خطرناک‌ترين زمان براي حمله قلبي

به گزارش بولتن نیوز، پژوهشگران امریکایی می گویند شدت حمله قلبی و روند بهبود آن به زمانی که حمله قلبی صورت می گیرد ، بستگی دارد. دکتر جی اچ . تراورس یکی از متخصصان قلب و عروق بیمارستان ابوت نورث وست و از محققان انجمن قلب مینئاپلیس امریکا و گروهی از همکاران وی این تحقیقات را با تحلیل و بررسی وضعیت یک هزار و سی و یک بیمار که حمله قلبی را تجربه کردند ، انجام دادند.

این پژوهشگران در تحقیقات خود دریافتند یکصد و شصت و پنج بیمار بدون آن که علائم اولیه از حمله قلبی از قبیل درد قفسه سینه داشته باشند دچار حمله قلبی و گرفتگی عروق شدند. محققان می گویند بررسی وضعیت بیماران و تحلیل اطلاعات نشان می دهد شدت حملات قلبی در بیماران به طور قابل توجهی با زمان وقوع آن مرتبط است.

بیشترین آسیب به بافت قلب ساعت یک بامداد و پنج صبح صورت می گیرد.

ساعت یک بامداد خون رسانی به قلب کاهش می یابد و ساعت پنج بامداد خون رسانی به قلب پس از یک دوره کاهش خون رسانی و کمبود اکسیژن به صورت عادی باز می گردد. یونایتدپرس از مینئاپلیس گزارش داد محققان می گویند میزان بیشترین آسیب وارد شده به قلب در واقع هشتاد و دو درصد بیش تر از زمانی است که کمترین آسیب به بافت قلب وارد می شود.

 

 

خور و پف، خطر حمله قلبی را افزایش می دهد

در افراد بالغ، 40 درصد مردان و24 درصد زنان در خواب خور و پف می کنند. 

 پژوهشگران از چندین سال قبل به ارتباط بین بیماری های قلبی- عروقی مانند حمله قلبی با خورخور کردن پی برده بودند و اکنون یک بررسی تازه، ارتباط زیاد بین خورخور کردن و بیماری قلبی را ثابت کرده است. 

این بررسی در مجارستان صورت گرفته و در جریان آن متخصصین با 1200 نفر صحبت کردند و به این نتیجه رسیدند که احتمال سکته قلبی شخصی که در خواب خور و پف می کند 34 درصد بیشتر از سایر مردم است. طبق این بررسی همچنین احتمال سکته مغزی در این گروه از افراد، 67 درصد بیش از دیگران است. 

ولی این خطر در کسانی که با صدای آهسته خورخور می کنند، افزایش نمی یابد. 

اگرچه بسیاری از مردم در مرحله ای از زندگی خوروپف می کنند، این عادت در چاق ها بیشتر دیده می شود.تحقیقات نشان می دهد که در افراد بالغ، 40 درصد مردان و24 درصد زنان در خواب خور و پف می کنند.ولی این تحقیقات حاوی خبر خوشی برای مردان نیز هست. پس از گذشتن از 70 سالگی، عادت به خورخور کردن در مردان کاهش می یابد.

 

کمبود ویتامین ( D ) ، خطر ابتلا به بیماری قلبی را در پی دارد

پژوهشگران علوم پزشکی می گویند مطالعات انجام گرفته در سال های اخیر نشان می دهد در میان افراد مبتلا به کمبود ویتامین، مصرف مکمل همراه ویتامین دی ، خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش می دهد.

تحقیقات انجام گرفته در سال های اخیر نشان می دهد در میان افرادی که به کمبود ویتامین مبتلا هستند، مصرف ویتامین D خطر ابتلای آنها را به بیماری های قلبی کاهش می دهد.

در جدیدترین تحقیقات و مطالعات انجام گرفته شده در دانشگاه علوم پزشکی جورجیا مشخص شد ویتامین دی موجود در نور خورشید در رفع کمبود ویتامین دی بدن بسیار موثر است؛ همچنین مزایای زیادی برای افراد دارای اضافه وزن آمریکایی ـ آفریقایی دارد. این ویتامین در کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی ـ عروقی تأثیر بسزایی دارد.

