی

اگر به سوراخ‌های بینی فردی كه عمل نكرده بنگریم معمولا 2 سوراخ بینی دقیقا عین هم نیستند، اما فردی كه عمل می‌كند بعد از عمل انتظار دارد كه سوراخ‌ها كاملا قرینه باشند. جراح طی عمل باید تلاش كند كه میزان غیرقرینگی را برطرف كرده و تا آنجا كه ممكن است آن را اصلاح كند.

كاهش حس بویایی

پایانه‌های اعصاب بویایی در سقف حفره داخل بینی قرار گرفته‌اند. این ناحیه طی عمل زیبایی بینی معمولا دستكاری نمی‌شود، بنابراین احتمال آسیب دیدن حس بویایی بعد از عمل جراحی وجود ندارد، مگر در 2 حالت:

حالت اول: این‌كه فردی كه تحت عمل جراحی قرار گرفته است از قبل مبتلا به پولیپ وسیع و منتشر بینی بوده است و همزمان با عمل زیبایی تحت عمل پولیپكتومی‌ نیز قرار گرفته باشد. با توجه به این‌كه ممكن است پولیپ‌ها در قسمت نزدیك به سقف حفره بینی قرار گرفته باشند، برداشتن آنها و دستكاری آن قسمت ممكن است منجر به آسیب دیدن پایانه‌های بویایی شود. اگر فردی مبتلا به پولیپ وسیع بینی باشد، بهتر است ابتدا در یك عمل مجزا پولیپ‌ها برداشته شوند و سپس با فاصله چند ماه بعد تحت عمل زیبایی بینی قرار گیرند.

حالت دوم: اگر به دلایلی كه قبلا ذكر شد فردی در اثر عمل زیبایی بینی به درجاتی دچار انسداد بینی شود به همان میزان نیز دچار كاهش حس بویایی می‌شود، زیرا برای این‌كه بتوانیم بویی را حس كنیم باید مولكول‌های فرار آن ماده بتوانند از طریق بینی خود را به پایانه‌های اعصاب بویایی برسانند. چنانچه بینی مسدود باشد این مولكول‌ها قادر نیستند وارد بینی شوند تا بتوانند اعصاب بویایی را تحریك كنند.