نباید حفاری را تحقیر کرد

گروه اقتصادی: در یادداشت پیش رو که به قلم شهاب دادگر نژاد کارشناس برجسته نفتی که پیرامون وضعیت نامطلوب شرکت‌های حفاری نگاشته شده، نویسنده معتقد است: تا همین 10 سال گذشته چند شرکت محدود به اجرای پروژه‌های حفاری مشغول بودند ولی پس از افزایش قیمت نفت در 10 سال گذشته و ورود شرکت‌های دیگر به بازار حفاری٬ رقابت خوبی میان شرکت‌ها شکل گرفت که به سود صنعت نفت تمام شد.


به گزارش بولتن نیوز،متن این یادداشت که در پایگاه تحلیلی عصر نفت نیز منتشر شده است به شرح زیر است:

دادگر نژاد با اشاره به نقش کاهش قیمت نفت در وضعیت نامطلوب شرکت‌های حفاری بیان داشت: با توجه به رابطه مستقیمی که میان بهای نفت و نرخ اجاره دکل‌های حفاری دارد٬ وضعیت اغلب شرکت‌های حفاری قرمز شده است و بسیاری از این شرکت‌ها با اخراج نیروهای خود و کاهش شدید هزینه‌ها روزهای سختی را سپری می‌کنند. البته باید در نظر داشت که این موضوع منحصر به ایران نیست و در سایر کشورهای نفتی بسیاری از شرکت‌های حفاری اعلام ورشکستگی کردند.

دادگرنژاد ادامه داد: کمبود نقدینگی وزارت نفت بدلیل کاهش قیمت نفت و به تبع آن کاهش درآمدهای نفتی جوابگوی مطالبات پیمانکاران حفاری خود نیست و وزارت نفت نمی‌تواند بیش از 2 هزار میلیارد تومان بدهی خود را به شرکت‌های حفاری پرداخت کند. بهترین روش برای زنده نگه داشتن ظرفیت موجود٬ تناسب سازی پرداخت‌ها با حجم مطالبات دارد تا به همه شرکت‌ها منابع مالی تزریق شود.




مدير سابق هماهنگی، بازاريابی و امور بين الملل حفاری شمال ايران افزود: با بیان اینکه شرکت‌های حفاری خود چندین پیمانکار دارند گفت: این پیمانکاران به واسطه شرکت‌های حفاری٬ در حلقه دوم طلبکاران کارفرمای اصلی قرار دارند و در صورت ادامه چنین وضعیتی باید اعلام ورشکستگی کنند. در صورت بروز چنین پدیده‌ای بیکاری افزایش خواهد یافت و نارضاتی‌ها افزایش خواهد یافت.

دادگر نژاد در بخش دیگری از صحبت‌های خود به اهمیت بخش حفاری در توسعه صنعت نفت پرداخت و افزود: بطور میانگین بین 35 تا 55 درصد از برنامه توسعه یک میدان نفتی یا گازی به بخش حفاری مربوط می‌شود و از سویی دیگر٬ بهره گیری از تکنولوژی‌های روز در جهت حفاری اصولی و پربازده٬ نقش مهمی در تحقق اهداف توسعه‌ای دارد. باید قبول کرد در این بخش به واسطه تحریم‌ها با مشکل روبه رو هستیم که با توجه به فضای ایجاد شده پس از برجام٬ این نقصان قابل برطرف شدن است.

این کارشناس مسائل بالادست تصریح کرد: هم اکنون قراردادهای نوین نفتی روی میز قرار دارد و قطعا شرکت‌های خارجی و یا داخلی که در این قراردادها حضور خواهند داشت از ظرفیت شرکت‌های حفاری داخلی استفاده خواهند کرد ولی آیا این شرکت‌ها می‌توانند انتظارات شرکت‌های بین المللی را پاسخ دهند؟ پاسخ من آری است.

وی در تشریح این موضوع خاطرنشان کرد: در این حوزه ما با 3 بخش روبه رو هستیم؛ نیروی انسانی٬ تجهیزات و فناوری های روز. در بخش نیروی انسانی خوشبختانه مشکل خاصی نداریم٬ در حوزه تجهیزات هم باید قبول کرد تجهیزات ما قدیمی است که می‌توان آن‌ها را ارتقا داد. به بیان دیگر مشکلی بابت سخت افزار نداریم زیرا محدودیت‌های گذشته را نداریم ولی در بخش فناوری باید فکر اساسی کنیم و با افزایش تعاملات خود در سطح بین المللی و همکاری‌ با شرکت‌های خارجی این خلا را پر کنیم.

دادگرنژاد در پایان تاکید کرد: نه می‌توان توان شرکت‌های داخلی را کتمان کرد و نه آن‌ها را بی عیب و نقص دانست. باید کمبودها را قبول کنیم و با پذیرش آن به فکر ارتقا باشیم وگرنه با تداوم وضعیت فعلی٬ پیشرفت نخواهیم کرد. ما نیازمند همکاری‌های بین المللی هستیم ولی نباید خودتضعیفی به راه بیاندازیم.