بر اساس تحقیقات «رایان هریس» دانشیار دانشگاه جورجیا، ویتامین D خطر بیماری های قلبی ـ عروقی را در میان آمریکایی ـ آفریقایی ها با بهبود سلامت و عملکرد سلول های اندوتلیال عروقی، کاهش می دهد. سلول های اندوتلیال، سلول هایی هستند که داخل رگ های خونی را پوشانده اند.

آمریکایی ـ آفریقایی ها از گروه های پر خطر در رابطه با بیماری های قلبی ـ عروقی هستند. آنها بیش از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دو هستند که یک عامل مهم در ابتلا به بیماری های قلبی است. هنگامی که این گروه نژادی فشار خون بالایی داشته باشند، احتمال ابتلا به بیماری قلبی ـ عروقی در میان آنها از نژادهای دیگر بیشتر خواهد بود.

ویتامین D یکی از انواع ویتامین ها است.این ویتامین موجب افزایش جذب کلسیم و فسفر در روده ها می شود. هنگامی که کمبود ویتامین D ایجاد شده باشد تجویز این ویتامین باعث کاهش مقدار دفع کلسیم و فسفر از طریق مدفوع و به میزان کمتری سبب افزایش دفع ادراری این عناصر می شود. ویتامین D خود دارای انواعی از جمله D۱و D۲و D۳ است.

این یافته تایید کننده مطالعات قبلی است که براساس آنها کمبود این ویتامین می تواند موجب بروز نقصان و اختلال در سلامت عروق خونی شود و از این حیث با بروز فشار خون بالا و نیز بیماری های قلبی و عروقی رابطه مستقیم دارد.

تحقیقات اخیر نشان داده است که کمبود ویتامین د خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را دو برابر افزایش می دهد. اشخاصی که میزان دریافت ویتامین د در آنها ضعیف است بییشتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماری دیابت، چاقی و بیماری های قلبی و عروقی قرار دارند.

این مطالعه قلبی بر روی ۱۵ هزار داوطلب صورت گرفته و طی آن متخصصین  دریافتند افراد مسن که ویتامین د کمتری دارند، بیشتر در معرض بیماری های قلبی و عروقی قرار داشتند و اشخاصی که کمتر ویتامین د مصرف می کردند خطر ابتلا در آنان بیشتر بوده است.

در پژوهش جدید نیز که روی ۵۵۰ کارمند این انستیتو انجام گرفته معلوم شد مصرف ویتامین د به میزان مناسب می تواند سلامت عروق را بهبود بخشد. عوارض اصلی ناشی از کمبود این ویتامین، راشیتیسم یا نرمی استخوان است. این بیماری در اثر کمبود کلسیم و فسفر در زمان رشد استخوان ها در کودکان است. این عوارض در استخوانهای اصلی و بلند رخ داده و فرد دچار درد و سستی عضلات می شود.

مقدار ویتامین د در کبد ماهی و سایر حیوانات زیاد است. این ویتامین در شیر، کره و زرده تخم مرغ نیز وجود دارد. برای کودکان و زنان باردار و شیرده روزانه ۴۰۰ میلی گرم مصرف این ویتامین ضروری است.

تجویز مقادیر زیاد ویتامین موجب «هیپرویتامینوز» می شود که با رسوب املاح کلسیم در بافت های نرم از جمله کلیه ها و شش ها است. نیاز بدن انسان در فصل زمستان به ویتامین بیش از فصل تابستان است چون در فصل تابستان با تماس نورخورشید با بدن این ویتامین در بدن تولید می شود و تا حد زیادی نیاز بدن را جبران می کند.

ویتامین د تنها نوع ویتامینی است که هورمون نیز محسوب می شود. بعد از اینکه ویتامین د توسط پوست ساخته شده یا از راه تغذیه جذب بدن شد، کلیه ها و کبد کمک می کنند تا آن را به شکل هورمون فعال تبدیل کنند . این ماده برای محکم کردن استخوان ها و دندانها مفید بوده و همچنین حفظ قدرت عضلانی، جذب کلسیم بدن را کنترل می کند. وقتی شما کمبود کلسیم یا ویتامین د داشته باشید، استخوانهایتان ترک خورده یا می شکنند.

اما کمبود این ماده ممکن است مشکلات دیگری هم به بار آورد که از جمله آنها ضعف سیستم ایمنی بدن و مشکلات قلبی و عروقی بویژه در مبتلایان به دیابت است.

این مطالعات در نشست سالانه کاردیولوژی کالج آمریکایی نیواورلئان ارائه شده است.

ویتامین دی یکی از ویتامین‌های محلول در چربی است که در بسیاری از مواد غذایی مانند ماهی، تخم‌ مرغ، شیر غنی‌شده و روغن کبد ماهی یافت می‌شود.

اشکال شیمیایی متعددی از ویتامین دی وجود دارد. دو شکل این ویتامین در انسان‌ها نقش دارند: اگوکلسیفرول (ویتامین دی ۲) و کوله‌کلسیفرول (ویتامین دی‌۳). ویتامین دی ۲ در گیاهان ساخته می‌شود. ویتامین دی ۳ در پوست انسان هنگام قرار گیری در معرض پرتوهای ماورای بنفش B نور خورشید ساخته می‌شود. مواد غذایی را ممکن است با ویتامین دی ۲ یا دی ۳ غنی کنند.

ویتامین D برای افراد مبتلا به پوکی استخوان بسیار مهم است. بررسی‌ها نشان می‌دهند که کلسیم و ویتامین D به همراه هم تراکم استخوانی را در زنان پس از سن یائسگی افزایش می‌دهند.

ویتامین D همچنین درمان سایر اختلالات همراه با تحلیل‌رفتگی استخوان مانند راشیتیسم (نرمی استخوان)‌ در کودکان کمک می‌کند.

افرادی که میزان کافی ویتامین D از راه غذا دریافت نمی‌کنند، ممکن است نیاز به مصرف مکمل‌های این ویتامین داشته باشند.

 

کمبود ویتامین D در گروه‌ها زیر شایع‌‌تر است:

• افراد بالای ۵۰ سال.

• قرار نگرفتن در معرض نور خورشید.

•بیماری‌های کلیوی که بر جذب مواد معدنی تاثیر می‌گذارند

• داشتن پوست تیره‌تر.

• گیاهخواران.

• نوزادانی که تنها با شیر مادر تغذیه می‌شوند.

[چه افرادی به مکمل ویتامین D نیاز دارند؟]

کمبود ویتامین D به مشکلات هورمونی، ضعف و درد عضلانی، و سایر علائم می‌انجامد. تحقیقات نشان داده است که لوسیون‌های حاوی ویتامین D به درمان بیماری پوستی پسوریاز کمک می‌کند.

ویتامین D همچنین برای درمان بیماری‌های دیگری از پیشگیری از سرطان گرفته تا فشار خون بالا به کار رفته است، اما شواهد قطعی در مورد تاثیربخشی آن در این موارد وجود ندارد. همچنین ویتامین D قدرت مغز مردان میانسال را افزایش می‌دهد

دوزهای ویتامین D و نحوه مصرف

انستیتو پزشکی آمریکا این مقادیر را برای دریافت روزانه ویتامین D تعیین کرده است که باید از مواد غذایی یا در صورت ناکافی بودن از مکمل‌های ویتامین D به دست آید:

۲۰۰ واحد بین‌المللی در روز برای کودکان و بزرگسالان زیر ۵۰ سال.

۴۰۰ واحد بین‌المللی در روز برای سنین ۵۱ تا ۷۰ .

۶۰۰ واحد بین‌المللی برای ۷۰ سالگی به بالا.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که این مقادیر توصیه‌شده بسیار پایین است،‌ به خصوص برای افرادی که در معرض خطر پوکی استخوان هستند. برخی کارشناسان پیشنهاد می‌کنند همه بزرگسالان بالای ۵۰ سال ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد بین‌المللی ویتامین D دریافت کنند.

حد بالای مجاز ویتامین D – بیش‌ترین حدی که می‌توان ویتامین D را بدون خطر مصرف کرد- ۱۲۰۰۰ واحد بین‌المللی در روز برای بزرگسالان و کودکان بالای یک سال است. مقادیر بیشتر از این حد ممکن است باعث مسمومیت شود.

منابع غذایی ویتامین D

بهترین منبع طبیعی ویتامین D نور خورشید است. تنها ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قرارگرفتن در معرض آفتاب بدون کرم ضدآفتاب، برای چند بار در هفته میزان کافی ویتامین D را برای بدن فراهم می‌آورد.

ویتامینD   همچنین در مواد غذایی مانند کره،‌ تخم‌ مرغ و روغن کبد ماهی یافت می‌شود. ویتامین D اغلب برای غنی‌‌کردن غذاهایی مانند شیر و غلات صبحانه به کار می‌برد.

انواع مکمل‌های ویتامین D

ویتامین D به صورت قرص و کپسول در بازار دارویی موجود است. همچنین در مولتی‌‌ویتامین‌های استاندارد هم  ویتامین D وجود دارد.

مانند همه مکمل‌ها باید مکمل‌‌های ویتامین ‌D را در جایی خنک و خشک،‌ دور از رطوبت و نور مستقیم خورشید نگهدارید.

ویتامین D به دو شکل ویتامین D2 و D3 فروخته می‌شود. ویتامین D3 تاثیر قوی‌تری دارد.

هشدارها و احتیاطات

ویتامین‌ D در دوزهای معمول اثرات جانبی خاصی ندارد.

ویتامین با بسیاری از داروها از جمله داروهایی که برای فشار خون بالا و مشکلات قلبی مصرف می‌شوند، تداخل دارد. اگر شما دارویی را به طور مرتب مصرف می‌کنید، از دکترتان در مورد بی‌خطر بودن مصرف آن با مکمل‌های ویتامین D مشورت کنید.

علائم اوردوز (مصرف زیاده از حد)‌ ویتامین D شامل تهوع، استفراغ، ضعف، یبوست، و کاهش وزن است. دوزهای بالای ویتامین D همچنین به اغتشاش ذهنی و مشکلات کلیوی و قلبی می‌انجامد .

 

رژیم های غذایی کم نمک امکان ابتلا به بیماری های قلبی را بالا می برند

رژیم های غذایی کم نمک معمولا باعث کاهش فشار خون می شوند ولی در عین حال باعث بالا رفتن میزان کلسترول می شوند.

 

 نتیجه یک پژوهش جدید مزایای کاهش نمک در رژیم غذایی ما را زیر سوال می برد.پژوهشگران دریافتند که رژیم های کم سدیم که منجر به کاهش متوسط فشار خون می شوند، ممکن است با اثراتی نه چندان دلخواه همراه باشند.همه ما به عنوان یک اصل پزشکی پذیرفته ایم که کاهش نمک باعث کاهش فشار خون و در نتیجه منجر به پایین آمدن خطر حمله قلبی می شود.ولی بنا به اظهارات نیلز گرادال، پژوهشگر دانشگاه کپنهاگ «تاثیر این گونه رژیم ها بر روی افراد سالم با فشار خون طبیعی بسیار اندک است».وی می گوید برای بیمارانی که فشار خون بالا دارند، تاثیر این رژیم ها حدود ۵/۳ در صد است.گرادال با گرد آوری حاصل ۱۶۷ تحقیق صورت گرفته به این نتیجه دست یافته است.این تحقیقات بیشتر بر روی اروپایی ها و اهالی آمریکای شمالی صورت گرفته است و با این حال لازم به ذکر است که رژیم های کم سدیم در کاهش فشار خون سیاه پوستان و آسیایی ها تاثیر بیشتری دارد.با اینکه کاهش هر چند اندک فشار خون برای افراد مبتلا اهمیت بسیار دارد، تحقیقات نشان می دهد که کلسترول افرادی که به برنامه های غذایی کم نمک روی می آورند، بالاتر می رود و در نتیجه امکان بروز بیماری های قلبی بیشتر می شود.

 

 

منبع :

- گردآوری میگنا

- سایت پزشکان بدون مرز