فیفا قهرمان لیگ را تعیین می‌کند؟!

به گزارش بولتن نیوز،  باشگاه استقلال که کمی زودتر از این موضوع مطلع شد، تنها از عقد قرارداد با بازیکن جدید منع شد اما تراکتوری ها که در آخرین روز از نقل و انتقالات تی ام اس خود را چک کرده اند، حالا با این هراس این امکان مواجه اند که بازیکنانی که از ابتدا در پنجره نقل و انتقالات در این تیم حضور دارند، تنبیه انضباطی را برای آنها در پی داشته باشند.

تراکتور به دلیل شکایت 577 هزار دلاری یک بازیکن پرتغالی با محرومیت از سوی فیفا مواجه شده و شاید به جز موضوع عدم ثبت قرارداد سجاد شهباززاده مسائل دیگری نیز آنها را تهدید کند. این پرونده چند موضوع متفاوت دارد:

1. چرا یک بازیکن پرتغالی مثل ژائو ویلا باید از تراکتور طلبی نزدیک به 600 هزار دلار داشته باشد؟ آیا فوتبال ایران تا این حد ثروتمند است که می تواند به یک بازیکن خارجی چنین مبلغی را اهدا کند؟ نقش مدیران و مربیان وقت در این قرارداد عجیب و غریب چه بوده است؟

2. چرا فدراسیون فوتبال و باشگاه تراکتورسازی تا شب گذشته از این موضوع بی اطلاع بوده اند؟ چگونه ممکن است که فیفا ناگهان تصمیم به تنبیه یک باشگاه در فصل نقل و انتقالات بگیرد بدون آنکه آنها را قبلا از این مساله مطلع کرده باشد؟ آیا در این بین کوتاهی وکیل حقوقی تراکتور عامل اصلی بوده یا نکته دیگری در این بین وجود دارد؟

3. کمیته روابط بین الملل فدارسیون، سازمان لیگ و البته فردی که در تراکتورسازی مسئولیت پرونده های خارجی را برعهده دارند در چنین مواقعی چه اقدام های مثبتی از خود نشان داده یا می دهند؟ آیا بهتر نیست یک برای همیشه به جای پرده پوشی های دائمی درباره فرآیندی که منجر به محرومیت یک تیم خوب فوتبال می شود با شفافیت صحبت کرد؟

4. آنچه که در مورد تراکتورسازی و استقلال رقم خورده قطعا تاثیر خود را در ادامه رقابت های لیگ خواهد گذاشت. نکته اینجاست که از امروز صبح باشگاه پرسپولیس در تلاطم است تا مبادا این تیم نیز دچار محرومیت مشابهی شده باشد. در این بین باید به این نکته اشاره کرد که "وای بر لیگی که قهرمانش توسط فیفا و کمیته حل اختلاف این نهاد تصمیم گیرنده مشخص می شود"؛ لیگی که مدیرانش متعهد به امضا و قرارداد خود نیستند و حالا انبوهی از شکایت از پول های دریافت نشده می تواند در سرنوشت آن تاثیر بزرگی داشته باشند.

اگر مدیران فوتبال ایران که عموما مسئولیت هایی کوتاه مدت و دور از تخصص در باشگاه های ایران داشته و دارند، خود را جای هواداران و البته بازیکنان و مربیان تیم های بگذارند، بیش از این روی عقد قراردادها و دور نمای مالی خود فکر می کنند. البته تا امروز که چنین نبوده اما از این به بعد با هر روشی که هست، باشگاه ها باید به اندازه جیب خود خرج کنند و مدیران مراقب هر امضایی که پای قراردادها می زنند باشند.

این پول ها قرار است پرداخت شود این را به خاطر داشته باشید.