دیروز منافقین مردم را ترور کردند، امروز بعضی اصلاح‌طلبان حامی منافقین، نظر مردم را ترور می‌کنند

گروه فرهنگ و هنر:واقعا معلوم نیست چرا بعضی از اصلاح طلبان تا این اندازه اصرار دارند که خودشان را خارج از نظام که هیچ، در ضدیت با مردم تعریف کنند؟ آخر منافقینی که تشت رسوایی‌شان پیش چشم همه بر روی زمین افتاده، جای دفاع کردن دارند که تا این اندازه خودشان را خرج این اراذل می‌کنند؟ آخر گروه تروریستی که سال‌ها خون مردم را در شیشه کرده، ارزشش را داشت که این همه مثلا غیرمستقیم، اما از دید اهل نظر، کاملا مستقیم، مورد دفاع قرار بگیرد؟

به گزارش بولتن نیوز،همین کارها را می‌کنید که نظام و مردم انقلابی نسبت به شما با دید تردید و منفی نگاه می‌کنند. وقتی یک جریان سیاسی تا جایی پیش می‌رود که حتی حاظر نیست برای فاصله گرفتن از منافقین آدم کش، یک طرح روی جلد کار کند، آیا می‌شود به آن جریان اعتماد کرد؟ وقتی حمایت از فیلمی که ماجرایش، نمایش بی‌پرده کثافت‌کاری های منافقین است، تا این اندازه هزینه دارد، این یعنی شمشیر را از رو بستن.
ماجرای نیمروز، فیلمی که تحسین همه، چه کارشناسان و چه مردمی که مخاطب اصلی سینما هستند را برانگیخت، و داستان آن در خصوص منافقین و نمایش خوی حیوانی آنهاست، قرار بود توسط سردبیر چلچراغ در طرح روی جلد مورد تحسین قرار بگیرد که نشد. بهتر بگوییم، نگذاشتند. چه کسانی نگذاشتند؟ همان‌هایی که ادعای مردم مردم کردن‌شان گوش فلک را پاره کرده. چرا نگذاشتند؟ این را دیگر باید از خودشان پرسید. اما چه فرض دیگری در میان است جز اینکه آنها نخواستند این فیلم در شعاع تاثیرگذاری مجله‌شان دیده شود؟
شاید اگر این اتفاق و اتفاقات مشابه نمی‌افتاد، گفتن این جمله محل تعجب بود. اما باید گفت هنوز هم پس از گذشت سی و هشت سال از پیروزی انقلاب اسلامی، باید پای این درخت، هزینه کرد. یکبار این هزینه دادن از نوع جان دادن است. یکبار از نوع بخشیدن مال و زمانی هم هست که باید برای این انقلاب، از آبرو و اعتبارت بگذری. مثل همین سردبیر چلچراغ که پای انقلاب اسلامی در حال هزینه دادن است.
اما بعضی وقت‌ها این هزینه را یکی مثل رژیم پهلوی به تو وارد می‌کند که تکلیفش معلوم است. یکبار هم رژیم بعث عراق به سرکردگی صدام چنین هزینه‌ای روی دستت می‌گذارد که تکلیف آنهم معلوم است. اما یکبار این هزینه را کسی مثل بعضی از اصلاح طلبان بر تو تحمیل می‌کنند که اصرار دارند خودشان را برادر تو جا بزنند. آخر این که رسم برادری نیست. دشنه از پشت و لبخند از روبه‌رو؟ برای وقتی که دم خروس نفاق‌تان بیرون زد فکری نکرده‌اید؟