شست خبری فیلم «اِو» با حضور کارگردان و عوامل فیلم در ساعات پایانی اولین روز جشنواره فیلم فجر در سالن همایشهای برج میلاد برگزار شد.
به گزارش بولتن نیوز، نشست خبری فيلم «اِو» (خانه) با حضور اصغر يوسفینژاد فيلمنامهنويس، كارگردان و تهيهكننده، حميد سليمانینيا صدابردار، حسين قورچيان صداگذار، بهمن ارك مدير هنری، بازیگران محدثه حيرت، رامين رياضی و غلامرضا باقری و امير اطمينان تدوينگر فیلم شامگاه یکشنبه در سالن همایش های برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای نشست يوسفینژاد درباره انتخاب زبان آذری برای فيلم گفت: «زبان فیلم، زبان مادری من است. قبل از حضور در سینما من در تلويزيون فيلمهايی به زبان فارسی كار كردم، اما فكر كردم در سينما فيلمی به این زبان بسازم تا فیلمم اصالت داشته باشد. اینکه کار به صورت زیرنویس پخش شود یک ریسک بزرگ بود و من آن را پذیرفتم، اگر زبان کار تغییر میکرد فیلم هیچ تازگی و تاثیرگذاری نداشت.»
او با اشاره به موضوع فیلم ادامه داد: «من سعی کردم تا یک موضوع عمومی و شناس را با رویکردی متفاوت ارائه کنم. اين هدف را با انتخاب زبان، مكانها و طبقات متفاوت جامعه عملی کردم. من نمونههای طنزی که در فیلم وجود داشت را در واقعيت ديده بودم و آنها را وارد قصه كردم.»
در ادامه سعيد راد با حضور در جلسه نشست، به تحسین فیلم «اِو» پرداخت و گفت: «این فیلم مرا به سينمای ايتاليا برد. بازی همه بازيگران باشكوه بود. من با اينكه زبان تركی بلد نيستم اما از فيلم لذت بردم. طنزی که در فیلم وجود داشت من را شگفتزده کرد.»
سپس رياضی، یکی از بازيگران فیلم با اشاره به نقش خود در پروسه ساخت گفت : «من علاوه بر بازیگری در بخش انتخاب بازیگر هم دست داشتم، ما همه تلاشمان را کردیم تا از میان جوانان با استعدادها را انتخاب کنیم و داوطلبان برایمان فيلمهايی ارسال کردند و پس از ديدن فيلمها، جلسه حضوری و اتود زدن داشتيم.»
این بازیگر ادامه داد: «سعی ما بیشتر بر حركات رئال بازيگران بود و به همين دليل تمرينات و تكرارهای زيادی داشتيم كه در هركدام از تمرينها به كشف تازهای میرسيديم و اين را مديون علم كارگردان هستيم.»
باقری، ديگر بازيگر فيلم هم در سخنانی کوتاه گفت: «تمام تلاش ما این بود که در طول مدت فیلمبرداری با همکارهایمان زندگی کنیم و رابطه ما صمیمیتر از یک گروه فیلمسازی بود.»
اطمينان تدوینگر فیلم هم در پایان درمورد ارتباط ريتم فيلم با توجه به سكانس پلان بودن آن، گفت: «من اعتقاد دارم تدوين خوب، تدوينی است كه ديده نشود. دراین فیلم تدوين سختی وجود داشت و تلاش شد تا صحنههای تقطيع شده بيننده را اذيت نكند. پلانسكانس اول خيلی بلند بود و ما مجبور به تقطيع شديم كه اين انتظار از تماشاگر گرفته شود.»