خروج اعتراض‌آمیز برنده نوبل از مرکز «پن»

به گزارش بولتن نیوز، سایت رادیو «اروپای آزاد» نوشت: مرکز «پن» مسکو که با شعار دفاع از آزادی بیان راه‌اندازی شده،‌ اخیرا با خروج اعتراض‌آمیز نویسندگان صاحب‌نام روسی مواجه شده که جدیدترین آن‌ها «سوتلانا الکسی‌یویچ» نویسنده بلاروسی برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۱۵ است. این نویسندگان مدعی هستند کرملین قصد دارد صداهای انتقادآمیز اعضای این بنیاد فرهنگی را سرکوب کند و «پن» دیگر قادر نیست وظیفه اصلی خود را که دفاع از آزادی بیان است،‌ به سرانجام برساند.

اولین جرقه‌های این اختلاف زمانی پیش آمد که مرکز «پن» از امضای نامه سرگشاده‌ای که طی آن از «ولادمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه درخواست شده بود «اولگ سنتسوف» فیلمساز را آزاد کند، سر باز زد. «سنتسوف» کارگردان اوکراینی است که در سال ۲۰۱۵ به جرم همکاری با گروه‌های تروریستی به تحمل ۲۰ سال حبس محکوم شد.

اما نویسنده کتاب «صداهایی از چرنوبیل» معتقد است تخم اختلاف‌ها در بنیاد «پن» روسی زمانی کاشته شد که «سرگئی پارکومنکو» روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی به اتهام "فعالیت‌های تحریک‌کننده" از این مرکز اخراج شد.

«الکسی‌یویچ» درباره تصمیم خود گفت: «افراد زیادی مرکز را ترک کردند،‌ از جمله «لیودمیلا اولیتسکایا» (رمان‌نویس) و «ولادمیر وینوویچ» (طنزپرداز). من هم می‌خواستم همین کار را بکنم اما آن‌ها از من خواستند که بمانم چون به نظر می‌رسید می‌توانیم این حزب تاریک را شکست دهیم. ولی متاسفانه این اتفاق نیفتاد.»

این نویسنده مشهور بلاروسی درست یک روز پس از انصراف «بوریس آکونین» از عضویت «پن»، این مرکز را ترک کرد. نویسندگان معتقدند رویه کنونی این بنیاد هیچ ربطی به جنبش جهانی «پن» ندارد.

مرکز «پن» روسیه در سال ۱۹۸۹ راه‌اندازی شد تا نویسندگان این کشور با همسانان خود در کشورهای دیگر جهان ارتباط برقرار کنند و به شبکه «پن» بین‌المللی که از سال ۱۹۲۱ تاسیس شده، بپیوندند. شعار بنیاد «پن» که متشکل از نویسندگان، مقاله‌نویس‌ها و شاعران است، دفاع از آزادی بیان فراتر از مرزهای ملی است.

«سوتلانا الکسی‌یویچ» متولد ۳۱ می سال ۱۹۴۸ در شهر «استانیسلاو» اوکراین و از پدری بلاروسی‌ و مادری اوکراینی است. او سال ۱۹۷۲ از دانشگاه فارع‌التحصیل شد و به عنوان روزنامه‌نگار مشغول به کار شد. این نویسنده در سال ۱۹۸۵ کتاب «چهره غیرزنانه جنگ» را به چاپ رساند؛ اثری که در آن به تجربیات زنان در زمان جنگ جهانی دوم پرداخت. «پسران زینکی» کتابی است که او درباره جنگ افغانستان به نگارش درآورده. «صداهایی از چرنوبیل» روایت دردناک «الکسی‌یویچ» از انفجار اتمی سال ۱۹۸۶ چرنوبیل است. او در این کتاب، گفت‌وگوهایش با بازماندگان این حادثه تلخ را منتشر کرده است. این اثر در سال ۲۰۰۵ به چاپ رسید و جایزه حلقه منتقدین ادبی کتاب ملی آمریکا را کسب کرد.

از میان کتاب‌های این نویسنده بلاروسی «چهره غیرزنانه جنگ»، «صداهایی از چرنوبیل» و «پسران زینکی» که تاریخچه‌ای از جنگ شوروی و افغانستان است به زبان انگلیسی برگردانده شده‌اند. «الکسی‌یویچ» چهاردهمین زنی است که موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات شده است.