کد خبر: ۴۳۳۴۳۳
تاریخ انتشار:
کجایند مدعیان حقوق بشر...؟

مرگ تدریجی شیعیان فوعه و کفریا مقابل چشم مدعیان دفاع از حقوق بشر

ساکنان دو شهرک شیعه‌نشین فوعه و کفریا با مظلومیت تمام و زیر شدیدترین فشارها و محاصره تروریست‌های وحشی و در مقابل بی‌تفاوتی سازمان‌های جهانی حقوق بشر در حال مرگ تدریجی هستند.
به گزارش بولتن نیوز، فوعه و کفریا دو شهرک شیعه‌نشین سوریه بیش از 2 سال است که در مقابل چشمان جهانیان تحت شدیدترین محاصره غیر انسانی گروه‌های سلفی تکفیری قرار دارد. طی این مدت صدها نفر به دلیل گلوله باران این دو شهرک شهید و زخمی شده‌اند و خدا می‌داند که چه تعداد از مردم مظلوم این2 شهرک به دلیل نرسیدن دارو چشم از جهان بسته‌اند مردم بی‌پناه و بی‌سرپناه فوعه و کفریا در نبود مواد غذایی به خوردن گیاه روی آورده‌اند اما تن به ذلت و تسلیم به تروریست‌ها نداده‌اند.
طی چند روز گذشته و به برکت آزادسازی حلب فرصتی پیش آمد تا شماری از مردم مظلوم این 2 منطقه از محاصره تروریست‌ها نجات یابند. حقایقی که آنها از این دو منطقه به رسانه‌ها گفته‌اند واقعا دردناک است. «ام‌غدیر» زنی از شهرک محاصره‌شده «فوعه» است که تسنیم پس از خروج از این منطقه توانست با وی گفت‌وگو کند.  این مادر رنجدیده می‌گوید: «هرگاه به بیمارستان می‌رفتیم به ما می‌گفتند که دارو نداریم، باید صبر کنید و تحمل کنید. در فوعه جز داروی استامینوفن چیز دیگری به ما نمی‌دادند .دو سال وضعمان این‌گونه بود زندگی خیلی خیلی سخت بود، از گرسنگی،‌ فقر، کمبود و ظلم رنج کشیدیم. خیلی به ما ظلم شد، هیچ‌کس نمی‌تواند ظلمی را که در حق ما شد، درک کند.»
وی تصریح می‌کند: «به کودکان نگاه کنید، همه آنها پابرهنه حتی بدون جوراب راه می‌روند، حتی کارمان به جایی رسید که از پوشش کمک‌های ارسالی برای آنها جوراب درست می‌کردیم.جوانان فوعه کیسه‌های کمک‌ها را تکه تکه می‌کردند و برای خود لباس درست می‌کردند، چرا که دیگر چیزی برای پوشیدن نبود.»
 یکی دیگر از از مادرانی که توانسته است از این شهرک‌ها خارج شود، می‌گوید: «هر روز گلوله‌ها بر سر ما فرود می‌آمد، کودکانمان گرسنه می‌خوابیدند،‌ دیگر چه‌چیزی برایتان بگویم؟»
این مادر درباره این سؤال که «کودکان شما از کی سیب و پرتقال نخورده‌اند؟»، می‌گوید: از ابتدای محاصره، فرزندم منتظر پرتقال بود و از من سؤال می‌کرد: مامان آیا این (پرتقال) را این‌طوری بخورم؟به‌خاطر اینکه (فرزندم) این میوه را فراموش کرده است، چون وقتی محاصره بر ما تحمیل شد، او دو سال بیشتر نداشت.»
زنی دیگر می‌‌گوید: «نه غذایی وجود داشت نه آب آشامیدنی، حتی دارو و درمان هم وجود نداشت، فرزندان و جوانان ما زیر آوارها جان می‌دهند، ما در مقابل خداوند تسلیم هستیم، از مردم و  ارتش خود درخواست می‌کنیم، باقی‌ماندگان در فوعه را نجات دهند، از خداوند می‌خواهیم مردم فوعه را آزاد کند.»
گفتنی است مدعیان دفاع از حقوق بشر هیچ اقدام عملی برای نجات مردم این دو شهرک انجام نداده‌اند.

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین