آیفون ده ساله شد؛ چه آینده ای پیش روی این موبایل پرطرفدار است؟

گروه IT: یک تلفن همراه انقلابی، یک آیپاد با صفحه عریض و کنترل لمسی، و یک دستگاه متصل به اینترنت با پشتیبانی کامل از ایمیل، مرور وب، جستجو و موقعیت یابی مکانی؛ همه در قالب یک محصول سبک وزن و کوچک.

به گزارش بولتن نیوز،این قابلیت ها هنوز هم علائم مشخصه آیفون به شمار می روند، اما در کنار آنها موارد متعدد دیگری نیز اضافه شده اند؛ بیش از 2 میلیون اپلیکیشن، که نحوه زندگی شخصی و حرفه ای ما را دستخوش تغییر کرده و ارتباطمان با خانواده و دوستان را به سطحی فراتر رسانده اند.

پس از معرفی آیفون تا مدتی محصولات تقلیدی از روی آن ساخته شد، و نهایتاً صنایعی تشکیل شدند که بدون موبایل، نمی توانستیم وجود آنها را متصور شویم. از این نظر، تلفن همراه اپل را می توان موفق ترین محصول مصرفی تاریخ دانست.

اما همه اینها به کنار، از اینجا به بعد چه خواهد شد؟

برای اپل، ده سال آینده را می توان دوره اصلاح، ارتقاء و ساده سازی موبایل پرطرفدارش در نظر گرفت. البته هیچکس نمی تواند حدس بزند که آیفون در آینده به همین شکل مستطیلی باقی ماند یا تغییر شکل می دهد؛ چارچوب فلزی خواهد داشت یا به یک قطعه یکپارچه شیشه ای تبدیل خواهد شد.

همه این موارد به پیشرفت های تکنولوژی و البته تصمیمات جانی آیو، طراح ارشد محصولات این کمپانی بستگی دارد؛ اما مهم تر از آن، پلتفرمیست که پیرامون آیفون شکل می گیرد، از جمله واقعیت مجازی و خانه های هوشمند.

تیم کوک، مدیرعامل اپل در بیانیه ای روی فید خبری آنلاین این کمپانی اظهار داشت:

 آیفون به بخشی جدانشدنی و ضروری از زندگی مشتریان ما بدل شده، و امروز بیش از هر زمان دیگری به تعریف دوباره شیوه ارتباطات، سرگرمی، کار و زندگی کاربران می پردازد.

 آیفون در اولین دهه از حیاتش، استاندارد جدیدی را برای ارتباطات موبایلی بنا نهاد، و البته این هنوز شروع ماجراست. آینده پر از خبرهای خوب خواهد بود.

در ادامه قصد داریم این «آینده خوب» را پیش بینی کنیم.

پیش از این، آیفون ها چندین کارکرد اصلی را به نحو احسن اجرا می کردند، اما امروزه iOS و آیفون بی نهایت پیچیده شده اند. انواع و اقسام تنظیمات آشکار و پنهان در همه جا به چشم می خورند. مدیریت فضای ابری و تصاویر، مرور نوتیفیکیشن ها و تنظیمات حریم شخصی و امنیتی، به راحتی کاربر را به هزارتویی بی پایان هدایت می کنند.

شاید بهتر باشد اپل دوباره به سادگی روی بیاورد، و تجربه خود را روی مسائل اساسی و بنیادی صرف کند. باید راهی پیدا شود که تنها موارد مورد نیاز و ضروری در اختیار کاربر و جلوی دید او قرار بگیرند، و مابقی در پس زمینه به صورت خودکار اجرا گردند.

برای رسیدن به این منظور شاید لازم باشد طراحی مجدد در دستور کار این شرکت قرار گیرد، حتی در حوزه نرم افزار که یکی از نقاط قوت آنها به شمار می رود.

نکته دیگر، تنوع محصولات اپل در طی سال های اخیر است. قبلاً فقط یک مدل آیفون وجود داشت، اما امروزه مدل هایی با ابعاد، رنگ ها و پردازنده های مختلف را در بازار می بینیم، و شایعات نشان می دهند سال بعد آیفون هایی با نمایشگرهای مختلف را نیز شاهد خواهیم بود.

البته واقعیت بازار تلفن همراه در عصر حاضر، این است که سازندگان باید رده ها و گروه های مختلف خریداران را با سبک زندگی متفاوت، در نظر بگیرند. به همین دلیل شاید راهی برای برگشت به دوران گذشته و ارائه تنها یک مدل آیفون در هر سال وجود نداشته باشد.

آیفون در حال حاضر مرکز کنترل ابزارهای پایش سلامت، اپل واچ، و دنیایی رو به رشد از وسایل خانگی هوشمند و گجت های متصل به اینترنت به شمار می رود. جدیدترین نسخه از iOS میانبرهایی برای تنظیمات خانه هوشمند را در مرکز کنترل قرار داده، که موبایل را به یک ریموت کنترل خانگی بدل می سازد.

با این حال تصور کنید همین پشتیبانی برای دیوایس ها و خدمات بیشتر نیز ارائه گردد؛ قطعا ارتباط با انواع و اقسام گجت ها به شیوه ای ساده تر صورت خواهد گرفت.

بلوتوث 5 برد بیشتر و سرعت بالاتری را برای ارتباط با تجهیزات جانبی نوید می دهد، که تغییر گسترده ای را در منزل به همراه خواهد داشت. در این میان می توان به فناوری وای-گیگ نیز اشاره کرد که با پهنای باند فوق العاده وسیع و برد کوتاه تر نسبت به وای-فای کنونی، می تواند مسیر را برای تبدیل آیفون به مرکز کنترل خانه هوشمند هموار سازد.

اسپیکر اکوی آمازون برای نخستین بار مفهوم دستیار صوتی را به واقعیت بدل کرد، و اکنون صحبت کردن با گجت ها به موضوعی جذاب و کاربردی تبدیل شده. با این حال، سیری که از چند سال قبل تقریباً روی تمامی دیوایس های آیفون حضور دارد، هنوز با مشکل مواجه است.

دستیار صوتی اپل به اندازه الکسا نمی تواند نیازهای کاربر را پاسخ گوید، و جامعیت آن نیز در سطح اسیستنت گوگل نیست. اهالی کوپرتینو باید فکری به حال سیری بکنند.

شاید گام بعدی، معرفی آیفونی آگاه تر و سودمندتر باشد. اسیستنت در موبایل های پیکسل همواره آماده کمک به کاربر است. در iOS 9 اپل نیز چند گام به جلو برداشت، اما در ادامه باید بتواند اپلیکیشن ها و سرویس های بیشتری را با هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی پیوند دهد.

البته یکی از تفاوت های رویکرد اپل با دیگر شرکت ها از جمله گوگل و آمازون در این زمینه، اتکا به منابع سخت افزاری خود موبایل برای پردازش درخواست های کاربر است، و تقریباً هیچ چیز به کلاود منتقل نمی شود. این شیوه عملکرد، امنیت بیشتری را در زمینه حفظ حریم شخصی به همراه دارد.

به عنوان مثال جدیدترین نسخه Photos آیفون می تواند به طور هوشمندانه چهره ها و مکان ها را تشخیص داده و آنها را در قالب آلبوم هایی جذاب دسته بندی کند، و خاطرات کاربر را زنده سازد.

در نهایت باید گفت ارتقاء سیری و هوش مصنوعی پیشرفته تر نه تنها برای آیفون، بلکه برای کل پلتفرم اپل نیز ضروری است.

فقدان جک هدفون برای همه ما ناراحت کننده بود، اما چرا از شر همه درگاه ها خلاص نشویم؟ در سال 2016 آیفون ها و مک بوک ها دست از تنوع برداشته و فقط یک گزینه ارتباطی را معرفی کردند. در آینده شاید همین گزینه نیز از بین برود.

البته عملیات شارژ در آیفون هنوز هم از طریق کابل لایتنینگ صورت می گیرد، و فناوری شارژ بیسیم که سال هاست برای موبایل های اندرویدی عرضه شده و در اپل واچ نیز به کار رفته، هنوز در آیفون دیده نمی شود. به نظر می رسد در آیفون 8 با تعبیه قابلیت شارژ وایرلس، دیگر ضرورتی برای استفاده از کابل لایتنینگ وجود نداشته باشد.

انتقال داده که یکی دیگر از کاربردهای درگاه فیزیکی به شمار می رود، همین حالا هم کاربرد زیادی ندارد و اکثر کاربران از AirDrop برای انتقال فایل و AirPlay به منظور استریم محتوا بهره می گیرند. البته کمی عجیب خواهد بود اگر اپل با حذف جک هدفون در آیفون 7، موبایل بعدی اش را کاملاً بدون پورت فیزیکی عرضه کند، اما عرضه آیفونی کاملاً وایرلس در آینده به هیچ وجه بعید نیست.

هنوز هم در اطراف نمایشگر آیفون، حاشیه هایی به چشم می خورد؛ به عنوان مثال سطح اطراف دکمه هوم را در نظر بگیرید. سامسونگ طی سال های اخیر توانسته این فضای نه چندان زیبا را به حداقل برساند و حتی نمایشگر را به لبه های کناری بکشاند.

با توجه به پیشرفت فناوری، می توان انتظار داشت آیفونی بدون حاشیه و با نمایشگری که به طور کامل پنل جلویی را پوشانده، عرضه شود. بدین ترتیب صفحه نمایشی بزرگ تر در بدنه ای کوچک جای می گیرد، که کار کردن با آن را تسهیل می نماید.

همچنین معرفی فناوری هایی که حسگر اثر انگشت را با نمایشگر ترکیب می کنند، می تواند نیاز به دکمه فیزیکی هوم یا حسگر جداگانه را از بین ببرد، و با لمس هر قسمت از صفحه می توان عملیات احراز هویت یا پرداخت مالی را انجام داد.

رابطه اپل با خدمات مبتنی بر کلاود کمی بیش از اندازه پیچیده است. گوگل و آمازون، فضای ذخیره سازی گسترده و گزینه های همگام سازی متعددی را در اختیار کاربر قرار می دهند، اما استفاده از iCloud در حجم بالا می تواند هزینه زیادی را در پی داشته باشد.

در حال حاضر دسترسی به فایل ها و تصاویر به کلاود وابسته است، و فولدری به نام iCloud Drive نیز در آیفون تعبیه شده، اما مدیریت محتوای آن چنگی به دل نمی زند، و با توجه به رشد روزافزون سرویس های جایگزین، به سختی می توان همه چیز را تحت کنترل گرفت.

خدمات کلاود همان چیزی هستند که Mac OS و iOS را به یکدیگر پیوند می دهند، و پیام ها، فایل ها، تصاویر، یادداشت ها و غیره را بین دو پلتفرم به اشتراک می گذارند. چنین خدماتی از سوی گوگل نیز ارائه می شود، که در بعضی موارد عملکرد بهتری از اپل دارد و گاهی اوقات نیز ضعیف تر است.

باید اعتراف کرد در حال حاضر موبایل ها به درگاهی برای اتصال به سیستم فوق العاده وسیعی از دیوایس ها و خدمات تحت شبکه تبدیل شده اند، و بنابراین آینده آیفون نیز به خدمات کلاود گره خورده است.

سامسونگ مدت هاست که پرچمدارانش را از طریق Gear VR به تجهیزات واقعیت مجازی سیار مبدل ساخته؛ گوگل نیز با معرفی پلتفرم DayDream و هدست های مربوط به آن، قدم محکمی را در این عرصه برداشته؛ اما اپل هنوز در این زمینه سکوت پیشه کرده است.

البته به جای هدست هایی که به موبایل متصل شوند، می توان دوربین های پیشرفته تر را نیز در نظر گرفت. پروژه تانگوی گوگل که واقعیت افزوده را تحت لوای DayDream عرضه می کند، از دوربین هایی سه بعدی با قابلیت تشخیص عمق بهره می گیرد که محیط اطراف را اسکن کرده و تصاویر گرافیکی را در آن منعکس می سازند.

همچنین قابلیت ردیابی حرکتی را نیز می توان به این گجت ها افزود، به گونه ای که هدست VR قادر خواهد بود حرکات کاربر را به خوبی دنبال نماید.

تیم کوک پیش از این علاقه اش را به واقعیت افزوده اعلام کرده بود، بنابراین احتمال می رود که تعبیه قابلیت های فوق در قالب دوربین های پیشرفته آیفون های آینده، سمت و سوی مورد نظر اهالی کوپرتینو باشد.

همانند حالت پرتره و تشخیص عمق میدان در ماژول دوربین دوگانه آیفون 7 پلاس، می توان دوربین های پیشرفته تری را در آیفون های بعدی قرار داد که واقعیت افزوده را محقق سازند، و توانایی فوق را به هدست های واقعیت مجازی همچون Occipital Bridge منتقل نمایند.

البته برای اپلی که همواره با رویکرد مینیمالیستی در ارائه محصولاتش پیش می رود، ورود به این عرصه آزمون و خطا در آینده ای نزدیک کمی نامحتمل به نظر می رسد، اما با توجه به فراگیری روزافزون AR و VR، این کمپانی نیز نمی تواند بیش از این مقاومت کند.

شاید بزرگ ترین تغییر در آیفون سال 2027، این باشد که دیگر با یک دستگاه موبایل روبرو نباشیم، حداقل نه به شکلی که امروز می شناسیم. احتمالاً طی دهه آینده آنچه پیرامون اسمارت فون ها شکل می گیرند، از خودشان مهم تر باشند.

اپل در حال حاضر می خواهد آیفون را به ریموت کنترل خانه هوشمند بدل کند، و بعید نیست در آینده ای نزدیک، تلفن همراه به مرکز کنترل تمام بخش های زندگی بدل گشته و خانه ها و شهر های هوشمند را تحت مدیریت درآورد.

همان طور که آیپاد کم کم از دور خارج شد، شاید آیفون نیز به همین سرنوشت دچار شود. اپل در حال حاضر ارتباط بین دیوایس های مختلف پلتفرمش را ممکن ساخته و آیفون، مک و آیپد به صورت یکپارچه عمل می کنند. حال می توان اپل واچ و دیگر دیوایس های هوشمند را نیز به این مجموعه افزود.

در واقع به عقیده جان داوسون، حداقل چیزی که می توان در مورد آینده مطمئن بود، این است که موبایل ها از حالت دستگاهی مستقل بیرون آمده و به رابطی بین کاربر و پلتفرمی گسترده بدل گردند؛ جایی که هیچ محصول یا سرویسی به یک دیوایس مخصوص وابسته نیست.